Question

Oceń rolę Ottona 1 i Ottona 3 oraz znaczenie dla przyszłej Europy.
Proszę o szybką odpowiedź.

Answer 1

Otton I , następca Henryka I, systematycznie przesuwał granice Niemiec w kierunku wschodnim, dokonując podboju Słowian połabskich. Na podbitych ziemiach organizował marchie, które miały dalej prowadzić podbój. Najważniejszą z nich była marchia wschodnia, rządzona przez margrabiego Gerona, która na początku lat sześćdziesiątych X w. swoje wschodnie granice zbiliżała do Odry, rzeki granicznej powstającego państwa polskiego.
Wraz z narzuceniem zwierzchnictwa politycznego Ottona I przystąpił do nawrócenia podbitych plemion Słowian połabskich i do narzucenia im organizacji kościelnej. W 968 r. uzyskał od papieża zgodę na powstanie arcybiskupstwa z siedzibą w Magdeburgu, któremu podlegać miały wszystkie nowe biskupstwa na ziemiach słowiańskich. Zwierzchnictwo to to sięgnąć miało również na wschód Odry - a więc na ziemie polskie. Gdyby tak się stało, oznaczałoby to rozciągnięcie niemieckich wpływów politycznych na te ziemie.
Otto I świadomie nawiązał do polityki Karola Wielkiego, czyli do odnowienia instytucji cesarstwa na ZAchodzie. ( świadczy o tym m.in jego wybór karolińskiego Akwizgranu na miejsce swej koronacji królewskiej). Uwiecznieniem tych starań była koronacja Ottona I na cesarza rzymskiego w 962 r. dokonana w Wiecznym Mieście przez papieża Jana XII. Datę tą uważa się z początek I Rzeszy Niemieckiej


Otton II
Zupełnie inaczej ideę uniwersalnego (tzn. powszechnego , obejmującego całe chrześcijaństwo) cesarstwa pojmował wnuk Ottona I młody cesarz Otton III. Włądca ten wsunął program "odnowy cesarstwa rzymskiego". Według tego planu miało się ono składać z kilku równoprawnych części: Italii, Galii (francji), Germanii (Niemiec), i Sklawonii ( czyli Słowiańczyzny), w której naczelną rolę Otton III przyznawał Polce. Cesarstwo miało być rządzone z Rzymu, a nie Niemiec.
W myśl projektu Otton III wewnętrzna równowaga cesarstwa miała się opierać na współpracy państwa i Kościoła, dwóch równorzędnych partnerów. Do swoich planów Otton III przekonał papieża Sylwestra II. Przedwczesna śmierć cesarza w 1002 r. zniweczyła jednak jogo ambitne plany, do których nie powrócił już żaden z jego następców.