Antygona Sofoklesa, jest tragedią w której główna bohaterka jest nisłusznie oskarżona przez Kreona o zdradę i skazana na śmierć. Postępuje ona świadomie. Najważniejsze są dla niej prawa i przykazania dane nam od Boga. Nie zważa ona na rozkaz Kreona. Wie, że może zostać złapana i skazana, lecz robi to, co uważa za słuszne. Prawa ziemskie to dla niej błachostka. I właśnie to doprowadza ją do śmierci. Chciała ona tylko pochować brata jak nakazuje zwyczaj i tradycje religijne, lecz Kreon widział tylko w niej zdrajcę. Kreon sam poprzez swoje nieprzejednane stanowisko doprowadza do lawiny tragicznych zdarzeń, które - w rezultacie - są przyczyną jego cierpienia. Samobujcza śmierć syna oraz żony jest winą Kreona, ponieważ nie liczył sie ze zdaniem innych i skazał Antygonę. Sam ściągnął na siebie klęskę.
Antygona Sofoklesa, jest tragedią w której główna bohaterka jest nisłusznie oskarżona przez Kreona o zdradę i skazana na śmierć. Postępuje ona świadomie. Najważniejsze są dla niej prawa i przykazania dane nam od Boga. Nie zważa ona na rozkaz Kreona. Wie, że może zostać złapana i skazana, lecz robi to, co uważa za słuszne. Prawa ziemskie to dla niej błachostka. I właśnie to doprowadza ją do śmierci. Chciała ona tylko pochować brata jak nakazuje zwyczaj i tradycje religijne, lecz Kreon widział tylko w niej zdrajcę. Kreon sam poprzez swoje nieprzejednane stanowisko doprowadza do lawiny tragicznych zdarzeń, które - w rezultacie - są przyczyną jego cierpienia. Samobujcza śmierć syna oraz żony jest winą Kreona, ponieważ nie liczył sie ze zdaniem innych i skazał Antygonę. Sam ściągnął na siebie klęskę.