Rock w Polsce, zjawisko datowane od 1959, gdy w Gdańsku powstał pierwszy zespół rockowy pod nazwą Rhythm and Blues. Mimo krótkiej działalności zyskał wielu zwolenników, jego wokaliści zaś (B. Wyrobek, M. Burano) stali się pierwszymi przedstawicielami nowego zjawiska muzycznego i kulturalnego w Polsce.
W latach 60. XX w. rocka w Polsce nazywano "mocnym uderzeniem" (angielski big-beat). Największą popularność zdobyli: Czerwono-Czarni (od 1960), Niebiesko-Czarni (od 1962), Czerwone Gitary (od 1964), Skaldowie (od 1965). Najwybitniejszym solistą w tym okresie był Cz. Niemen.
Jednocześnie w latach 60. i 70. XX w. działały zespoły poszerzające muzyczny stereotyp big-beatu, m.in. Polanie, Breakout, SBB, Dżamble.
Na przełomie lat 70. i 80. XX w. pojawiło się nowe pokolenie twórców rocka. Pod wspólnym hasłem "muzyka młodej generacji" popularność zyskały takie zespoły, jak Maanam, Krzak, Kombi, Kasa Chorych, Exodus, Perfect. Później znaczny rozgłos osiągnęły grupy: Budka Suflera, Republika, Lombard, Lady Pank, TSA. W latach 80. rozwinęła się również alternatywna scena rockowa, której bohaterami zostali m.in. Xenna, Deuter, Brygada Kryzys, Tilt, wyrażający ówczesne niepokoje społeczne.
W latach 90. XX w. nastąpiła znaczna komercjalizacja rocka w Polsce, główną rolę zaczęły spełniać wydawnictwa płytowe kształtujące mody i profil artystyczny wielu artystów. Popularnymi twórcami gatunku pozostawali m.in. wokalistka grupy Maanam - Kora, działający w grupie Kult oraz indywidualnie K. Staszewski, wokalistka E. Bartosiewicz, zespół Varius Manx.
Szczególną rolę w rozwoju rocka w Polsce odgrywają festiwale rockowe, promujące muzyków-amatorów (zjawisko rocka w zdecydowanej większości przypadków tworzone jest przez samouków muzycznych). Największy rozgłos zyskał w latach 80. i 90. festiwal w Jarocinie a po jego zawieszeniu imprezy w: Opolu, Sopocie, Węgorzewie, Szczecinie, Żarnowcu.
Popularność muzyki rockowej w Polsce wykorzystywana jest także w akcjach dobroczynnych i charytatywnych (np. "Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy", animowana przez J. Owsiaka).
Rock w Polsce, zjawisko datowane od 1959, gdy w Gdańsku powstał pierwszy zespół rockowy pod nazwą Rhythm and Blues. Mimo krótkiej działalności zyskał wielu zwolenników, jego wokaliści zaś (B. Wyrobek, M. Burano) stali się pierwszymi przedstawicielami nowego zjawiska muzycznego i kulturalnego w Polsce.
W latach 60. XX w. rocka w Polsce nazywano "mocnym uderzeniem" (angielski big-beat). Największą popularność zdobyli: Czerwono-Czarni (od 1960), Niebiesko-Czarni (od 1962), Czerwone Gitary (od 1964), Skaldowie (od 1965). Najwybitniejszym solistą w tym okresie był Cz. Niemen.
Jednocześnie w latach 60. i 70. XX w. działały zespoły poszerzające muzyczny stereotyp big-beatu, m.in. Polanie, Breakout, SBB, Dżamble.
Na przełomie lat 70. i 80. XX w. pojawiło się nowe pokolenie twórców rocka. Pod wspólnym hasłem "muzyka młodej generacji" popularność zyskały takie zespoły, jak Maanam, Krzak, Kombi, Kasa Chorych, Exodus, Perfect. Później znaczny rozgłos osiągnęły grupy: Budka Suflera, Republika, Lombard, Lady Pank, TSA. W latach 80. rozwinęła się również alternatywna scena rockowa, której bohaterami zostali m.in. Xenna, Deuter, Brygada Kryzys, Tilt, wyrażający ówczesne niepokoje społeczne.
W latach 90. XX w. nastąpiła znaczna komercjalizacja rocka w Polsce, główną rolę zaczęły spełniać wydawnictwa płytowe kształtujące mody i profil artystyczny wielu artystów. Popularnymi twórcami gatunku pozostawali m.in. wokalistka grupy Maanam - Kora, działający w grupie Kult oraz indywidualnie K. Staszewski, wokalistka E. Bartosiewicz, zespół Varius Manx.
Szczególną rolę w rozwoju rocka w Polsce odgrywają festiwale rockowe, promujące muzyków-amatorów (zjawisko rocka w zdecydowanej większości przypadków tworzone jest przez samouków muzycznych). Największy rozgłos zyskał w latach 80. i 90. festiwal w Jarocinie a po jego zawieszeniu imprezy w: Opolu, Sopocie, Węgorzewie, Szczecinie, Żarnowcu.
Popularność muzyki rockowej w Polsce wykorzystywana jest także w akcjach dobroczynnych i charytatywnych (np. "Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy", animowana przez J. Owsiaka).