Question

"Nie ma winy bez kary". Rozprawka w oparciu o dziady cz.2 i Balladyna.

Plis odpowiedzcie szybko

Answer 1

„Nie ma winy bez kary” – to staropolskie przysłowie wyraża ideę, która przyświecała twórczości wielu polskich autorów, w tym Adama Mickiewicza i Juliusza Słowackiego. Z tego powodu w ich dziełach często pojawia się motyw kary za zło popełnione, a za nim idzie temat samokarania. Oba te elementy możemy zaobserwować w utworach „Dziady cz.2” i „Balladyna”.

„Dziady cz.2” pokazują, że człowiek, jeżeli nie ponosi odpowiedzialności za swoje czyny, naraża się na karę, która może być niezwykle dotkliwa. Przykładem tego jest postać Kalonika, który za swoją zuchwałość i występki zostaje skazany na śmierć. Jego przykład pokazuje, że złe uczynki zawsze zostaną ukarane, co wzmacnia przesłanie utworu. Z kolei w „Balladynie” Słowacki ukazuje jak potężna może być moc samokary. Główna bohaterka, Balladyna, świadomie podejmuje decyzję o zamordowaniu księcia, przy czym jest pełna obaw o los, jaki na nią czeka. W rezultacie swoje czyny do końca opłaca ciężką ceną – śmiercią.

W obu wymienionych utworach można zauważyć, że autorzy przedstawiają zjawisko winy i kary z realizmem i bezkompromisowością. Widać to szczególnie w ich postawie wobec bohaterów, którzy popełniają zło, a w konsekwencji ponoszą karę w postaci kary śmierci lub samokary. Dzięki temu przesłanie „Nie ma winy bez kary” zostaje zaprezentowane w sposób bardzo przekonujący.