Szestow Lew, Ateny i Jerozolima Ateny i Jerozolima to ostatnia książka w dorobku Lwa Szestowa, rosyjskiego filozofa z początku XX w., przedstawiciela nurtu zwanego "rosyjskim odrodzeniem religijnym". Struktura utworu oparta jest na tytułowej opozycji Aten i Jerozolimy. Ateny w przekonaniu Szestowa to bastion i zarazem symbol logosu - prawdy o charakterze totalnym. Prawda bowiem z założenia musi być totalna, całościowa, gdyż tylko w ten sposób zdolna jest wymusić na ludziach posłuszeństwo ("prawdzie fragmentarycznej" zawsze można się przecież przeciwstawić i zwątpić w nią). Inne jej określenia to konieczność i wieczność. W ostateczności nie chodzi więc o "prawdziwość prawdy", lecz o jej bezwzględne, nie znające wyjątków obowiązywanie. Wymogom prawdy należy się bez reszty podporządkować, dlatego też w oczach Szestowa stała się ona elementem szantażu i synonimem zniewolenia. Sama prawda jest ze swej istoty i natury prawdą zniewalającą i w podporządkowaniu się zniewalającej prawdzie kryje się źródło wszystkich cnót (...) To nie wielki Parmenides panuje nad prawdą, lecz prawda włada Parmenidesem (...) zadanie filozofii polega na tym, by nauczyć ludzi z radością podporządkowywać się głuchej na wszystko, obojętnej Konieczności. Prawdzie filozofów przeciwstawia Szestow absurdalną wiarę Abrahama, Izaaka i Jakuba, którą rozum kwalifikuje jako szaleństwo. "Szaleństwo wiary" wydarza się poza dobrem i złem, jak też poza wszelkim ludzkim pojmowaniem. Jest doświadczeniem jednostkowym i nieprzekazywalnym. Co więcej, samotność oraz programowa bezwyznaniowość to warunki doświadczenia wiary jako wolności. Wiara jest stałym nienasyceniem, "apoteozą nieoczywistości" (biezpoczwiennosti), otchłanią, dzięki której doświadczamy nicości i prawdziwego osamotnienia. Prawda nie tylko przynosi ze sobą zniewolenie. Dążenie do niej to swoiste "bycie ku śmierci", co dobrze oddaje mit o Adamie, gdzie proces poznawania dobra i zła pociąga za sobą gorzką wiedzę o własnej skończoności. "Szaleństwo wiary", wolność od ludzkich kategorii poznawczych i moralnych przedstawia się jako remedium na tę sytuację. Immoralizm, "wewnątrzświatowa" beztroska wraz z pobożną ignorancją stanowią odpowiedź na przemoc rozumności.
Szestow Lew, Ateny i Jerozolima
Ateny i Jerozolima to ostatnia książka w dorobku Lwa Szestowa, rosyjskiego filozofa z początku XX w., przedstawiciela nurtu zwanego "rosyjskim odrodzeniem religijnym". Struktura utworu oparta jest na tytułowej opozycji Aten i Jerozolimy. Ateny w przekonaniu Szestowa to bastion i zarazem symbol logosu - prawdy o charakterze totalnym. Prawda bowiem z założenia musi być totalna, całościowa, gdyż tylko w ten sposób zdolna jest wymusić na ludziach posłuszeństwo ("prawdzie fragmentarycznej" zawsze można się przecież przeciwstawić i zwątpić w nią). Inne jej określenia to konieczność i wieczność. W ostateczności nie chodzi więc o "prawdziwość prawdy", lecz o jej bezwzględne, nie znające wyjątków obowiązywanie. Wymogom prawdy należy się bez reszty podporządkować, dlatego też w oczach Szestowa stała się ona elementem szantażu i synonimem zniewolenia. Sama prawda jest ze swej istoty i natury prawdą zniewalającą i w podporządkowaniu się zniewalającej prawdzie kryje się źródło wszystkich cnót (...) To nie wielki Parmenides panuje nad prawdą, lecz prawda włada Parmenidesem (...) zadanie filozofii polega na tym, by nauczyć ludzi z radością podporządkowywać się głuchej na wszystko, obojętnej Konieczności. Prawdzie filozofów przeciwstawia Szestow absurdalną wiarę Abrahama, Izaaka i Jakuba, którą rozum kwalifikuje jako szaleństwo. "Szaleństwo wiary" wydarza się poza dobrem i złem, jak też poza wszelkim ludzkim pojmowaniem. Jest doświadczeniem jednostkowym i nieprzekazywalnym. Co więcej, samotność oraz programowa bezwyznaniowość to warunki doświadczenia wiary jako wolności. Wiara jest stałym nienasyceniem, "apoteozą nieoczywistości" (biezpoczwiennosti), otchłanią, dzięki której doświadczamy nicości i prawdziwego osamotnienia. Prawda nie tylko przynosi ze sobą zniewolenie. Dążenie do niej to swoiste "bycie ku śmierci", co dobrze oddaje mit o Adamie, gdzie proces poznawania dobra i zła pociąga za sobą gorzką wiedzę o własnej skończoności. "Szaleństwo wiary", wolność od ludzkich kategorii poznawczych i moralnych przedstawia się jako remedium na tę sytuację. Immoralizm, "wewnątrzświatowa" beztroska wraz z pobożną ignorancją stanowią odpowiedź na przemoc rozumności.
źródło: http://pl.shvoong.com/books/novel-novella/2284853-ateny-jerozolima-streszczenie-analiza-problematyka/#ixzz2MhHDs7FR
wszystko masz na chomikuj