Brał udział w I wojnie światowej. W 1940 r., jako dowódca II korpusu Brytyjskich Sił Ekspedycyjnych we Francji kierował obroną Dunkierki. Odwołany do Londynu przed ewakuacją wojsk brytyjskich z Francji, wkrótce objął stanowisko dowódcy wojsk lądowych stacjonujących w metropolii. W 1941 r. objął stanowisko szefa Imperialnego Sztabu Generalnego, a w marcu 1942 r. został przewodniczącym Komitetu Szefów Sztabów. Był jednym z najbliższych doradców premiera Winstona Churchilla. Był także zręcznym politykiem, który doskonale sobie radził z amerykańskimi dowódcami. nie potrafił jednak porozumieć się z generałem George Marshallem, do którego czuł antypatię. W składzie delegacji brytyjskiej brał udział w spotkaniach tzw. wielkiej trójki. W 1946 przeszedł w stan spoczynku.
Brał udział w I wojnie światowej. W 1940 r., jako dowódca II korpusu Brytyjskich Sił Ekspedycyjnych we Francji kierował obroną Dunkierki. Odwołany do Londynu przed ewakuacją wojsk brytyjskich z Francji, wkrótce objął stanowisko dowódcy wojsk lądowych stacjonujących w metropolii. W 1941 r. objął stanowisko szefa Imperialnego Sztabu Generalnego, a w marcu 1942 r. został przewodniczącym Komitetu Szefów Sztabów. Był jednym z najbliższych doradców premiera Winstona Churchilla. Był także zręcznym politykiem, który doskonale sobie radził z amerykańskimi dowódcami. nie potrafił jednak porozumieć się z generałem George Marshallem, do którego czuł antypatię. W składzie delegacji brytyjskiej brał udział w spotkaniach tzw. wielkiej trójki. W 1946 przeszedł w stan spoczynku.