Question

Napisz życiorys Czesława Miłosza .

Answer 1

Czesław Miłosz był wybitnym poetą polskim. Istnieją różne opinie na jego temat. Jedni uważają go za wspaniałego artystę, inni za wroga narodu polskiego. Skąd ta różnica zdań? Zobaczmy. Miłosz urodził się w 1911 roku, a więc jeszcze przed I wojną światową w Szetejniach koło Kowna pod zaborem rosyjskim. Został wychowany w duchu tolerancji i wielokulturowości. Poeta przeżył wiele ważnych wydarzeń historycznych, które wywarły duży wpływ na jego późniejszą twórczość, między innymi: rewolucję październikową i wojnę polsko – bolszewicką. Zaraz po rozpoczęciu II wojny światowej, Miłosz był zmuszony do emigracji. Jednak następnego roku wrócił do rodzinnej miejscowości. Tymczasem na teren Litwy wkroczyły wojska ZSRR i rozpoczęła się sowiecka okupacja. To wydarzenie zostawiło wielki ślad w twórczości wieszcza. Przeniósł się do Warszawy pod okupacją niemiecką i z pomocą podziemia polskich patriotów pod pseudonimem Jan Syruć opublikował w tom „Wiersze”. Po nieudanym powstaniu warszawskim wyjechał do Krakowa, gdzie pozostał do końca wojny. W okresie powojennym przejawiał poglądy lewicowe, tzn. popierał Stalina. Gdy jednak przekonał się, że komunizm nie oznacza równości, a terror i prześladowanie polskich patriotów, zerwał z polityką i poprosił o azyl we Francji. W 1960 roku Miłosz przeprowadził się do USA, gdzie wykładał literaturę słowiańską w Berkeley i na Harvardzie. Tam tworzył bardzo różnorodną poezję. W Polsce uważany był za zdrajcę i został uroczyście potępiony. W PRL istniał zapis cenzorski, zakazujący nie tylko publikować jego utwory, ale nawet wymieniać jego nazwisko w publikacjach! Część Polaków chętnie czytała jego książki i zbiory wierszy drukowanych w podziemiu lub przemycanych zza granicy, a część kategorycznie odrzucała go. Niemniej jednak po otrzymaniu przez Miłosza nagrody Nobla za całokształt twórczości, stosunek władz i społeczeństwa zaczął się zmieniać. Rok później poeta wrócił do ojczyzny, gdzie ukazywała się już część jego ocenzurowanych książek. Czesław Miłosz tłumaczył również książki, między innymi wybrane księgi z Biblii: Księgę Psalmów, Księgę Hioba, Księgę pięciu megilot, Księgę Mądrości, Ewangelię Marka, Apokalipsę świętego Jana. Przekładał także polską poezję na język angielski. W 1994 roku Miłosz został uhonorowany Orderem Orła Białego. Zmarł 14 sierpnia 2004 w Krakowie, przeżywszy 93 lata. Został pochowany w Krypcie Zasłużonych na Skałce. Myślę, że Czesława Miłosza należy uważać za wybitnego polskiego poetę. Można powiedzieć, że „mimo iż naród odwrócił się od niego plecami”, on dalej pisał po polsku, aż wreszcie doczekał się uznania. Jego postawa powinna być przykładem dla wszystkich Polaków.

Answer 2

Czesław Miłosz urodził się 30 czerwca 1911 r. w Szetajniach na Litwie. Był pierwszym synem Weroniki z Kunatów i Aleksandra Miłosza. W 1914 roku, po wybuchu I wojny światowej, ojciec Miłosza zostaje wcielony do armii carskiej. Jako inżynier drogowy buduje mosty i umocnienia frontowe, podróżując po całej Rosji. Wraz z nim tułają się żona i mały Miłosz.

Miłoszowie wracają na Litwę po zakończeniu wojny, w roku 1918. W 1921 r. dziesięcioletni Czesław wstępuje do Gimnazjum im. Zygmunta Augusta w Wilnie. Zdaje maturę i dostaje się na Wydział Prawa Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie.

Debiut Miłosza przypada na rok 1930 – w piśmie „Alma Mater Vilnensis” ukazują się wtedy jego dwa wiersze. Miłosz jest w tym czasie współzałożycielem grupy „Żagary”. W tym czasie odbywa także swoją pierwszą (letnią, studencką) podróż do Paryża.
Debiut książkowy to rok 1933 i tomik „Poemat o czasie zastygłym”. Uzyskał on uznanie i został wyróżniony nagrodą Związku Zawodowego Literatów Polskich. Pieniądze uzyskane ze stypendium Funduszu Kultury Narodowej umożliwiają Miłoszowi roczny pobyt w Paryżu. Po powrocie na Litwę, w 1936 r. wydaje kolejny tomik poezji, „Trzy zimy”.


W tym czasie Miłosz pracuje w rozgłośni radiowej Polskiego Radia w Wilnie. Zostaje z niej usunięty za lewicowe poglądy i wyjeżdża do Włoch. Po powrocie związuje się z Warszawą, gdzie pracuje znów w Polskim Radiu. Jego wiersze i artykuły zaczynają ukazywać się w czasopismach literackich, m.in. w „Pionie”, „Kwadrydze”, „Ateneum”.

II wojna światowa (1939-1945)

Po wybuchu wojny Miłosz znalazł się na froncie jako pracownik Polskiego Radia. Po wkroczeniu Rosjan na teren Polski przedostaje się do Rumunii, a potem z powrotem do Polski. W 1940 wydaje w Warszawie pod pseudonimem Jan Syruć tomik pt. „Wiersze”. W 1941 otrzymuje pracę woźnego w Bibliotece Uniwersytetu Warszawskiego.

Przebywając w okupowanej Warszawie, zajmuje się pracą wydawniczą. Tłumaczy esej filozoficzny Jacques’a Maritaina „Drogami klęski”, wydaje antologię poezji antynazistowskiej pt. „Pieśń odległa”. Tworzy także poezję – w 1943 r. „Świat (poema naiwne)” oraz „Głosy biednych ludzi”.