Question

"Obraz Wsi I jej mieszkanców na podstawie Wesela S.Wyspiańskiego i Przedwosnia Stefana Żeromskiego


250 słów

Answer 1

Wstęp: Obydwa teksty, zarówno Wesele, jak i Przedwiośnie, ukazują obraz polskiej wsi. Dramat Wyspiańskiego jest typową reprezentacją epoki Młodej Polski, z kolei powieść Żeromskiego powstała w dwudziestoleciu międzywojennym. Stąd zapewne wynikają różnice w obrazowaniu tej samej tematyki.

Wesele:

 Wieś ukazana jako arkadia, miejsce idealne, wspaniałe, jest tu cicho i spokojnie, dookoła jest mnóstwo przestrzeni. Pan Młody porównuje wieś z miastem, to drugie jest ciasne, szare, nieprzyjemne, bez duszy, życia; wieś natomiast to miejsce kolorowe, żywe. Chłopi są zdrowi, pełni sił i energii, nawet jeśli z pozoru wyglądają na surowych i szorstkich. Ludzie są tutaj szczęśliwi, chodzą boso, z gołą głową i nie mają problemów ze zdrowiem. Czynności związane z pracą na wsi są gloryfikowane, np. w mieleniu na żarnach doszukuje się pięknej muzyki. Pojawia się także porównanie chłopstwa i krakowskich mieszczan. Chłopi, mimo że niewykształceni, byli zawsze gotowi do poświęceń, działania, świadomi swojej siły. Z kolei mieszczanie to typowi dekadenci, zniechęceni, nie rozumieli życia na wsi, mimo tego że ulegli chłopomanii.  

Przedwiośnie:
 
Wieś została przedstawiona na przykładzie Chłodka, miejscowości, w której przebywał Cezary Baryka. Wieś ukazano bardzo realistycznie, można doszukać się również naturalistycznych opisów. Chłopi żyli głównie wokół tematów jedzenia picia, ubrania się odpowiednio i zdobycia materiału na opał. Nie interesowały ich wartości wyższe. Barykę szokowało, że mogą być aż tak bierni i obojętni na inne wartości. Żeromski w powieści zaprezentował także ciężkie życie wiejskie. W najtrudniejszym położeniu znajdowali się komornicy, nieposiadający ziemi, zarabiający na życie jako parobkowie bądź najemnicy. Ludzie często chorowali, nie mieli dostępu do lekarstw, często umierali. Śmiertelność na wsi była bardzo wysoka. Starsi ludzie byli okrutnie traktowani, gorzej niż zwierzęta, wystawiano ich poza dom, żeby nie zajmowali zbyt wiele miejsca w chacie, żeby nie męczyli reszty domowników, i co straszne – żeby szybciej umarli.

Podsumowanie:

Wieś Wyspiańskiego to arkadia, miejsce piękne, idealne, chłopi ukazani są jako zdrowi i silni ludzie. To obrazowanie w pozytywnym świetle. Natomiast wieś u Żeromskiego ukazano w świetle negatywnym, wieś rozumiana jest jako bezlitosna, pierwotna i barbarzyńska, bez wyższych wartości.