notatka na temat : ,,Dziedzictwo antyku '' ( min. 15 zdań )
sheeppard
Nie da się przecenić ogromnego wpływu kultury starożytnej na współczesna kulturę Europy i świata. Myśląc o starożytności mamy na myśli oczywiście przede wszystkim starożytną Grecję i Rzym. Dzisiejsi artyści wciąż inspirują się ówczesna sztuką, literaci - mitologią, myśliciele - filozofią a mężowie stanu - polityką. Sztuka, architektura czy literatura starożytna stanowiła zresztą przez wieki przykład doskonałości. Jeden z najważniejszych wynalazków starożytności to także filozofia i ustrój demokratyczny. Grecka *mitologia* stanowi zasób motywów i wątków, na których opiera się poważna część późniejszej literatury. Nie można zapomnieć również o starożytnych osiągnięciach w dziedzinach takich jak matematyka, technika czy biologia. Dzieła antycznych twórców po dziś dzień znajdują rzesze czytelników. Motywy, interpretacje postępowania oraz rozmaite wątki zawarte w greckiej mitologii i inspirowanych nią dziełach literackich nadal stanowią wzór do naśladowania, ważną inspirację oraz kontekst dla dzieł licznych współczesnych artystów oraz nadal wzbudzają zachwyt u czytelników. Najlepszym przykładem są tu dzieła przypisywane Homerowi, niewidomemu śpiewakowi żyjącemu prawdopodobnie w VIII wieku p. n. e. jego arcydzieła - "Iliada" i "Odyseja" są eposami, które wywarły niezatarty, a być może decydujący wpływ na światowa literaturę. Do najtrwalszych elementów tych dzieł zaliczyć można miarę wiersza - heksametr, rozbudowana konstrukcję z dwoma planami fabularnymi, trzecioosobową narrację, zasadę decorum (przystawalność stylu do treści). Także*stylistyka* u Homera jest zadziwiająca. Wystarczy powiedzieć, że jedne z najważniejszych dzieł literatury światowej i literatur narodowych powstały pod wpływem eposów Homera - "Eneida" Wergiliusza, "Jerozolima wyzwolona" Tassa czy wreszcie "Pan Tadeusz" Mickiewicza. Teatr przestał już być szkołą życia, ale nadal pozostaje ważną, jeśli ni kluczową, częścią "wysokiej" kultury. Także i ta instytucja pochodzi przecież z Grecji starożytnej. Teatr wywodzi się z obchodów religijnych ku czci Dionizosa. Przez stulecia ewoluował w *widowisko* na scenie, przedstawiane przez aktorów a obserwowane przez publiczność. Trzej najważniejsi dramatopisarze antyczni: Ajschylos, Sofokles i Eurypides, przyczynili się do rozwoju sztuki teatralnej i nadali instytucji ostateczny w starożytności kształt. Z biegiem lat teatr dalej ewoluował, ale nie do tego stopnia, by nie można dziś wystawiać antycznych sztuk. Pewne elementy instytucji teatralnej zostały zlikwidowane, ale na ich miejsce pojawiły się inne, zgodnie z potrzebami i rozwojem techniki. Dzieła sceniczne stanowią odrębną kwestię. Z pewnością nic do nich dorastającego nie powstało do czasów Szekspira, a wiec przez tysiąc pięćset lat! I dziś istnieją miłośnicy teatru, którzy cenią dzieła starożytne ponad wszystkie inne. *Tragedia* starożytna w swym stadium dojrzałym składała się z jasno określonych części - parodosu, zmiennej w różnych sztukach liczby epejsodionów przeplatających się ze stasimonami, oraz eksodosu. Przedstawianie przebiegu akcji spoczywało w dużej mierze na barkach chóru, ale *aktorzy* z biegiem czasu przejmowali to zadanie na siebie. Do dzisiejszych czasów spośród sztuki antycznej (zwłaszcza greckiej0 przetrwały przede wszystkim rzeźby. Posągi greckie przedstawiały bogów, ludzi i bohaterów, ale dziś trudno nam ustalić, którzy byli którymi. Wszystkie ciała utrwalane w kamieniu czy brązie były idealne, to z greckich źródeł zaczerpnęli późniejsi twórcy idealną proporcję ludzkiego ciała - 1:8 - jak w "Doryforosie" Polikleta. Postacie męskie były zwykle nagie i zbudowane w zgodzie z anatomią. Pierwotnie przedstawiano postacie statyczne, lecz później rzeźbiarze podnieśli swą sztukę na wyższy poziom i zaczęli tworzyć postacie w ruchu - najdoskonalszym tego przykładem jest "Dyskobol" Myrona. Najważniejszą częścią greckiej architektury były z pewnością świątynie. Antyczne budowle do dziś uderzają swym ogromem i zachwycają perfekcją. W końcu wznoszone były, by uczcić bogów, a bogom podoba się tylko doskonałość. Wyznaczamy dziś trzy porządki architektoniczne obecne w antycznej Grecji. Są to w kolejności chronologicznej porządki: dorycki, joński i koryncki. Najłatwiej zauważalną różnicą między nimi są kapitele (czyli głowice) kolumn.
