Question

nazwy kontynentów i oceanów .Co to jes zatoka cieśnina i arhipel.

Ukształtowanie powieszchni co to są niziny,wyżyny i góry i depresja i jakim kolorem jest zaznaczane.

uksztaltowanie dna morskiego.

jak dzielimy prądy morskie i co to są

Answer 1

Zatoka – część zbiornika wodnego (oceanu, morza, jeziora) wcinająca się w ląd.

Cieśnina – zwężenie obszaru wodnego, łączące dwa akweny (oceany, morza lub jeziora), a rozdzielające dwa obszary lądowe.

Arhipel- nazwa prowincji bizantyjskiej obejmującej główne wyspy Morza Egejskiego

Nazwy kontynentów-

  Afryka

  Ameryka Południowa

  Ameryka Północna

  Antarktyda

  Australia

  Azja

  Europa

Nazwy oceanów- spokojny,atlantycki,indyjski,arktyczny.

Ukształtowanie powiezchni-1. Szelf - platforma kontynentalna o głębokości od 0 do 200 m. i małym nachyleniu otaczająca pasem kontynenty (podwodne przedłużenie lądu), przeciętna szerokość 74 km (od 15 do 1 400 km). Intensywnie eksploatowane dla celów rybołówstwa oraz wydobycia ropy naftowej i gazu ziemnego. Morze Północne w całości leżące na szelfie określane jest jako morze szelfowe. Morze Bałtyckie jest morzem szelfowym, czyli położonym na obszarze szelfu. Tereny szelfowe stanowią bogate i różnorodne środowisko życia. Na płytszych wodach światło łatwo dochodzi do dna więc są tam wspaniałe warunki do rozwoju organicznego.

2. Stok kontynentalny o dużym nachyleniu i głębokości od 200 do 3 000 m., często pocięty kanionami.

3. Baseny oceaniczne – obejmujące głębokości od 3 000 do 6 000 m., zajmują 73 % powierzchni dna morskiego.

4. Rowy oceaniczne są to głębokie (poniżej 6 000 m.), długie i wąskie (szerokość 30-40 km) obniżenia dna morskiego o stosunkowo stromych stokach, zazwyczaj na skraju oceanu. Najwięcej i najgłębsze rowy występują na Pacyfiku – w najgłębszych z nich, Rowie Mariańskim i Rowie Filipińskim zmierzono głębokości ponad 11 000 m. Jak widać najwyższe szczyty Himalajów dochodzące blisko 9 000 m. „chowają się” w największych głębiach o ponad 2 - 3 km. Rowy oceaniczne są obszarami niespokojnymi tektonicznie, w ich rejonie występują częste trzęsienia ziemi, a na ich skutek największe fale morskie (tzw. tsunami).

5. Grzbiety śródoceaniczne są długimi wzniesieniami dna o stromo nachylonych stokach i nieregularnej topografii. Przebiegają przeważnie po środku oceanów, o łącznej długości około 60 000 km. Grzbiety rozdzielają oceany na poszczególne baseny i w dużym stopniu wpływają na głębinową cyrkulację mas wodnych. Wznoszą się one z dna morskiego, jeżeli uwzględnimy również wysokość szczytowych punktów niektórych wysp, nawet na przeszło 10 000 m. na Pacyfiku i do przeszło 8 000 m. na Atlantyku. 
Największy system górski na ziemi stanowi Grzbiet Śródatlantycki. Ciągnie się on na długości 2 300 km w kształcie litery S od Islandii do Wyspy Bouveta (55o S). Grzbiet ten dzieli ocean na wschodni i zachodni na równej prawie odległości między kontynentami Ameryk a z drugiej strony Europy i Afryki. Po obu stronach grzbietu znajdują się głębokości przekraczające 5 000 m. Grzbiet ten wychodzi w postaci wysp nad poziom morza np. Azory z najwyższym wzniesieniem 2 320 m. n. p m. 

6. Pojedyncze góry i guyoty są podmorskimi stożkami wulkanicznymi. Stoki ich są bardziej strome niż na lądzie, gdyż krzepnięcie lawy w morzu było szybsze, podnoszą się z dna morskiego na wysokość do 5 km. Góry podwodne mają grzbiety niewyrównane, zazwyczaj kopulaste, co świadczy o tym, iż nigdy nie osiągnęły powierzchni morza. Na Pacyfiku znajduje się ok. 10 000 gór podwodnych i guyotów.

7. Rafy koralowe i atole występują w morzach ciepłych, przeważnie w pasie równikowym na szerokościach 20o N - 20o S. Zbudowane są ze szkieletów koralowców. Są to płycizny gdzie są najlepsze warunki do rozwoju organicznego. Jest tu pełno różnych stworzeń.

