Zawisza Czarny pochodził z Garbowa. Nie zanotowano roku jego urodzenia, ale wiemy że zmarł w 1428. Najsławniejszy polski rycerz. Zasłynął w czasie wojen i turniejów z prawości i męstwa, jest symbolem cnót rycerskich. Zawisza Czarny wyróżniał się męstwem i niezwykłą wytrwałością, która go nie opuszczała w żadnym wieku. Bardzo gorliwy strażnik honoru rycerskiego, nigdy nie opuszczał swoich towarzyszy widząc ich w szponach śmierci, wolał śmierć w bitwie niż ucieczkę. Nigdy nie dbał o swoje bezpieczeństwo, zawsze był gotowy stawić czoła wrogom i niebezpieczeństwu. We wszystkich walkach uchodził za najsławniejszego i najdzielniejszego rycerza, podejmującego się wszelkich czynów bohaterskich. Nikt nie był w stanie mu dorównać, był on człowiekiem honoru. Swą uprzejmością przyciągał do siebie ludzi, nie tylko tych odważnych i dobrze urodzonych, ale także barbarzyńców. Odznaczał się słodyczą języka, gładkością i wdziękiem. Jego atutem było nadzwyczajne męstwo, ponieważ z jednej strony był wytrwały w walce, a z drugiej dzięki rozwadze i umiarkowaniu był najlepszym rycerzem. Był niezmiernie surowy w przestrzerganiu praw rycerskich, znany był na świecie. W sprawach najbardziej zawikłanych, w których chodziło o honor rycerski, udawało się do niego - czasem z bardzo daleka - dużo ludzi. Uważano go za "zwierciadło czci" i nikt nie śmiał mu zaprzeczyć. Zginął w niewoli tureckiej. Nikt nie jest w stanie równać się Zawiszy Czarnemu. We współczesnym świecie nie istnieje już takie męstwo, jakie on posiadał. Był wielkim autorytetem dla innych rycerzy, którzy chcieli się do niego upodobnić.
Zawisza Czarny pochodził z Garbowa. Nie zanotowano roku jego urodzenia, ale wiemy że zmarł w 1428. Najsławniejszy polski rycerz. Zasłynął w czasie wojen i turniejów z prawości i męstwa, jest symbolem cnót rycerskich. Zawisza Czarny wyróżniał się męstwem i niezwykłą wytrwałością, która go nie opuszczała w żadnym wieku. Bardzo gorliwy strażnik honoru rycerskiego, nigdy nie opuszczał swoich towarzyszy widząc ich w szponach śmierci, wolał śmierć w bitwie niż ucieczkę.
Nigdy nie dbał o swoje bezpieczeństwo, zawsze był gotowy stawić czoła wrogom i niebezpieczeństwu. We wszystkich walkach uchodził za najsławniejszego i najdzielniejszego rycerza, podejmującego się wszelkich czynów bohaterskich. Nikt nie był w stanie mu dorównać, był on człowiekiem honoru. Swą uprzejmością przyciągał do siebie ludzi, nie tylko tych odważnych i dobrze urodzonych, ale także barbarzyńców. Odznaczał się słodyczą języka, gładkością i wdziękiem. Jego atutem było nadzwyczajne męstwo, ponieważ z jednej strony był wytrwały w walce, a z drugiej dzięki rozwadze i umiarkowaniu był najlepszym rycerzem. Był niezmiernie surowy w przestrzerganiu praw rycerskich, znany był na świecie. W sprawach najbardziej zawikłanych, w których chodziło o honor rycerski, udawało się do niego - czasem z bardzo daleka - dużo ludzi. Uważano go za "zwierciadło czci" i nikt nie śmiał mu zaprzeczyć. Zginął w niewoli tureckiej. Nikt nie jest w stanie równać się Zawiszy Czarnemu. We współczesnym świecie nie istnieje już takie męstwo, jakie on posiadał. Był wielkim autorytetem dla innych rycerzy, którzy chcieli się do niego upodobnić.