Sory troche sue rozpisalem wybierzesz sobie jakies tam zdania
Dzieła antycznych twórców po dziś dzień znajdują rzesze czytelników. Motywy, interpretacje postępowania oraz rozmaite wątki zawarte w greckiej mitologii i inspirowanych nią dziełach literackich nadal stanowią wzór do naśladowania, ważną inspirację oraz kontekst dla dzieł licznych współczesnych artystów oraz nadal wzbudzają zachwyt u czytelników. Najlepszym przykładem są tu dzieła przypisywane Homerowi, niewidomemu śpiewakowi żyjącemu prawdopodobnie w VIII wieku p. n. e. jego arcydzieła - "Iliada" i "Odyseja" są eposami, które wywarły niezatarty, a być może decydujący wpływ na światowa literaturę. Do najtrwalszych elementów tych dzieł zaliczyć można miarę wiersza - heksametr, rozbudowana konstrukcję z dwoma planami fabularnymi, trzecioosobową narrację, zasadę decorum (przystawalność stylu do treści). Także*stylistyka* u Homera jest zadziwiająca. Wystarczy powiedzieć, że jedne z najważniejszych dzieł literatury światowej i literatur narodowych powstały pod wpływem eposów Homera - "Eneida" Wergiliusza, "Jerozolima wyzwolona" Tassa czy wreszcie "Pan Tadeusz" Mickiewicza.
Teatr przestał już być szkołą życia, ale nadal pozostaje ważną, jeśli ni kluczową, częścią "wysokiej" kultury. Także i ta instytucja pochodzi przecież z Grecji starożytnej. Teatr wywodzi się z obchodów religijnych ku czci Dionizosa. Przez stulecia ewoluował w *widowisko* na scenie, przedstawiane przez aktorów a obserwowane przez publiczność. Trzej najważniejsi dramatopisarze antyczni: Ajschylos, Sofokles i Eurypides, przyczynili się do rozwoju sztuki teatralnej i nadali instytucji ostateczny w starożytności kształt. Z biegiem lat teatr dalej ewoluował, ale nie do tego stopnia, by nie można dziś wystawiać antycznych sztuk. Pewne elementy instytucji teatralnej zostały zlikwidowane, ale na ich miejsce pojawiły się inne, zgodnie z potrzebami i rozwojem techniki. Dzieła sceniczne stanowią odrębną kwestię. Z pewnością nic do nich dorastającego nie powstało do czasów Szekspira, a wiec przez tysiąc pięćset lat! I dziś istnieją miłośnicy teatru, którzy cenią dzieła starożytne ponad wszystkie inne. *Tragedia* starożytna w swym stadium dojrzałym składała się z jasno określonych części - parodosu, zmiennej w różnych sztukach liczby epejsodionów przeplatających się ze stasimonami, oraz eksodosu. Przedstawianie przebiegu akcji spoczywało w dużej mierze na barkach chóru, ale *aktorzy* z biegiem czasu przejmowali to zadanie na siebie.
Do dzisiejszych czasów spośród sztuki antycznej (zwłaszcza greckiej0 przetrwały przede wszystkim rzeźby. Posągi greckie przedstawiały bogów, ludzi i bohaterów, ale dziś trudno nam ustalić, którzy byli którymi. Wszystkie ciała utrwalane w kamieniu czy brązie były idealne, to z greckich źródeł zaczerpnęli późniejsi twórcy idealną proporcję ludzkiego ciała - 1:8 - jak w "Doryforosie" Polikleta. Postacie męskie były zwykle nagie i zbudowane w zgodzie z anatomią. Pierwotnie przedstawiano postacie statyczne, lecz później rzeźbiarze podnieśli swą sztukę na wyższy poziom i zaczęli tworzyć postacie w ruchu - najdoskonalszym tego przykładem jest "Dyskobol" Myrona.
Najważniejszą częścią greckiej architektury były z pewnością świątynie. Antyczne budowle do dziś uderzają swym ogromem i zachwycają perfekcją. W końcu wznoszone były, by uczcić bogów, a bogom podoba się tylko doskonałość. Wyznaczamy dziś trzy porządki architektoniczne obecne w antycznej Grecji. Są to w kolejności chronologicznej porządki: dorycki, joński i koryncki. Najłatwiej zauważalną różnicą między nimi są kapitele (czyli głowice) kolumn.
Sory troche sue rozpisalem wybierzesz sobie jakies tam zdania