Mickiewicz w Epilogu przekazuje treści pisane przez niego samego, w których zawiera informacje o swoich latach dziecinnych, niejako porównując je do czasów, gdy przebywał w Paryżu. Epilog ten jest traktowany jako pewnego rodzaju komentarz do mickiewiczowskiej młodości ukazanej na tle wydarzeń historycznych. Szczególnie ważną rolę odgrywają tutaj wspomniane już przeze mnie lata dzieciństwa Mickiewicza. Dla niego czas dzieciństwa jest wytchnieniem, krainą szczęścia. Mickiewicz jako patriota żałuje, że opuścił Polskę. Czasy młodości sam autor określa jako łąkę z kwiatami miłymi i pięknymi lub jako kraj święty i czysty, gdzie własne było każde drzewo, kamień i znane było każde miejsce. Epilog pokazuje nam, że Mickiewicz chce uciec od teraźniejszości do wspomnień, czyli do czasów dzieciństwa właśnie. Młodość poety jest tutaj ukazana jako coś "świętego i czystego, jak pierwsze kochanie". Jest to czas, w którym wszystko było doskonałe i swojskie. Widać jak wielką wartość dla poety stanowi owy kraj lat dziecinnych i jak bardzo chciał do niego powrócić, przejawia się tu jego patriotyzm i przywiązanie do ojczyzny
czasowe. GENEZA W ŚWIETLE INWOKACJI I EPILOGU, TŁO HISTORYCZNE I. Sytuacja Polaków po upadku powstania listopadowego Powstanie listopadowe zakończyło się klęską Polaków. Następstwa po przegranym powstaniu były poważne : została ograniczona autonomia Królestwa Polskiego oraz zlikwidowano polskie wojsko. Wobec Polaków stosowano liczne represje, między innymi wprowadzono stan wojenny na okres 25 lat. Uczestników powstania zaborcy wysyłali na Sybir i konfiskowali prywatne mienie
Jakie przyczyny zadecydowały o powstaniu ? Pana Tadeusza ?? upadek powstania listopadowego, gorąca miłość do ojczyzny ? Litwo! Ojczyzno moja! ty jesteś jak zdrowie , Ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie, Kto cię stracił. Dziś piękność twą w całej ozdobie Widzę i opisuję, bo tęsknię po tobie? mówi wieszcz w ?Inwokacji? tęsknota za utraconym krajem dzieciństwa : ? Dziś dla nas, w świecie nieproszonych gości W całej przeszłości i w całej przyszłości Jedna już tylko jest kraina taka. W której jest trochę szczęścia dla Polaka. Kraj lat dziecinnych! On zawsze zostanie Święty i czysty, jak pierwsze kochanie, (...) trudne położenie emigrantów polskich na obczyźnie : ? O tym - że dumać na paryskim bruku, Przynosząc z miasta uszy pełne stuku Przekleństw i kłamstwa, niewczesnych zamiarów, Zapóźnych żalów, potępieńczych swarów [frag. z ? Epilogu ?] swary wśród emigracji III. Adam Mickiewicz pracował nad ? Panem Tadeuszem ? od grudnia 1832 roku do czerwca 1834 roku. W tym czasie poeta zajmował się przekładem ?Giaurem? Byrona. Wyjeżdżał do Szwajcarii, by pielęgnować ciężko chorego przyjaciela, Stefana Garczyńskiego. IV. W czasie pisania epopei Mickiewicz spotykał się z przyjaciółmi, czytał im kolejne fragmenty dzieła. Mówi o tym w ? Epilogu ? : ? Jedyne szczęście, kto w szarej godzinie Z kilku przyjaciół usiadł przy kominie, Drzwi od Europy zamykał hałasów,
Wyrwał się z myślą ku szczęśliwszym czasom I dumał, myślił o swojej krainie (...) I przyjaciele wtenczas pomogli rozmowie, I do piosnki rzucali mnie słowo za słowem.? Początkowo zamierzał napisać niewielką sielankę pod tytułem ? Szlachcic Żegota ?, ale z biegiem czasu utwór rozrósł się do rozmiarów epopei w dwunastu księgach. Jego pełen tytuł brzmi : PAN TADEUSZ, CZYLI OSTATNI ZAJAZD NA LITWIE. HISTORIA SZLACHECKA Z ROKU 1811 I 1812 WE DWUNASTU KSIĘGACH WIERSZEM. V. Zamiarem poety było napisanie utworu prostego, zrozumiałego dla każdego czytelnika. Pragnienie to wyrazili w ?Epilogu? : ? O, gdybym kiedyś dożył tej pociechy, Aby te księgi zbłądziły pod strzechy.? VI. Akcję epopei umieszcza poeta w roku 1811 i 1812, czyli w czasach , kiedy to wielkie nadzieje na wyzwolenie ojczyzny w czasach, kiedy to wielkie nadzieje na wyzwolenie ojczyzny wiązali Polacy z osobą Napoleona i jego planowaną wyprawą na Rosję. Utwór miał przypomnieć rodakom załamanym klęską powstania listopadowego i beznadziejną sytuacją w niewoli, tamte czasy, rozbudzić nowe nadzieje.
