Początki cywilizacji greckiej datują się od przełomu II i III tysiąclecie p.n.e. Związane są z powstaniem najstarszej na tym terenie kultury - kultury minojskiej - od legendarnego Minosa.
W III tys. Kreta zaludnia się przybyszami z Azji Mniejszej. Osiedlili się oni również na wyspach Morza Egejskiego oraz na terenie Grecji kontynentalnej. W drugiej połowie III tysiąclecia na Kracie uległy rozbiciu wspólnoty rodowe i plemienne, stanowiące dotychczas trzon społeczeństwa i na Krecie powstało państwo ze stolicą w Knossos. Szczyt rozwoju Krety to I połowa II tysiąclecia. Kreta utrzymywała wówczas szerokie stosunki handlowe i kulturalne z Egiptem, Palestyną, Syrią. Następuje wymiana handlowa z wyspami Morza Egejskiego i Grecją właściwą. Kultura Krety miała wtedy duży wpływ na kulturę grecką.
Ok. 1700-1600 r. p.n.e. Kreta przeżyła trzęsienia ziemi, które zniszczyły główne pałace wyspy. W XV w. pojawiły się oznaki słabości. Na groźnego wroga i konkurenta Krety wyrosła Grecja. Walka między Mykenami a Knossos zakończyła się klęską Kreteńczyków. Złupiono zniszczono pałace Knossos i w innych miastach. W miastach zamieszkała ludność napływowa, prawdopodobnie Grecy mykeńscy, tubylcy zostali zepchnięci na najgorsze tereny.
Drugim obok Krety ośrodkiem kultury greckiej na obszarze Morza Egejskiego była Grecja. Najstarsza ludność Grecji spokrewniona była z mieszkańcami Krety. Ludność ta osiągnęła wysoki poziom kultury i miała za sobą dłuższy okres rozwoju. Powstały liczne osiedla o charakterze miejskim - Argos, Ateny, Korynt - oddalone od morza z obawy przed korsarzami.
Początki cywilizacji greckiej datują się od przełomu II i III tysiąclecie p.n.e. Związane są z powstaniem najstarszej na tym terenie kultury - kultury minojskiej - od legendarnego Minosa.
W III tys. Kreta zaludnia się przybyszami z Azji Mniejszej. Osiedlili się oni również na wyspach Morza Egejskiego oraz na terenie Grecji kontynentalnej. W drugiej połowie III tysiąclecia na Kracie uległy rozbiciu wspólnoty rodowe i plemienne, stanowiące dotychczas trzon społeczeństwa i na Krecie powstało państwo ze stolicą w Knossos. Szczyt rozwoju Krety to I połowa II tysiąclecia. Kreta utrzymywała wówczas szerokie stosunki handlowe i kulturalne z Egiptem, Palestyną, Syrią. Następuje wymiana handlowa z wyspami Morza Egejskiego i Grecją właściwą. Kultura Krety miała wtedy duży wpływ na kulturę grecką.
Ok. 1700-1600 r. p.n.e. Kreta przeżyła trzęsienia ziemi, które zniszczyły główne pałace wyspy. W XV w. pojawiły się oznaki słabości. Na groźnego wroga i konkurenta Krety wyrosła Grecja. Walka między Mykenami a Knossos zakończyła się klęską Kreteńczyków. Złupiono zniszczono pałace Knossos i w innych miastach. W miastach zamieszkała ludność napływowa, prawdopodobnie Grecy mykeńscy, tubylcy zostali zepchnięci na najgorsze tereny.
Drugim obok Krety ośrodkiem kultury greckiej na obszarze Morza Egejskiego była Grecja. Najstarsza ludność Grecji spokrewniona była z mieszkańcami Krety. Ludność ta osiągnęła wysoki poziom kultury i miała za sobą dłuższy okres rozwoju. Powstały liczne osiedla o charakterze miejskim - Argos, Ateny, Korynt - oddalone od morza z obawy przed korsarzami.