Nizina - równinna lub prawie równinna wielka forma ukształtowania terenu, obszar leżący na wysokości od 0 do 300 m n.p.m..

Niziny na mapie są zaznaczane kolorem zielonym i jego odcieniami.

 

Wyżynami nazywamy wielkie formy powierzchni Ziemi, położone co najmniej na wys. 250 m n.p.m. i cechujące się wysokością względną wynoszącą najmniej kilkadziesiąt metrów, stosunkowo słabo urozmaiconą rzeźbą, nieprzybierającą jednak charakteru górskiego oraz często stosunkowo głębokim rozcięciem, szczególnie na obrzeżach, przez doliny rzeczne. Obszary wyżynne występują na bardzo różnych wysokościach, od 250-500 m n.p.m. (jak Wyżyna Małopolska) po kilka tysięcy metrów n.p.m. (Wyżyna Tybetańska w Azji).

Wyżyny na mapie zaznaczamy zazwyczaj odcieniami żółtego koloru.

Góra – wypukła forma ukształtowania terenu o silnie urozmaiconej rzeźbie, wysokościach względnych w stosunku do najbliższych den dolinnychpowyżej 300 m i dużym nachyleniu stoków. Ze względu na wysokości względne i stromość stoków wyróżnia się góry niskie, średnie i wysokie. Ze względu na sposób powstania wyróżnia się góry fałdowe, zrębowe i wulkaniczne.

 

Na mapie zaznaczane są kolorem czerwonym i jego odcieniami, przechodząc wręcz do bordowego koloru.

 

 

LICZE NA NAJ troszeczke się opisałam :) mam nadzieje że pomogłam ;)

 

Answer 2

Kontynenty-AFRYKA, AZJA ,AUSTRALIA ,AMERYKA PÓŁNOCNA,AMERYKA POŁUDNIOWA,ANARTYDA ,EUROPA

 

Oceany-INDYJSKI SPOKOJNY ANTLANTYCKI,POŁUDNIOWY,ARKTYCZNY

 

Formy ukształtowania terenu dzielą się na:

wypukłe, takie jak: grzęda, grzbiet, grań, pagórek, wzgórze, góra, żebro, filar; wklęsłe, takie jak: dolina, kotlina, cyrk lodowcowy, żleb, depresja; płaskie, takie jak: równina, rówień, płaśń

 

 Niziny-obszar położony od 200-300 m n.p.m

Wyżyna-obszar równinny lub falisty wznosi sie ponad 300 m n.p.m

Depresja obszar położony poniżej poziomu morza

Góry- fragmenty lądów położone powyżej 500 m n.p.m

 

Dno morskie-

-szelf kontynentalny-płaska częśc kontynentu siega 200 m 

-grzbiet śródoceaniczny-wielkie podwodne łańcuchy górskie

-rów oceaniczny-wąskie obniżenie dna oceanicznego

-baseny oceaniczne-rozległe obnizenia dna oceanicznego na głebokości od 3000-6000 m

-stok kontynentalny-fragment dna oceanicznego schodzi do 3000m

 

Zatoka – część zbiornika wodnego (oceanu, morza, jeziora) wcinająca się w ląd, ograniczona często od wód otwartych przylądkami lub małymi wyspami, przy czym rozmiary i kształt tego akwenu nie mają większego znaczenia. Cieśnina – zwężenie obszaru wodnego, łączące dwa akweny (oceany, morza lub jeziora), a rozdzielające dwa obszary lądowe. Szeroką cieśninę morską, zwłaszcza oddzielającą wyspę od kontynentu określa się mianem kanału morskiego. Obce statki mogą przekraczać wody cieśnin należące do państwa nadbrzeżnego w oparciu o prawo niezakłóconego tranzytu.

 

 

 

Formy ukształtowania terenu dzielą się na:

wypukłe, takie jak: grzęda, grzbiet, grań, pagórek, wzgórze, góra, żebro, filar; wklęsłe, takie jak: dolina, kotlina, cyrk lodowcowy, żleb, depresja; płaskie, takie jak: równina, rówień, płaśń

Archipelag  - grupa wysp położonych blisko siebie, najczęściej o wspólnej genezie i podobnej budowie geologicznej. Ze względu na ułożenie wysp można wyróżnić roje wysp - archipelagi składające się z bezładnie rozmieszczonych niedużych wysp oraz łańcuchy wysp, w których wyspy rozmieszczone są rzędem obok siebie.

 

 

Prądy morskie-ciepłe,zimne

myśle ze pomogłam licze na naj:)