adamisia120
KATYŃ jest to miejscowość w Federacji Rosyjskiej położona 12 km Na zachód od Smoleńska. W pobliżu Katynia, w lasach nad Dnieprem usytuowany był ośrodek NKWD, w którym w latach 30-tych dokonywano masowych mordów na obywatelach ZSRR. W 1940 roku, począwszy od 4 kwietnia, w lesie katyńskim na polecenie najwyższych władz ZSSR z Józefem Stalinem na czele mordowano oficerów polskich wziętych do niewoli we wrześniu 1939 roku lub internowanych, którzy przetrzymywani byli w obozie w Kozielsku. Zwożono ich transportem kolejowym w grupach liczących około 100 osób, wyładowywano na stacji kolejowej Gniezdowo (na linii Smoleńsk- Witebsk) wprost do autobusu więziennego, którym przewożono ich na miejsce egzekucji. Po pobieżnej rewizji oficerowie polscy byli mordowani strzałem w tył głowy. Niektóre ofiary miały spętane ręce. Ogółem w Katyniu zginęło ponad 4200 oficerów polskich, w tym 2 generałów. Egzekucje w lesie katyńskim trwały do pierwszych dni maja 1940 roku. Po zakończeniu wojen wojen w sentencji wyroku norymberskiego zbrodnia katyńska nie została w ogóle wymieniona. W Polsce do 1956 roku oficjalnie szerzona była kłamliwa wersja wydarzeń. Po 1956 roku zapanowało w tej kwestii ogólne milczenie. W encyklopediach polskich nie zamieszczano hasła „Katyń”. Natomiast część encyklopedii zachodnich podawała obie wersje: fałszywą i prawdziwą, jako kwestię nierozstrzygniętą. Wiedza o zbrodnii katyńskiej została pogłębiona wynikami pracy specjalnej komisji Kongresu USA oraz opracowaniami historyków i publicystów (głównie, chociaż nie wyłącznie polskich) działających na emigracji. Na miejscu śmierci i wiecznego spoczynku oficerów polskich w Katyniu począwszy od 14 kwietnia 1990 roku odbywają się manifestacje żałobne.
KOZIELSK jest to miejscowość w obwodzie kałuskim w Federacji Rosyjskiej, leżąca około 250 km Na południowy wschód od Smoleńska. W Kozielsku jesienią 1939 roku NKWD zorganizował w dawnych zabudowaniach poklasztornych obóz dla wziętych do niewoli i internowanych żołnierzy polskich. Początkowo był to obóz przejściowy, następnie od listopada 1939 roku stały obóz oficerski. Przetrzymywano w nim ponad 4500 oficerów i podchorążych polskich, z których około połowę stanowili oficerowie rezerwy.
OSTASZKÓW jest to miejscowość nad jeziorem Seliger przy linii kolejowej Wielkie Łuki- Bołogoje na północny zachód od Tweru. W Ostaszkowie znajdował się obóz, w którym przebywało ponad 6500 więźniów, głównie policjantów (w tym 300 oficerów policji), oficerów, podoficerów i żołnierzy żandarmerii, Korpusu Ochrony Pogranicza, straży więziennej, prokuratorów itd.
STAROBIELSK znajdował się na Ukrainie nad rzeką Ajdar, na południowy wschód od Charkowa. W Starobielsku znajdował się obóz, w którym przebywało około 4000 więźniów, w tym 8 generałów.Na początku kwietnia 1940 roku na polecenie najwyższych władz ZSRR z Józefem Stalinem na czele rozpoczęto likwidację obozu. Transporty odchodzące co kilka dni kierowano do Charkowa, gdzie w więzieniu NKWD oficerów polskich mordowano, a zwłoki wywożono ciężarówkami i grzebano na terenie Charkowa. Ocaleli jedynie nieliczni, skierowani transportem do obozu w Pawliszczewie –Borze.
Zwożono ich transportem kolejowym w grupach liczących około 100 osób, wyładowywano na stacji kolejowej Gniezdowo (na linii Smoleńsk- Witebsk) wprost do autobusu więziennego, którym przewożono ich na miejsce egzekucji. Po pobieżnej rewizji oficerowie polscy byli mordowani strzałem w tył głowy. Niektóre ofiary miały spętane ręce. Ogółem w Katyniu zginęło ponad 4200 oficerów polskich, w tym 2 generałów. Egzekucje w lesie katyńskim trwały do pierwszych dni maja 1940 roku.
Po zakończeniu wojen wojen w sentencji wyroku norymberskiego zbrodnia katyńska nie została w ogóle wymieniona. W Polsce do 1956 roku oficjalnie szerzona była kłamliwa wersja wydarzeń. Po 1956 roku zapanowało w tej kwestii ogólne milczenie. W encyklopediach polskich nie zamieszczano hasła „Katyń”. Natomiast część encyklopedii zachodnich podawała obie wersje: fałszywą i prawdziwą, jako kwestię nierozstrzygniętą. Wiedza o zbrodnii katyńskiej została pogłębiona wynikami pracy specjalnej komisji Kongresu USA oraz opracowaniami historyków i publicystów (głównie, chociaż nie wyłącznie polskich) działających na emigracji. Na miejscu śmierci i wiecznego spoczynku oficerów polskich w Katyniu począwszy od 14 kwietnia 1990 roku odbywają się manifestacje żałobne.
KOZIELSK jest to miejscowość w obwodzie kałuskim w Federacji Rosyjskiej, leżąca około 250 km Na południowy wschód od Smoleńska.
W Kozielsku jesienią 1939 roku NKWD zorganizował w dawnych zabudowaniach poklasztornych obóz dla wziętych do niewoli i internowanych żołnierzy polskich. Początkowo był to obóz przejściowy, następnie od listopada 1939 roku stały obóz oficerski. Przetrzymywano w nim ponad 4500 oficerów i podchorążych polskich, z których około połowę stanowili oficerowie rezerwy.
OSTASZKÓW jest to miejscowość nad jeziorem Seliger przy linii kolejowej Wielkie Łuki- Bołogoje na północny zachód od Tweru. W Ostaszkowie znajdował się obóz, w którym przebywało ponad 6500 więźniów, głównie policjantów (w tym 300 oficerów policji), oficerów, podoficerów i żołnierzy żandarmerii, Korpusu Ochrony Pogranicza, straży więziennej, prokuratorów itd.
STAROBIELSK znajdował się na Ukrainie nad rzeką Ajdar, na południowy wschód od Charkowa. W Starobielsku znajdował się obóz, w którym przebywało około 4000 więźniów, w tym 8 generałów.Na początku kwietnia 1940 roku na polecenie najwyższych władz ZSRR z Józefem Stalinem na czele rozpoczęto likwidację obozu. Transporty odchodzące co kilka dni kierowano do Charkowa, gdzie w więzieniu NKWD oficerów polskich mordowano, a zwłoki wywożono ciężarówkami i grzebano na terenie Charkowa. Ocaleli jedynie nieliczni, skierowani transportem do obozu w Pawliszczewie –Borze.