ciaba88
Zawód gorących pragnień, obszernych i niecierpliwych nadziei, przez utworzenie traktatem tylżyckim Księstwa Warszawskiego w miejsce spodziewanej Polski, zdziwił, zasmucił i obruszył kołysane ufnością w słowo Napoleona Polaków umysły. Konstytucja dla tego drobnego księstwa, przez Stanisława Potockiego za wyrazami samego cesarza na kolanie z pośpiechem kreślona, niema w niej reprezentacja narodowa, rozgałęziona kosztowna administracja, kodeks Napoleona za prawo, wojsko liczne, lecz na niestosowną do ubóstwa kraju stopę francuską płatne, ogromne sumy banków berlińskich połowę wartości a nawet całkiem po zniżeniu ceny ziemi, dobra właścicieli obciążające, na skarb cesarza zabrane, na koniec dobra rządowe, po większej części między marszałków francuskich rozdzielone i z pod władzy rządu krajowego wyjęte, powiększyły użalenia i smutki. Jeżeli wybór króla saskiego na władcę małą cząstkę spełnionych życzeń zaspokajał, obecność i władza prokonsula francuskiego w sobie marszałka Davout, rozłożone liczne wojska francuskie, w wymaganiach niepodobnych do zaspokojenia nienasycone, upokarzającym czyniły ten szczupły dar i zwiększały utyskiwania. Nowa ta organizacja kraju, przy wyborze nie wszędzie trafnym departamentowych naczelników, nie przyłożyła się do złagodzenia powszechnych zniechęceń. Niektórzy z nich szarfą francuską dumni, woleli być niezręcznymi Francuzami jak wyrozumiałymi współziomkami. Bogate ich szaty natrząsającym się z nędzy powszechnej widokiem raziły zubożałych mieszkańców, budziły w podłych i chciwych zazdrość, w skromnych nienawiść i skargi. Prócz tego jak w każdych wielkich wzruszeniach zbiegać się zwykła jak na plac połowu łakoma łupu i korzyści, a chciwa wyniesienia się rzesza. Tak księstwu warszawskiemu dostarczyła Galicja swoich półmędrków a Włochy swoich wychodźców i włóczęgów a mniemanych prześladowanych patriotów, których nikt z kraju polskiego nie wypędzał, ale właściwe niespokojnym umysłom awanturnictwo za granicę uniosło. Nieproszeni ci opiekunowie losów Polski czepiając się legionów, tworzyli projekty jej ratunku, wołali do opuszczonego przez siebie kraju o składki, zwodzili niebacznych, narażali na prześladowania nieostrożnych, a uzyskane ofiary własnym marnotrawstwem trawili. Jedynemu zaś istotnemu reprezentantowi Polski Dąbrowskiemu za odrzucenie ich projektów potwarzą się odpłacali. Utrudniali sprawę Polski niesnaskami i niezgodą, a charakter narodu w oczach obcych zohydzali. Pierwsi i drudzy dla znajomości języka francuskiego w początkowym odmęcie zapełniając pod Komisją Rządzącą opuszczone przez urzędników pruskich biura, już zawód urzędniczy poczytali za swoje dziedzictwo, i do wyższych miejsc z obecnych zasług rościli prawo. Przy stałej organizacji nieumieszczeni, lub umieszczeni nie według życzeń zarozumiałej miłości własnej i próżności przybrali postać pokrzywdzonych patriotów, roznosili użalenia i potwarze, zohydzali rząd, namawiali do oporu, jątrzyli i wciągali w swoje sidła zacnych, ale łatwowiernych miłośników ojczyzny, a z powszechnej wady narodowej skłonniejszych opierać się i przyganiać jak słuchać. Wodzowie też legionów polskich przywiedli niemałą liczbę zasłużonych żołnierzy, którzy już przez wiek i osłabione trudami siły do oręża niezdatni, wołali o nagrodę zasług swoich lub ran w ostatniej wojnie poniesionych, wołali o miejsca i urzędy, których zabrakło. Król oblężony prośbami, chociaż sam żadnego dochodu ze skarbu nie pobierał, jednych z własnej szkatuły wspomagał, drugim pensje z ubogiego skarbu wyznaczał, zdolniejszych na rządców dóbr narodowych lub strażników lasów skarbowych zalecał. Niektórym dzierżawy dóbr z względnym wymiarkowaniem dochodów wypuścić kazał, z których oni marnując na zbytki intraty, nic nie wnosząc, ubożyli skarb a wszelki przymus, surowość, cierpliwość samą jak niewdzięczność wyrzucając, łączyli się z powyższego rodzaju patriotami i liczbę malkontentów powiększali.
1 votes Thanks 1
lechitaPL
Napoleon Bonaparte zasłyną z licznych podbojów oraz zwycięskich bitew polakom dał nadzieje na odzyskanie państwa tworząc Księstwo Warszawskie. Zdobył między innymi Włochy i Egipt jednak w ostateczności uległ zjednoczonym siłą angielsko-rosyjsko-niemieckie.