Alfred Szklarski przyjechał do Polski ze Stanów Zjednoczonych w 1926 roku. Początkowo mieszkał we Włocławku, a od 1932 w Warszawie, gdzie w latach 1932-1938 studiował na Akademii Nauk Politycznych na Wydziale Konsularno-Dyplomatycznym.
W czasie okupacji opublikował w polskojęzycznych pismach wydawanych przez okupanta powieści dla dorosłych (1942 – Żelazny pazur, 1943 – Krwawe diamenty, 1944 – Tajemnica grobowca). Powieści te były opublikowane pod pseudonimem. Od sierpnia 1944 był żołnierzem AK, brał udział w powstaniu warszawskim. Po wojnie przez kilka miesięcy mieszkał w Krakowie, a następnie w Katowicach. W roku 1949 sądzony za publikacje w gadzinówkach m.in. NKW, skazany na karę 8 lat więzienia, zwolniony z więzienia w roku 1953. W latach 1954-1977 był redaktorem w katowickim wydawnictwie „Śląsk”.
Alfred Szklarski - urodził się 21 stycznia 1912 w Chicago, zmarł 9 kwietnia
1992 roku w Katowicach. Był on pisarzem literatury młodzieżowej.
Do Polski przyjechał w 1926r. W latach 1932-1938 studiował na Akademii
Nauk Politycznych na Wydziale Konsularno-Dyplomatycznym.
Był żołnierzem AK i brał udział w powstaniu warszawskim.
Jest on laureatem wielu prestiżowych nagród literackich oraz
odznaczeń. Był współautorem cyklu o przygodach Tomka Wilmowskiego:
Tom I - Orle Pióra (1974)
Tom II - Przekleństwo złota (1977)
Tom III - Ostatnia walka Dakotów (1979)
Alfred Szklarski przyjechał do Polski ze Stanów Zjednoczonych w 1926 roku. Początkowo mieszkał we Włocławku, a od 1932 w Warszawie, gdzie w latach 1932-1938 studiował na Akademii Nauk Politycznych na Wydziale Konsularno-Dyplomatycznym.
W czasie okupacji opublikował w polskojęzycznych pismach wydawanych przez okupanta powieści dla dorosłych (1942 – Żelazny pazur, 1943 – Krwawe diamenty, 1944 – Tajemnica grobowca). Powieści te były opublikowane pod pseudonimem. Od sierpnia 1944 był żołnierzem AK, brał udział w powstaniu warszawskim. Po wojnie przez kilka miesięcy mieszkał w Krakowie, a następnie w Katowicach. W roku 1949 sądzony za publikacje w gadzinówkach m.in. NKW, skazany na karę 8 lat więzienia, zwolniony z więzienia w roku 1953. W latach 1954-1977 był redaktorem w katowickim wydawnictwie „Śląsk”.