Przywiązanie Polaków do idei patriotyzmu w okresie zaborów wystawione zostało na poważną próbę. Zwłaszcza po upadku powstania listopadowego 1831r., a następnie – styczniowego w 1863r., gdy polityka wynaradawiania prowadzona wobec Polaków przez zaborców oraz represje popowstaniowe szczególnie się nasiliły, zmuszeni oni byli do udzielenia sobie jasnej odpowiedzi na pytania o własną narodowość, patriotyzm oraz dokładny zakres tych definicji. O ile w zaborze austriackim zastosowano odrębne i wyjątkowe na tle pozostałych zaborów rozwiązanie polityczne, dając Galicji szeroka autonomię oraz dużą swobodę w podtrzymywaniu tradycji narodowej, o tyle w pozostałych dwóch zaborach – pruskim i rosyjskim prowadzono bezwzględną politykę germanizacji i rusyfikacji, dążąc – jak w przypadku Prus – do całkowitej unifikacji ziem polskich i ich mieszkańców z Rzeszą, czy też – jak w przypadku Rosji – do maksymalnego wyzysku ziem zabranych, wynarodowienia oraz narzucenia pełnego posłuszeństwa caratowi.
potajemnie uczono dzieci jezyka polskiego
czytano ksiązki w języku polskim
polacy przyjmowali w swoich domach rannych powstańców
więcej niestety nie wiem
pozdrawiam :)
Przywiązanie Polaków do idei patriotyzmu w okresie zaborów wystawione zostało na poważną próbę. Zwłaszcza po upadku powstania listopadowego 1831r., a następnie – styczniowego w 1863r., gdy polityka wynaradawiania prowadzona wobec Polaków przez zaborców oraz represje popowstaniowe szczególnie się nasiliły, zmuszeni oni byli do udzielenia sobie jasnej odpowiedzi na pytania o własną narodowość, patriotyzm oraz dokładny zakres tych definicji. O ile w zaborze austriackim zastosowano odrębne i wyjątkowe na tle pozostałych zaborów rozwiązanie polityczne, dając Galicji szeroka autonomię oraz dużą swobodę w podtrzymywaniu tradycji narodowej, o tyle w pozostałych dwóch zaborach – pruskim i rosyjskim prowadzono bezwzględną politykę germanizacji i rusyfikacji, dążąc – jak w przypadku Prus – do całkowitej unifikacji ziem polskich i ich mieszkańców z Rzeszą, czy też – jak w przypadku Rosji – do maksymalnego wyzysku ziem zabranych, wynarodowienia oraz narzucenia pełnego posłuszeństwa caratowi.