Dla emigrantów, ? w świecie nieproszonych gości ?, Pan Tadeusz miał być przypomnieniem dalekiej ojczyzny. Utrwalili na zawsze obraz szczęśliwego kraju dzieciństwa. CZAS AKCJI W ? PANU TADEUSZU ? - (ramy czasowe) Jak głosi podtytuł dzieła, wydarzenia w Panu Tadeuszu mają miejsce w roku zrozumiałego dla każdego czytelnika. Pragnienie to wyrazili w ?Epilogu? : ? O, gdybym kiedyś dożył tej pociechy, Aby te księgi zbłądziły pod strzechy.? VI. Akcję epopei umieszcza poeta w roku 1811 i 1812, czyli w czasach , kiedy to wielkie nadzieje na wyzwolenie ojczyzny w czasach, kiedy to wielkie nadzieje na wyzwolenie ojczyzny wiązali Polacy z osobą Napoleona i jego planowaną wyprawą na Rosję. Utwór miał przypomnieć rodakom załamanym klęską powstania listopadowego i beznadziejną sytuacją w niewoli, tamte czasy, rozbudzić nowe nadzieje. Dla emigrantów, ? w świecie nieproszonych gości ?, Pan Tadeusz miał być przypomnieniem dalekiej ojczyzny. Utrwalili na zawsze obraz szczęśliwego kraju dzieciństwa. CZAS AKCJI W ? PANU TADEUSZU ? - (ramy czasowe)
Mickiewicz w Epilogu przekazuje treści pisane przez niego samego, w których zawiera informacje o swoich latach dziecinnych, niejako porównując je do czasów, gdy przebywał w Paryżu. Epilog ten jest traktowany jako pewnego rodzaju komentarz do mickiewiczowskiej młodości ukazanej na tle wydarzeń historycznych.
Szczególnie ważną rolę odgrywają tutaj wspomniane już przeze mnie lata dzieciństwa Mickiewicza. Dla niego czas dzieciństwa jest wytchnieniem, krainą szczęścia. Mickiewicz jako patriota żałuje, że opuścił Polskę.
Czasy młodości sam autor określa jako łąkę z kwiatami miłymi i pięknymi lub jako kraj święty i czysty, gdzie własne było każde drzewo, kamień i znane było każde miejsce.
Epilog pokazuje nam, że Mickiewicz chce uciec od teraźniejszości do wspomnień, czyli do czasów dzieciństwa właśnie.
Młodość poety jest tutaj ukazana jako coś "świętego i czystego, jak pierwsze kochanie". Jest to czas, w którym wszystko było doskonałe i swojskie.
