Strefa równikowa jest najbardziej gorąca. Tutaj przez okrągły rok temperatura nie spada poniżej 240C, a często przez długi okres wynosi 300C. Po gorącym dniu następuje parna, wilgotna noc, gdzie względna wilgotność powietrza podwyższa się do 85-95%. Temperatura wody wynosi około jednego stopnia poniżej temperatury powietrza, co powoduje intensywne parowanie, tworzenie kłębiastych chmur, częste burze i ulewy. powietrze okolic przyrównikowych jest bardzo wilgotne, co zwiększa potencjalnie jego chwiejność i sprzyja konwekcji. Roczne amplitudy temperatur są na nizinach minimalne (do 2 stopni Celsjusza) i małe w ciągu doby. Suma opadów jest duża, przeważnie ponad 1500-2000 mm rocznie. Blisko równika, na nizinach (dorzecza Konga i Amazonki, Indonezja) brak w zasadzie pory suchej przy 1-2 okresach maksimum opadów (przy zenitalnym położeniu Słońca i zależnie od regionalnej cyrkulacji). W miarę wzrostu odległości od równika amplitudy temperatur wzrastają, sumy opadów maleją, zaznaczają się wyraźniej pory suche, najpierw dwie, potem jedna - długa, o najwyższych temperaturach pod koniec jej trwania. Klimat równikowy - duże opady(2000 - 3000 mm rocznie), małe dobowe i roczne wahania temperatury, brak wyraźnej pory deszczowej, występowanie: Kotlina Kongo, Nizina Amazonki i Archipelag Malajski. Lasy równikowe zamieszkują Pigmeje, Bantu i inne pierwotne ludy. Żyją oni w dżungli, w niewielkich grupach, a zajmują się myślistwem i zbieractwem. Mężczyźni polują na ptaki, małpy i słonie, a kobiety budują szałasy i zbierają jadalne korzenie, liście, owady, ślimaki oraz owoce. Pigmeje porzucają swe szałasy gdy w danej okolic zabraknie pokarmu. nazywani są dziećmi lasu ponieważ wszystko co potrzebują do życia znajdują w lesie. W przeciwieństwie do Pigmejów, plemię Bantu zajmuje się uprawą roli. Karczują i wypalają las (przez co użyźniają glebę), i na przygotowanych działkach uprawiają banany, słodkie ziemniaki (bataty), jam i inne rośliny bulwiaste, a także owoce. Uprawą zajmują się tylko kobiety, gdy mają nadmiar żywności sprzedają ją na targu. Bantu żyją w stałych wsiach, które opuszczają gdy ziemia staje się nieurodzajna. Szukają wtedy nowego miejsca i zakładają nową wioskę. Ten sposób zwany jest gospodarką żarową i ma w wielu miejscach tysiąc letnią tradycję. Na opuszczonych polach wyrasta las wtórny. Warunki klimatyczne w okolicach równika nie są łatwe, ponieważ wczesnym popołudniem występują gwałtowne burze i ulewy. W marcu i we wrześniu w wyniku pionowego padania promieni słonecznych oraz nasilonego parowania wody, opady są szczególnie obfite. Opady takie noszą nazwę deszczy zenitalnych. Średnia temperatura wynosi ok. 220C, a wahania temperatury powietrza są od 60C do 90C. W lesie równikowym życie człowieka utrudnia nizinny, podmokły teren w którym znajduje się większość lasów równikowych; roślinność, która mimo jej wycięcia wciąż się rozrasta; brak dróg zdatnych do transportu; częste wylewy rzek. Szaro ziemy pustynne Słabo rozwinięty poziom próchniczy lub jego całkowity brak ze względu na brak wody i szaty roślinnej Obszary pustynne Azji Środkowej, Sahara w Afryce, środkowe obszary Australii Nie nadają się do uprawy Czerwono ziemy , żółto ziemy Powstają w klimacie gorącym i wilgotnym, gdzie ulewne deszcze niszczą warstwę próchniczą Afryka równikowa, Ameryka Środkowa, Pn. Australia, Pd. Wsch. Azja, Indie. Stanowią ok. 25% powierzchni lądu Wymagają skomplikowanych zabiegów agrarnych. Uprawa kakao i drzew kauczukowych
