Odwołując się do tekstu źródłowego oraz wiedzy na temat postanowień konferencji pokojowych (w Jałcie i Poczdamie), przedstaw własną ocenę, czy rzeczywiście istniała możliwość zmiany biegu historii i czy ostre słowa Trumana mogły przekształcić się w zdecydowane czyny wobec ZSRR. Oceń, czy opisane w tekście wydarzenie można uznać za początek kryzysu we współpracy Wielkiej Trójki.
Tu jest tekst źródłowy
Generał Montgomery zapisał ze smutkiem: „Amerykanie nie mogli zrozumieć, że z wygrania wojny w sensie strategicznym nie ma korzyści, jeśli przegra się ją politycznie”. Nowy prezydent Harry Truman […] nie podzielał żadnych modnych fantazji na temat postępu, jakie żywił Roosevelt. Był ignorantem, ale szybko się uczył, zachowywał się bezpośrednio i instynktownie demokratycznie. Dnia 23 kwietnia o godz. 5.30 rano wezwał Mołotowa do Blair House (jeszcze nie przeprowadził się do Białego Domu) i powiedział mu, że Rosja musi wypełnić postanowienie układu jałtańskiego w sprawie Polski. „Powiedziałem mu to wprost. Niech wie. To było jak dwa proste w szczękę”. Mołotow: „W życiu jeszcze nikt tak do mnie nie mówił”. Truman: „Wypełniajcie swoje zobowiązania, to nikt nie będzie tak do Was mówił”. Ale Truman nie mógł zmienić amerykańskiej polityki wojennej w ciągu ostatnich dni wojny. Generał Bradley obliczył, że zdobycie Berlina kosztowałoby Stany Zjednoczone 100 tys. ofiar, generał Marshall orzekł, że zdobycie Pragi jest niemożliwe, generał Eisenhower był przeciwny wszystkiemu, co wymagało współdziałania z Armią Czerwoną; wszyscy chcieli zaś, by Sowieci pomogli im w wojnie z Japonią. I tak stracono Europę Wschodnią oraz większość Półwyspu Bałkańskiego na rzecz totalitaryzmu.
Wielu historyków uważa, że losy powojennego świata wyglądałyby inaczej, gdyby to nie prezydent Roosevelt, lecz Truman był obecny na konferencji jałtańskiej. Oceniają, że Roosevelt okazał się politykiem zbyt uległym wobec dyktatora radzieckiego.
Błagam o pomoc
Tu jest tekst źródłowy
Generał Montgomery zapisał ze smutkiem: „Amerykanie nie mogli zrozumieć, że z wygrania wojny w sensie strategicznym nie ma korzyści, jeśli przegra się ją politycznie”. Nowy prezydent Harry Truman […] nie podzielał żadnych modnych fantazji na temat postępu, jakie żywił Roosevelt. Był ignorantem, ale szybko się uczył, zachowywał się bezpośrednio i instynktownie demokratycznie. Dnia 23 kwietnia o godz. 5.30 rano wezwał Mołotowa do Blair House (jeszcze nie przeprowadził się do Białego Domu) i powiedział mu, że Rosja musi wypełnić postanowienie układu jałtańskiego w sprawie Polski. „Powiedziałem mu to wprost. Niech wie. To było jak dwa proste w szczękę”. Mołotow: „W życiu jeszcze nikt tak do mnie nie mówił”. Truman: „Wypełniajcie swoje zobowiązania, to nikt nie będzie tak do Was mówił”. Ale Truman nie mógł zmienić amerykańskiej polityki wojennej w ciągu ostatnich dni wojny. Generał Bradley obliczył, że zdobycie Berlina kosztowałoby Stany Zjednoczone 100 tys. ofiar, generał Marshall orzekł, że zdobycie Pragi jest niemożliwe, generał Eisenhower był przeciwny wszystkiemu, co wymagało współdziałania z Armią Czerwoną; wszyscy chcieli zaś, by Sowieci pomogli im w wojnie z Japonią. I tak stracono Europę Wschodnią oraz większość Półwyspu Bałkańskiego na rzecz totalitaryzmu.
Wielu historyków uważa, że losy powojennego świata wyglądałyby inaczej, gdyby to nie prezydent Roosevelt, lecz Truman był obecny na konferencji jałtańskiej. Oceniają, że Roosevelt okazał się politykiem zbyt uległym wobec dyktatora radzieckiego.
Błagam o pomoc
Odpowiedź:
Istniała możliwość zmiany biegu historii, jeśli USA byłyby bardziej zdecydowane w swoich działaniach wobec ZSRR i nie uległyby jego żądaniom podczas konferencji pokojowych w Jałcie i Poczdamie. Truman był bardziej stanowczy niż Roosevelt i być może potrafiłby naciskać na ZSRR, aby wypełniło swoje zobowiązania dotyczące Polski i innych krajów Europy Wschodniej. Mimo to, było to trudne do zrealizowania ze względu na sytuację militarzną i polityczną panującą wówczas na świecie. Wielka Trójka była zbyt podzielona, a Stany Zjednoczone były zbyt zmęczone wojną, aby zdecydować się na działania, które mogłyby zmusić ZSRR do ustępstw.
Zatem, choć ostre słowa Trumana mogły przekształcić się w zdecydowane czyny wobec ZSRR, istniały realne przeszkody, które uniemożliwiły ich realizację. Wydarzenia opisane w tekście można uznać za początek kryzysu we współpracy Wielkiej Trójki, ponieważ pokazały, że USA i ZSRR miały różne interesy i nie były w stanie osiągnąć porozumienia w ważnych kwestiach dotyczących przyszłości Europy i świata.
Wyjaśnienie: