0 I 1933 prezydent Republiki Weimarskiej Hindenburg powierzył stanowisko kanclerza przywódcy NSDAP - A. Hitlerowi. Pierwszym krokiem Hitlera było rozwiązanie parlamentu i ogłoszenie nowych wyborów na III 1933. Rozpoczął tym samym torowanie drogi do wprowadzenia dyktatury faszystowskiej.
W II wykorzystał pożar Reichstagu do oskarżenia komunistów o próbę zamachu stanu. Wprowadził zarządzenia o „Ochronie narodu” i „Przeciwko zdradzie”, co umożliwiło aresztowanie antyfaszystów. Wciągu kilku tygodni od przejęcia władzy wszystkie poza NSDAP partie polityczne zdelegalizowano.
Mimo stosowania terroru, uzyskanie bezwzględnej większości w parlamencie udało się faszystom osiągnąć dopiero po unieważnieniu 81 mandatów należących do komunistów. 23 III 1933 Reichstag uchwalił „ustawę o uprawnieniach”, która dawała Hitlerowi nadzwyczajne pełnomocnictwa. Mimo przejęcia władzy Hitler nie zdobył zaufania armii ani wielkiego kapitału.
Ceną za poparcie tej sfery miała być likwidacja SA - paramilitarnej organizacji partyjnej, co nastąpiło 30 VI 1934 („noc długich noży”). W tym samym roku zmarł prezydent Hindenburg (VIII) i Hitler łącząc urządkanclerza, lidera partii i prezydenta ogłosił się wodzem (fuhrerem)1 III Rzeszy2. Od tego momentu rozpoczęła się przyspieszona (pełna) faszyzacja kraju i życia społecznego oraz militaryzacja, której celem była wojna.
Już 13 V 1935 marszałek Goering zapowiedział rozbudowę lotnictwa wojskowego, a trzy dni później (16 V) wprowadzono powszechny obowiązek służby wojskowej. 18 VI 1935 Anglia i Niemcy podpisały układ o liczebności niemieckiej floty wojennej, a 7 III 1936 wojska niemieckie wkroczyły na obszar zdemilitaryzowanej Nadrenii.
Łamanie postanowień traktatu wersalskiego i brak na to zdecydowanej reakcji państw zachodnich, zachęcił Hitlera do bezwzględnych działań na arenie międzynarodowej - rozpoczęcia polityki „pokojowych podbojów”:Nadrenia (1936), Austria (1938), Czechy (1938).
15 IX 1935 zostały wydane antyżydowskie „ustawy norymberskie”, zabraniające Żydom wykonywania pewnych zawodów, zawierania małżeństw mieszanych, wprowadzające podział na aryjczyków i nie-aryjczyków. Zabicie w 1938 przez Żyda pracownika ambasady niemieckiej w Paryżu, stało się pretekstem do tzw. „nocy kryształowej” (9 XI), kiedy to niszczono synagogi i żydowskie sklepy, dokonano licznych aresztowań i obciążono Żydów kosztami likwidacji powstałych szkód.
Hitler przygotowywał Niemcy do wojny i chciał ją rozstrzygnąć do 1943. Do tego czasu niemiecki sprzętwojenny miał być najnowocześniejszy, co wynikało z tzw. protokołu Hossbacha z XI 1937.
3
0 I 1933 prezydent Republiki Weimarskiej Hindenburg powierzył stanowisko kanclerza przywódcy NSDAP - A. Hitlerowi. Pierwszym krokiem Hitlera było rozwiązanie parlamentu i ogłoszenie nowych wyborów na III 1933. Rozpoczął tym samym torowanie drogi do wprowadzenia dyktatury faszystowskiej.
W II wykorzystał pożar Reichstagu do oskarżenia komunistów o próbę zamachu stanu. Wprowadził zarządzenia o „Ochronie narodu” i „Przeciwko zdradzie”, co umożliwiło aresztowanie antyfaszystów. Wciągu kilku tygodni od przejęcia władzy wszystkie poza NSDAP partie polityczne zdelegalizowano.
Mimo stosowania terroru, uzyskanie bezwzględnej większości w parlamencie udało się faszystom osiągnąć dopiero po unieważnieniu 81 mandatów należących do komunistów. 23 III 1933 Reichstag uchwalił „ustawę o uprawnieniach”, która dawała Hitlerowi nadzwyczajne pełnomocnictwa. Mimo przejęcia władzy Hitler nie zdobył zaufania armii ani wielkiego kapitału.
Ceną za poparcie tej sfery miała być likwidacja SA - paramilitarnej organizacji partyjnej, co nastąpiło 30 VI 1934 („noc długich noży”). W tym samym roku zmarł prezydent Hindenburg (VIII) i Hitler łącząc urządkanclerza, lidera partii i prezydenta ogłosił się wodzem (fuhrerem)1 III Rzeszy2. Od tego momentu rozpoczęła się przyspieszona (pełna) faszyzacja kraju i życia społecznego oraz militaryzacja, której celem była wojna.
Już 13 V 1935 marszałek Goering zapowiedział rozbudowę lotnictwa wojskowego, a trzy dni później (16 V) wprowadzono powszechny obowiązek służby wojskowej. 18 VI 1935 Anglia i Niemcy podpisały układ o liczebności niemieckiej floty wojennej, a 7 III 1936 wojska niemieckie wkroczyły na obszar zdemilitaryzowanej Nadrenii.
Łamanie postanowień traktatu wersalskiego i brak na to zdecydowanej reakcji państw zachodnich, zachęcił Hitlera do bezwzględnych działań na arenie międzynarodowej - rozpoczęcia polityki „pokojowych podbojów”:Nadrenia (1936), Austria (1938), Czechy (1938).
15 IX 1935 zostały wydane antyżydowskie „ustawy norymberskie”, zabraniające Żydom wykonywania pewnych zawodów, zawierania małżeństw mieszanych, wprowadzające podział na aryjczyków i nie-aryjczyków. Zabicie w 1938 przez Żyda pracownika ambasady niemieckiej w Paryżu, stało się pretekstem do tzw. „nocy kryształowej” (9 XI), kiedy to niszczono synagogi i żydowskie sklepy, dokonano licznych aresztowań i obciążono Żydów kosztami likwidacji powstałych szkód.
Hitler przygotowywał Niemcy do wojny i chciał ją rozstrzygnąć do 1943. Do tego czasu niemiecki sprzętwojenny miał być najnowocześniejszy, co wynikało z tzw. protokołu Hossbacha z XI 1937.
Oni do niektórych czuli uraze że i m nie pomagali i nienawidzili najbardziej Polaków i Rosyjczyków którzy pomagali Polakom.