Strefa równikowa jest najbardziej gorąca. Tutaj przez okrągły rok temperatura nie spada poniżej 240C, a często przez długi okres wynosi 300C. Po gorącym dniu następuje parna, wilgotna noc, gdzie względna wilgotność powietrza podwyższa się do 85-95%. Temperatura wody wynosi około jednego stopnia poniżej temperatury powietrza, co powoduje intensywne parowanie, tworzenie kłębiastych chmur, częste burze i ulewy. powietrze okolic przyrównikowych jest bardzo wilgotne, co zwiększa potencjalnie jego chwiejność i sprzyja konwekcji. Roczne amplitudy temperatur są na nizinach minimalne (do 2 stopni Celsjusza) i małe w ciągu doby. Suma opadów jest duża, przeważnie ponad 1500-2000 mm rocznie. Blisko równika, na nizinach (dorzecza Konga i Amazonki, Indonezja) brak w zasadzie pory suchej przy 1-2 okresach maksimum opadów (przy zenitalnym położeniu Słońca i zależnie od regionalnej cyrkulacji). W miarę wzrostu odległości od równika amplitudy temperatur wzrastają, sumy opadów maleją, zaznaczają się wyraźniej pory suche, najpierw dwie, potem jedna - długa, o najwyższych temperaturach pod koniec jej trwania.
Klimat równikowy - duże opady(2000 - 3000 mm rocznie), małe dobowe i roczne wahania temperatury, brak wyraźnej pory deszczowej, występowanie: Kotlina Kongo, Nizina Amazonki i Archipelag Malajski.
Lasy równikowe zamieszkują Pigmeje, Bantu i inne pierwotne ludy. Żyją oni w dżungli, w niewielkich grupach, a zajmują się myślistwem i zbieractwem. Mężczyźni polują na ptaki, małpy i słonie, a kobiety budują szałasy i zbierają jadalne korzenie, liście, owady, ślimaki oraz owoce. Pigmeje porzucają swe szałasy gdy w danej okolic zabraknie pokarmu. nazywani są dziećmi lasu ponieważ wszystko co potrzebują do życia znajdują w lesie. W przeciwieństwie do Pigmejów, plemię Bantu zajmuje się uprawą roli. Karczują i wypalają las (przez co użyźniają glebę), i na przygotowanych działkach uprawiają banany, słodkie ziemniaki (bataty), jam i inne rośliny bulwiaste, a także owoce. Uprawą zajmują się tylko kobiety, gdy mają nadmiar żywności sprzedają ją na targu.
Bantu żyją w stałych wsiach, które opuszczają gdy ziemia staje się nieurodzajna. Szukają wtedy nowego miejsca i zakładają nową wioskę. Ten sposób zwany jest gospodarką żarową i ma w wielu miejscach tysiąc letnią tradycję. Na opuszczonych polach wyrasta las wtórny.
Warunki klimatyczne w okolicach równika nie są łatwe, ponieważ wczesnym popołudniem występują gwałtowne burze i ulewy. W marcu i we wrześniu w wyniku pionowego padania promieni słonecznych oraz nasilonego parowania wody, opady są szczególnie obfite. Opady takie noszą nazwę deszczy zenitalnych. Średnia temperatura wynosi ok. 220C, a wahania temperatury powietrza są od 60C do 90C.
W lesie równikowym życie człowieka utrudnia nizinny, podmokły teren w którym znajduje się większość lasów równikowych; roślinność, która mimo jej wycięcia wciąż się rozrasta; brak dróg zdatnych do transportu; częste wylewy rzek.
Szaro ziemy pustynne Słabo rozwinięty poziom próchniczy lub jego całkowity brak ze względu na brak wody i szaty roślinnej Obszary pustynne Azji Środkowej, Sahara w Afryce, środkowe obszary Australii Nie nadają się do uprawy
Czerwono ziemy , żółto ziemy Powstają w klimacie gorącym i wilgotnym, gdzie ulewne deszcze niszczą warstwę próchniczą Afryka równikowa, Ameryka Środkowa, Pn. Australia, Pd. Wsch. Azja, Indie. Stanowią ok. 25% powierzchni lądu Wymagają skomplikowanych zabiegów agrarnych. Uprawa kakao i drzew kauczukowych