Bóg dał Abrahamowi misję zabrania swej rodziny(żona Saraj i bratanek Lot) do „kraju ukazanego”, w zamian Bóg obiecał mu wielki naród, błogosławieństwo oraz sławne imię. Ok. XVIII w. p.n.e. Abraham i jego towarzysze dotarli na miejsce(Kanaan). Wiele lat później, potomkowie Abrahama nie mając już nic do jedzenia w Kanaanie, przenieśli się do Egiptu. Niestety, kiedy Faraon zobaczył ilu nowych żydów przybyło do jego kraju, postanowił zrobić z nich niewolników a ich dzieci płci męskiej wrzucać do rzeki, pewna izraelitka wiedząc, iż jej synkowi grozi wielkie niebezpieczeństwo postanowiła włożyć go do kosza i puścić nurtem rzeki. Po jakimś czasie kosz wraz z niemowlęciem trafił do rąk córki Faraona wkrótce otrzymał imię Mojżesz. Przez wiele lat Mojżesz mieszkał u swej przybranej matki, jednak pewnego dnia młody mężczyzna był świadkiem przemocy wobec bezbronnego Hebrajczyka, postanowił pomóc poszkodowanemu i niechcący zabił napastnika. Aby uniknąć śmierci Mojżesz postanowił uciec z miasta do kraju Madian, gdzie wziął za żonę Seforę, piękną córkę kapłana madianickiego. Pewnego dnia Mojżesz pasł owce, kiedy jedna z nich uciekła, młody mężczyzna wyruszył ją poszukać, podczas poszukiwań objawił mu się duch pod postacią gorejącego krzewu, i objawił mu swoje imię "Jahwe" (Jestem, który jestem). Bóg wybrał go do wyprowadzenia ludu izraelskiego z domu niewoli(Egipt) do ziemi obiecanej(Kanaan). Mojżesz wybrał się, więc do Faraona wraz z bratem Aaronem, aby ten uwolnił lud boży. Niestety Faraon nie dał się namową młodego mężczyzny. Jahwe widząc to zesłał na mieszkańców kraju 10 plag Egipskich(przemiana Nilu i całej wody w Egipcie w krew, żaby, komary, muchy, pomór bydła, wrzody, grad, szarańcza, ciemność, oraz śmierć pierworodnych synów Egiptu), ta ostatnia złamała w końcu Faraona, wypuścił Izraelitów. Niestety szczęście Mojżesza i jego ludu nie trwało długo, Faraon wraz ze swymi wojskami zaatakował lud boży przy morzu czerwonym. Jahwe nakazał w tedy Mojżeszowi, aby ten wyciągnął swą laskę do wody i tedy morze czerwone rozstąpiło się, izraelici przeszli przez morze suchą stopą, a na armię runęły ściany wody. Po tym wydarzeniu Bóg pod postacią słupa obłoku za dnia, a słupa ognia w nocy prowadził swój lud dalej, w końcu dotarli na górę Synaj gdzie Mojżesz zawarł sojusz z Bogiem, mężczyzna otrzymał od Jahwy kamienne tablice, na których było 10 przykazań(dekalog). Niestety Mojżeszowi nie udało się dojść do Kanaan, podczas jednego z postojów u źródeł Meriba, mężczyzna pokłócił się z izraelitami oraz wystawił Boga na próbę w związku z brakiem wody. Przez ten czyn mężczyzna zgrzeszył i nie był godzien wejść do ziemi obiecanej. Mojżesz prowadził lud boży po pustyni przez 40 lat, umarł na górze Nebo przekazując wcześniej władzę Jozuemu.
Bóg dał Abrahamowi misję zabrania swej rodziny(żona Saraj i bratanek Lot) do „kraju ukazanego”, w zamian Bóg obiecał mu wielki naród, błogosławieństwo oraz sławne imię. Ok. XVIII w. p.n.e. Abraham i jego towarzysze dotarli na miejsce(Kanaan). Wiele lat później, potomkowie Abrahama nie mając już nic do jedzenia w Kanaanie, przenieśli się do Egiptu. Niestety, kiedy Faraon zobaczył ilu nowych żydów przybyło do jego kraju, postanowił zrobić z nich niewolników a ich dzieci płci męskiej wrzucać do rzeki, pewna izraelitka wiedząc, iż jej synkowi grozi wielkie niebezpieczeństwo postanowiła włożyć go do kosza i puścić nurtem rzeki. Po jakimś czasie kosz wraz z niemowlęciem trafił do rąk córki Faraona wkrótce otrzymał imię Mojżesz. Przez wiele lat Mojżesz mieszkał u swej przybranej matki, jednak pewnego dnia młody mężczyzna był świadkiem przemocy wobec bezbronnego Hebrajczyka, postanowił pomóc poszkodowanemu i niechcący zabił napastnika. Aby uniknąć śmierci Mojżesz postanowił uciec z miasta do kraju Madian, gdzie wziął za żonę Seforę, piękną córkę kapłana madianickiego. Pewnego dnia Mojżesz pasł owce, kiedy jedna z nich uciekła, młody mężczyzna wyruszył ją poszukać, podczas poszukiwań objawił mu się duch pod postacią gorejącego krzewu, i objawił mu swoje imię "Jahwe" (Jestem, który jestem). Bóg wybrał go do wyprowadzenia ludu izraelskiego z domu niewoli(Egipt) do ziemi obiecanej(Kanaan). Mojżesz wybrał się, więc do Faraona wraz z bratem Aaronem, aby ten uwolnił lud boży. Niestety Faraon nie dał się namową młodego mężczyzny. Jahwe widząc to zesłał na mieszkańców kraju 10 plag Egipskich(przemiana Nilu i całej wody w Egipcie w krew, żaby, komary, muchy, pomór bydła, wrzody, grad, szarańcza, ciemność, oraz śmierć pierworodnych synów Egiptu), ta ostatnia złamała w końcu Faraona, wypuścił Izraelitów. Niestety szczęście Mojżesza i jego ludu nie trwało długo, Faraon wraz ze swymi wojskami zaatakował lud boży przy morzu czerwonym. Jahwe nakazał w tedy Mojżeszowi, aby ten wyciągnął swą laskę do wody i tedy morze czerwone rozstąpiło się, izraelici przeszli przez morze suchą stopą, a na armię runęły ściany wody. Po tym wydarzeniu Bóg pod postacią słupa obłoku za dnia, a słupa ognia w nocy prowadził swój lud dalej, w końcu dotarli na górę Synaj gdzie Mojżesz zawarł sojusz z Bogiem, mężczyzna otrzymał od Jahwy kamienne tablice, na których było 10 przykazań(dekalog). Niestety Mojżeszowi nie udało się dojść do Kanaan, podczas jednego z postojów u źródeł Meriba, mężczyzna pokłócił się z izraelitami oraz wystawił Boga na próbę w związku z brakiem wody. Przez ten czyn mężczyzna zgrzeszył i nie był godzien wejść do ziemi obiecanej. Mojżesz prowadził lud boży po pustyni przez 40 lat, umarł na górze Nebo przekazując wcześniej władzę Jozuemu.