"Ten Obcy" to szesnastoletni chłopak Zenek Wójcik. Uciekł z domu po śmierci mamy, ponieważ czuł się niekochany przez ojca alkoholika. Próbował odnaleźć swojego wujka Antoniego Janice w nadziei, że ten pozwoli mu u siebie zamieszkać.
Zenek był wysokim, szczupłym chłopcem, o ciemnych oczach, bladej cerze i gęstych, ciemnych włosach. W chwili gdy dotarł na wyspę ubrany był w starą, zieloną wiatrówkę i brudne, wymięte spodnie. Miał zranioną nogę obwiązaną szmatami. Jego wygląd świadczył o tym, że dawno nie był w domu. Brakowało mu rodzicielskiej troski i opieki.
Bohater powieści – Zenek to chłopiec o bardzo ciekawym i bogatym charakterze. Jego zalety to zaradność, samodzielność, upór w dążeniu do celu, wytrwałość. Wszystkie te cechy ujawniły się, kiedy próbował odnaleźć wujka. Jest wrażliwy na krzywdę innych, kocha zwierzęta, jest szalenie odważny – udowodnił to gdy ratował dziecko pędzące na wozie oraz kiedy stanął w obronie Dunaja przed Wiktorem i Władkiem. Słynął z odwagi, dumy i pracowitości.
Chłopak był skromny i skryty, wybrał towarzystwo niepozornej Uli. Pestka była zbyt otwarta i przebojowa. Żeby przypodobać się dziewczynie i oddać jej 50zł zatrudnił się u rolnika. Jego wadą było to, że kradł. Robił to z powodu głodu i trudnej sytuacji rodzinnej. Wstydził się tego, zwierzał się Uli. Jedynie ona go rozumiała i za to ją kochał.
Miał swoje marzenia: interesował się morzem i dalekimi podróżami, w przyszłości chciał zostać marynarzem.
Podziwiam Zenka za jego odwagę i wytrwałość w dążeniu do osiągnięcia zamierzonego celu. Za jego przemianę z płochliwego, wystraszonego przybłędy w pewnego siebie, uczciwego człowieka. Współczuje mu, że nie miał kochającej rodziny, a w zamian tak trudne dzieciństwo.
"Ten Obcy" to szesnastoletni chłopak Zenek Wójcik. Uciekł z domu po śmierci mamy, ponieważ czuł się niekochany przez ojca alkoholika. Próbował odnaleźć swojego wujka Antoniego Janice w nadziei, że ten pozwoli mu u siebie zamieszkać.
Zenek był wysokim, szczupłym chłopcem, o ciemnych oczach, bladej cerze i gęstych, ciemnych włosach. W chwili gdy dotarł na wyspę ubrany był w starą, zieloną wiatrówkę i brudne, wymięte spodnie. Miał zranioną nogę obwiązaną szmatami. Jego wygląd świadczył o tym, że dawno nie był w domu. Brakowało mu rodzicielskiej troski i opieki.
Bohater powieści – Zenek to chłopiec o bardzo ciekawym i bogatym charakterze. Jego zalety to zaradność, samodzielność, upór w dążeniu do celu, wytrwałość. Wszystkie te cechy ujawniły się, kiedy próbował odnaleźć wujka. Jest wrażliwy na krzywdę innych, kocha zwierzęta, jest szalenie odważny – udowodnił to gdy ratował dziecko pędzące na wozie oraz kiedy stanął w obronie Dunaja przed Wiktorem i Władkiem. Słynął z odwagi, dumy i pracowitości.
Chłopak był skromny i skryty, wybrał towarzystwo niepozornej Uli. Pestka była zbyt otwarta i przebojowa. Żeby przypodobać się dziewczynie i oddać jej 50zł zatrudnił się u rolnika. Jego wadą było to, że kradł. Robił to z powodu głodu i trudnej sytuacji rodzinnej. Wstydził się tego, zwierzał się Uli. Jedynie ona go rozumiała i za to ją kochał.
Miał swoje marzenia: interesował się morzem i dalekimi podróżami, w przyszłości chciał zostać marynarzem.
Podziwiam Zenka za jego odwagę i wytrwałość w dążeniu do osiągnięcia zamierzonego celu. Za jego przemianę z płochliwego, wystraszonego przybłędy w pewnego siebie, uczciwego człowieka. Współczuje mu, że nie miał kochającej rodziny, a w zamian tak trudne dzieciństwo.