Question

Odpowiedz na pytania dotyczące rewolucji w Rosji
a) Co się wydarzyło 6-7 listopada 1917 r?
b) Dlaczego przewrót ten nazywany jest rewolucją październikową , skoro miał miejsce w listopadzie?
c) Kim był Włodzimierz Lenin?
d) Co miała na celu rewolucja październikowa
2. Wymień pierwsze symptomy rewolucji w Baku. Jaki miały charakter?
3. Przedstaw sytuację w mieście po przybyciu komisarza ludowego
4. Jakie wartości i prawa zanegowała rewolucja? Na podstawie swojej odpowiedzi sformułuj wniosek o charakterze tego przewrotu

Scharakteryzuj poszczególne etapy rewolucji w baku
Faz wstępna - do przybycia komisarza-
Faza właściwa - po przybyciu komisarza-
Faza końcowa-wojna domowa-

Napisz w jaki sposób rewolucja w baku wpłynęła na losy wymienionych postaci
a) Księżna Szczerbatow - Mamajew
Kim była?
Jak wyglądała ona i jej córki w momencie spotkania Jadwigi Barykowej i dlaczego?
Jak potoczyły się jej losy po wybuchu rewolucji?
b)Jadwiga Barykowa
W jaki sposób organizowała żywność w okresie rewolucji?
Dlaczego została aresztowana?
Co doporowadziło do jej śmierci?

Answer 1

A. W noc z 6 na 7 listopada 1917 roku wybuchła rewolucja październikowa.Był to przewrót zbrojny, w wyniku którego bolszewicy ustalili w Rosji władzę dyktatorską.

B. Rewolucja październikowa zawdzięcza swoją nazwę miesiącowi, w którym wybuchła, a więc październikowi. W kalendarzu gregoriańskim, którego obecnie używamy, data ta przypada właśnie na 6-7 listopada. Jednak w Rosji posługiwano się porządkiem kalendarze juliańskiego, gdzie data rewolucji przypadała na 24-25 października.

C.Włodzimierz Lenin był zwolennikiem filozofii marksistowskiej. Już od młodych lat cechowała go niesamowita wiara w rewolucję, w jakiś przełom. Jego wzorem był m.in. starszy brat Aleksander, który zginął za swoje prorewolucyjne poglądy. Kiedy Lenin dowiedział się, że w wyniku rewolucji lutowej udało się obalić carat, postanowił czynnie włączyć się do tych rebelianckich działań w Rosji. Stał się przywódcą rewolucji październikowej, chociaż na początku, kiedy ona dopiero się zaczynała, był tylko jej inspiratorem - nie działał aktywnie. Dopiero po pierwszych zwycięstwach bolszewików zyskał autorytet wśród partii komunistycznych i został szefem nowego rządu. Jego rządy przekształciły Rosję w państwo komunistyczne - ZSRR.

D. Celem rewolucji październikowej było ostateczne ustalenie władzy w Rosji związane z obaleniem dwuwładzy powstałej w wyniku rewolucji lutowej. Miała ona uczynić Rosję państwem komunistycznym wyznającym filozofię Karola Marksa.

2. Pierwsze symptomy nadchodzącej rewolucji Żeromski prezentuje w opisie zachowania Cezarego po wyjeździe jego ojca na front. Będąc jeszcze w szkole podstawowej, młody Baryka zaczął regularnie wagarować. Stał się impertynencki wobec matki i nauczycieli. Wałęsał się nocami po ulicach. Razem z kolegami dokonywał aktów wandalizmu - wybijanie szyb w Tatarskich oknach, strzelanie do ludzi z procy.

3. Po przybyciu komisarza ludowego w mieście został ustalony nowy porządek - w sklepach, które szybko zamknięto, brakowało towaru; przestały też funkcjonować banki. Ludziom brakowało więc jedzenia i pieniędzy. W Baku panowała anarchia. Organizowano spotkania propagandowe, na których symbolicznie wieszano na sznurze (in effegie) portrety burżuazyjnych cesarzów, wielkorządców, prezydentów, generałów, wodzów. Zaczęto masowo mordować i torturować więźniów na publicznych egzekucjach. Władza upaństwawiała majątki prywatne - zarówno mieszkania, z których ludzie byli eksmitowani do piwnic lub na ulice, jak i oszczędności. Po ulicach i przy torach kolejowych chodziły patrole konfiskujące przemycane przez mieszkańców produkty i zachowane kosztowności.

5. Kiedy rewolucja była w fazie wstępnej w mieście pojawiły się pierwsze oznaki anarchii zwolenników komunizmu. Cezary przestał uczęszczać na zajęcia szkolne, ignorował nakaz noszenia mundurków. Pobicie nauczyciela świadczy o poczuciu całkowitej bezkarności, a aprobata tłumu - o braku szacunku dla przeciwników rewolucji. Niszczono mienie prywatne i publiczne, a policja i sądy były pogrążone w letargu.
Faza właściwa jest opisana w punkcie 3
Ostatnią fazą rewolucji można określić wojnę domową między Ormianami i Tatarami. W niemal doszczętnie zniszonym przez Tureckie pociski Baku panował coraz większy głód. Ludzie - w tym Cezary - chodzili brudni, nie mieli dachu nad głową. Do armii zaczęto siłą wcielać cywilów. Na ulicach leżały setki, tysiące ludzkich zwłok. Cezary został zaciągnięty do grupy mającej wykopywać masowe groby.

6. A. Jadwiga Barykowa poznała księżnę Szczerbatow-Mamajew, gdy kolejny raz wyczekiwała na powrót mężna w porcie. Księżna wraz z 4 córkami były wychudzone, ubrane w zniszone i brudne ubrania. Z opowieści ksieżnej wynika, że traciły one wszystkie należące do nich grunty, posiadłości, a one same były przewleczone przez najrozmaitsze kryminały. Barykowa, kierowana współczuciem zaprosiła je do siebie na noc. Księżna miała przypięte do nóg cenne bransolety, które przebiły skórę tworząc bolesne, krwawiące rany. Tej samej nocy w domu Baryków pojawiła się rewizja. Za przechowywanie kosztowności Barykowie trafili na czarną listę, a księżna wraz z córkami została oddana w ręce władzy.

B. Przed wyjazdem na front Seweryn Baryka zakopał w piwinicy niemal cały zgromadzony majątek. Kiedy Jadwiga dowiedziała się o upaństwowieniu, postanowiła zabrać część skarbu i ukryć ją w ruinach jednego z domów. Nie minęło wiele czasu, gdy Cezary wskazał władzy zakopany skarb po ojcu. Z dnia na dzień Barykom żyło się coraz gorzej - posiłki były mniej urozmaicone i ograniczone ilościowo. Jadwiga, aby dogodzić synowi, kupowała zborze za ukryte przed synem oszczedności. Następnie sama (za grubie pieniądze, z resztą) przerabiała je na mąkę u znajomej Tatarskiej rodziny. Nigdy nie mówiła skad ma jedzenie - okłamywała go kiedy o to pytał. Po trafieniu na czarną listę była tropiona. Po odkryciu jej kryjówki ze skarbem została skierowana do robót publicznych. Była to dla niej zbyt ciężka praca, zupełnie odpadła z sił. Dzięki staraniom syna została na jakiś czas przeniesiona do szpitala. Mimo tego, wykońcozny wcześniej organizm nie dawał sobie rady z powrotem do pracy. Pewnego dnia, kiedy dozorca robót ją popchnął, Barykowa upadła i umarła.