siarkowodór- H2S ma wiązania kowalencyjne spolaryzowane lub atomowe, a woda H2O ma wiązania kowalencyjne spolaryzowane. Ze względu na to, że cząsteczki wody są bardziej polarne ( woda jest dipolem ) niż cząsteczki siarkowodoru, woda jest cieczą, a siarkowodór gazem.
Za stan ciekły odpowiadają tworzące się pomiędzy cząsteczkami wody wiązania wodorowe. Masa cząsteczki jest na tyle duża, że wystąpi u niej stan ciekły.
Wiązania wodorowe łączą cząsteczki wody po 6, czyli masa jednej "kupki":
mH2O = 6 * 18 =108u
mH2S = 34u
Pomiędzy cząsteczkami H2S nie tworzą się wiązania wodorowe, cząsteczka jest lekka, występuje w stanie gazowym.
siarkowodór- H2S ma wiązania kowalencyjne spolaryzowane lub atomowe, a woda H2O ma wiązania kowalencyjne spolaryzowane. Ze względu na to, że cząsteczki wody są bardziej polarne ( woda jest dipolem ) niż cząsteczki siarkowodoru, woda jest cieczą, a siarkowodór gazem.
Za stan ciekły odpowiadają tworzące się pomiędzy cząsteczkami wody wiązania wodorowe. Masa cząsteczki jest na tyle duża, że wystąpi u niej stan ciekły.
Wiązania wodorowe łączą cząsteczki wody po 6, czyli masa jednej "kupki":
mH2O = 6 * 18 =108u
mH2S = 34u
Pomiędzy cząsteczkami H2S nie tworzą się wiązania wodorowe, cząsteczka jest lekka, występuje w stanie gazowym.
Mam nadzieję, że pomogłam ;)