NOTATKA NA TEMAT HENRYKA POBOŻNEGO, NA TERAZ, BŁAGAM!
Recommend Questions
Usuario de Brainly
May 2021 | 0 Replies
URGENTE!!! El contexto histórico de los primeros años del siglo XX se caracterizan por: I. Europa poseía la supremacía política, económica y cultural en el mundo II. La ''cuestión social'' se transformó en el problema permanente hasta princios de la ''Gran Guerra'' o ''Primera Guerra Mundial'' III. En las mentes de las grandes potencias mundiales a comienzos del siglo XX, solo hay un objetivo: ''Progresar'' ''Innovar'' y ''Cambiar el mundo'' a) I y II b) II y III c) I y III d) I, II y III
Urodzony między 1196 r. a 1207 r., zmarł 9 IV 1241 r.; trzeci syn księcia śląskiego Henryka Brodatego i córki hrabiego Andechs, Bertolda VI - Jadwigi. W latach 1214-1218 Henryk poślubił księżniczkę czeską Annę, córkę Przemysła Ottokara I i węgierskiej królewny Konstancji; miał z nią dwanaścioro dzieci. Około 1222 r. został dopuszczony przez ojca do współrządów, w 1224 r. miał już do swej dyspozycji własne pieczęcie, notariusza i dworzan. W 1227 r. po zamachu w Gąsawie, skąd ojciec wrócił ranny, Henryk przejął na parę miesięcy ster rządów w dzielnicy; podobnie było dwa lata później, kiedy Brodatego porwał Konrad Mazowiecki. W 1234 r. Henryk objął rządy nad częścią Wielkopolski, którą Władysław Odonic za pomoc w tłumieniu buntu przekazał Brodatemu. Rok później Odonic wszczął jednak walki o odzyskanie tych ziem. W 1238 r. po śmierci swego ojca Henryk objął rządy nad Śląskiem, ziemią krakowską i zachodnią częścią Wielkopolski. W 1239 r. w konflikcie papiestwa z cesarstwem Henryk opowiedział się po stronie papieża, dzięki czemu wygrał konflikt z arcybiskupem Pełką. W tym samym roku rozbił wojska brandenburskie oblegające Lubusz i odzyskał utracony rok wcześniej Santok. Był on opiekunem i inicjatorem sprowadzenia do Polski zakonu franciszkanów, w 1240 r. ufundował we Wrocławiu klasztor pod wezwaniem św. Jakuba, a w Krzeszowie - klasztor benedyktyński. Henryk Pobożny poległ 9 IV 1241 r. pod Legnicą w bitwie przeciw Mongołom (Tatarom). Został pochowany w kościele franciszkanów we Wrocławiu.
Henryk II Pobożny ur. 1196/1207, zm. 9 kwietnia 1241 – książę śląski, krakowski i wielkopolski 1238–1241 (do 1239 tylko w południowej Wielkopolsce po linię rzeki Warty). Przez cały okres panowania nad ziemią kaliską i wieluńską(rudzką) sprawował wyłącznie opiekę nad małoletnimi książętami. W latach 1238–1239 rządził w księstwie opolskim i był regentem w sandomierskim. W 1238 odziedziczył po ojcu księstwo krakowskie. Kontynuował starania o koronę królewską. W czasie najazdu mongolskiego w 1241 stanął na czele koalicji wojsk wielu księstw polskich. Poległ w bitwie pod Legnicą.