Widać jak wielką wartość dla poety stanowi owy kraj lat dziecinnych i jak bardzo chciał do niego powrócić, przejawia się tu jego patriotyzm i przywiązanie do ojczyzny
czasowe. GENEZA W ŚWIETLE INWOKACJI I EPILOGU, TŁO HISTORYCZNE I. Sytuacja Polaków po upadku powstania listopadowego Powstanie listopadowe zakończyło się klęską Polaków. Następstwa po przegranym powstaniu były poważne : została ograniczona autonomia Królestwa Polskiego oraz zlikwidowano polskie wojsko. Wobec Polaków stosowano liczne represje, między innymi wprowadzono stan wojenny na okres 25 lat. Uczestników powstania zaborcy wysyłali
na Sybir i konfiskowali prywatne
mienie
Jakie przyczyny zadecydowały o powstaniu ? Pana Tadeusza ?? upadek powstania listopadowego, gorąca miłość do ojczyzny ? Litwo! Ojczyzno moja! ty jesteś jak zdrowie
, Ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie, Kto cię stracił. Dziś piękność twą w całej ozdobie Widzę i opisuję, bo tęsknię po tobie? mówi wieszcz w ?Inwokacji? tęsknota za utraconym krajem dzieciństwa : ? Dziś dla nas, w świecie nieproszonych gości W całej przeszłości i w całej przyszłości Jedna już tylko jest kraina taka. W której jest trochę szczęścia dla Polaka. Kraj lat dziecinnych! On zawsze zostanie Święty i czysty, jak pierwsze kochanie, (...) trudne położenie emigrantów polskich na obczyźnie : ? O tym - że dumać na paryskim bruku, Przynosząc z miasta uszy pełne stuku Przekleństw i kłamstwa, niewczesnych zamiarów, Zapóźnych żalów, potępieńczych swarów [frag. z ? Epilogu ?] swary wśród emigracji III. Adam Mickiewicz pracował nad ? Panem Tadeuszem ? od grudnia 1832 roku do czerwca 1834 roku. W tym czasie poeta zajmował się przekładem ?Giaurem? Byrona. Wyjeżdżał do Szwajcarii, by pielęgnować ciężko chorego przyjaciela, Stefana Garczyńskiego. IV. W czasie pisania epopei Mickiewicz spotykał się z przyjaciółmi, czytał im kolejne fragmenty dzieła. Mówi o tym w ? Epilogu ? : ? Jedyne szczęście, kto w szarej godzinie Z kilku przyjaciół usiadł przy kominie, Drzwi
od Europy zamykał hałasów,
Wyrwał się z myślą ku szczęśliwszym czasom
I dumał, myślił o swojej krainie (...) I przyjaciele wtenczas pomogli rozmowie, I do piosnki rzucali mnie słowo za słowem.? Początkowo zamierzał napisać niewielką sielankę pod tytułem ? Szlachcic Żegota ?, ale z biegiem czasu utwór rozrósł się do rozmiarów epopei w dwunastu księgach. Jego pełen tytuł brzmi : PAN TADEUSZ, CZYLI OSTATNI ZAJAZD NA LITWIE. HISTORIA SZLACHECKA Z ROKU 1811 I 1812 WE DWUNASTU KSIĘGACH WIERSZEM. V. Zamiarem poety było napisanie utworu prostego, zrozumiałego dla każdego czytelnika. Pragnienie to wyrazili w ?Epilogu? : ? O, gdybym kiedyś dożył tej pociechy, Aby te księgi zbłądziły pod strzechy.? VI. Akcję epopei umieszcza poeta w roku 1811 i 1812, czyli w czasach
, kiedy to wielkie nadzieje na wyzwolenie ojczyzny w czasach, kiedy to wielkie nadzieje na wyzwolenie ojczyzny wiązali Polacy z osobą Napoleona i jego planowaną wyprawą na Rosję. Utwór miał przypomnieć rodakom załamanym klęską powstania listopadowego i beznadziejną sytuacją w niewoli, tamte czasy, rozbudzić nowe
nadzieje.
Dla emigrantów, ? w świecie nieproszonych gości ?, Pan Tadeusz miał być przypomnieniem dalekiej ojczyzny. Utrwalili na zawsze obraz
szczęśliwego kraju dzieciństwa. CZAS AKCJI W ? PANU TADEUSZU ? - (ramy
czasowe) Jak głosi podtytuł dzieła, wydarzenia w Panu Tadeuszu mają miejsce w roku
zrozumiałego dla każdego czytelnika. Pragnienie to wyrazili w ?Epilogu? : ? O, gdybym kiedyś dożył tej pociechy, Aby te księgi zbłądziły pod strzechy.? VI. Akcję epopei umieszcza poeta w roku 1811 i 1812, czyli w czasach
, kiedy to wielkie nadzieje na wyzwolenie ojczyzny w czasach, kiedy to wielkie nadzieje na wyzwolenie ojczyzny wiązali Polacy z osobą Napoleona i jego planowaną wyprawą na Rosję. Utwór miał przypomnieć rodakom załamanym klęską powstania listopadowego i beznadziejną sytuacją w niewoli, tamte czasy, rozbudzić nowe
nadzieje. Dla emigrantów, ? w świecie nieproszonych gości ?, Pan Tadeusz miał być przypomnieniem dalekiej ojczyzny. Utrwalili na zawsze obraz
szczęśliwego kraju dzieciństwa. CZAS AKCJI W ? PANU TADEUSZU ? - (ramy
czasowe)