Odpowiedz na pytania: 1. Wymień postanowienia Unii Polsko-Litewskiej 1385.r 2. Wyjaśnij znaczenie Unii personalnej 3. Przedstaw taktykę Jagieły w bitwie pod Grunwaldem.
Mogę za to 6 dostać proszę o dobre odpowiedzi i rozwinięte odpowiedzi.
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2025 KUDO.TIPS - All rights reserved.
1 Unia polsko-litewska – związek Korony Królestwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego. Rozpoczął się unią w Krewie 14 sierpnia 1385 r. Do 1569 r. była to unia personalna. Na mocy postanowień unii lubelskiej przekształcona została w unię półrealną, nie była to w pełni unia realna, ponieważ odrębne pozostało wojsko i skarb. Jej istnienie zakończyło się wraz z III rozbiorem Polski w 1795 r.
Geneza i znaczenie unii polsko-litewskich (XIV-XV w.)
1.) GENEZA:
- Litwa była krajem pogańskim, więc zbliżenie z Polską oraz przyjęcie chrztu odebrałoby pretekst Krzyżakom do przymusowej chrystianizacji
- Polska też miała napięte stosunki z Zakonem- konflikt o Pomorze Gd. i Ziemie Chełmińską
- Oba kraje były zainteresowane ekspansją na wschód- na Ruś(handel, korzyści ekonomiczne)
- Bojarzy litewscy chcieli zdobyć takie przywileje, jakie posiadała już szlachta polska(np. przywilej koszycki)
2.) Unia w Krewie – 1385r.
- Jagiełło w zamian za rękę Jadwigi zobowiązał się przyjąć chrzest, schrystianizować Litwę, odzyskać utracone przez Polskę ziemie oraz przyłączyć do Polski Litwę(miała to być w/g Polaków unia realna)
- Litwini obawiali się przyłączenia i dlatego traktowali układ jako połączenie dwóch państw, a nie włączenie Litwy do Polski i dlatego właściwie zrealizowano unię personalną(był tylko wspólny władca)
- W 1401r. unia wileńsko-radomska potwierdziła ten układ, czyli odrębność Wielkiego Księstwa Litewskiego
- Nowa unia – 1413r. w Horodle=> unia personalna=> wspólny władca=> na Litwie panuje Wielki Książę, który uznaje zwierzchność króla polskiego=> 50 rodów bojarskich(litewskich) otrzymało te same prawa, co szlachta polska
3.) Znaczenie
- wciągnięcie Polski w politykę wschodnią Litwy=> w przyszłości konflikty z Moskwą, Tatarami
- brak zainteresowania odzyskaniem Śląska
- pokonanie wspólnego wroga- Krzyżaków(Grunwald)
- promieniowanie kultury chrześcijańskiej na Litwę, a z drugiej strony wpływ elementów kultury wschodniej na ziemie polskie, co wzbogaciło i urozmaiciło rozwój kultury polskiej
Unia Polsko-Litewska 14 VIII 1385r. Krewo. Władca- Władysław Jagiełło.
Unia personalna. Jagiełło za rękę Jadwigi i koronę Polski zobowiązał się:
-przyjąć chrzest,
-przeprowadzić chrystianizację Litwy,
-ziemie ruskie i liewskie przyłączyć do Polski,
-odzyskać utracone przez Polskę ziemie,
-uwolnić jeńców polskich przeywających na Litwie,
-zapłacić Habsburgom odszkodowanie za zerwanie zaręczyn Jadwigi (200 tys. florentów)
Unia personalna - związek pomiędzy państwami, w którym państwa miały wspólnego władcę, natomiast miały oddzielnie wojsko, urzędy, monetę, prawo, politykę zagraniczną, skarb itp.
Władyslaw Jagiello podczas bitwy pod grunwaldem stal na wzgorzu i przygladal sie bitwie z boku. Mial wtedy przeglad syuacji i mogl wykonac odpowiednie interwencje. Byla to odmienna taktyka, poniewaz inni htmani ikrolowie brali czynny udzial w bitwie.
Bitwa pod Grunwaldem, jaką stoczyły połączone siły polsko-litewskie z wojskami zakonu krzyżackiego, była największym starciem europejskiego rycerstwa. 15 lipca 1410 r. na polach pomiędzy Grunwaldem, Stębarkiem a Łodwigowem rozwinęły swe chorągwie wojska z całej Polski (51 chorągwi), Litwy (40 chorągwi), posiłki ruskie i tatarskie. Naprzeciw nich stanęły doborowe zastępy zaciężnego rycerstwa krzyżackiego (50 chorągwi) wraz z licznymi gośćmi zakonu, szukającymi w tej bitwie sławy i łupów. Wkrótce doszło do starcia ogromnych mas jazdy. Szala zwycięstwa przechylała się na różne strony, przez chwilę nawet krzyżacy dzierżyli polską chorągiew, odśpiewując pieśń zwycięstwa. Wkrótce, sztandar na powrót znalazł się w polskich rękach a bitwa zaczęła przyjmować korzystny dla Polaków przebieg. Momentem przełomowym dla całego starcia był atak krzyżackich odwodów wprost w centrum toczącej się bitwy. W owej szarży poległ sam mistrz zakonu Ulrich von Jungingen wraz z licznymi rycerzami swojego pocztu. Dla części wojsk krzyżackich był to sygnał do rozpoczęcia odwrotu. Z początku zorganizowanego, lecz wkrótce przeradzającego się w ucieczkę i panikę. Zwycięstwo było ogromne...