Rodzaj literacki: epika Gatunek literacki: pamiętnik Jest to napisana prozą relacja z wydarzeń, których autor był świadkiem i uczestnikiem. Ma cechy pamiętnika (opowiada faktach sprzed lat), ale i dziennika (autor zapisuje bieg wypadków, których – pozornie – nie porządkuje zgodnie z ogólnym zamysłem konstytucyjnym). Na dwu płaszczyznach toczy się narracja Pamiętnika… Narrator- autor opowiadania w 1967 roku o wydarzeniach sprzed ponad 20 lat oraz pojawia się narrator bohater, który uczestniczył w powstaniu. Ten pierwszy przypomina przeszłość komentuje ją, nie wie wszystkiego o powstaniu, przyznaje się do luk w pamięci. Całość wojennych realiów nie obejmuje również drugi z narratorów, opowiada wyłącznie o tym, czego sam doświadczył, co widział i słyszał. Skupia uwagę na zewnętrzności zjawisk, nie analizuje swych przeżyć możliwości poznawczych, bywa dziecięco naiwny. Taka narracja współdecyduje o tym, że czytelnicy odbierają utwór jako autentyczną relację, sugestywną i sprawiającą wrażenie prawdziwej. Pisarstwo Mikrona Białoszewskiego jest jednym z najoryginalniejszych w powojennej literaturze polskiej.
Rodzaj literacki: epika
Gatunek literacki: pamiętnik
Jest to napisana prozą relacja z wydarzeń, których autor był świadkiem i uczestnikiem. Ma cechy pamiętnika (opowiada faktach sprzed lat), ale i dziennika (autor zapisuje bieg wypadków, których – pozornie – nie porządkuje zgodnie z ogólnym zamysłem konstytucyjnym). Na dwu płaszczyznach toczy się narracja Pamiętnika… Narrator- autor opowiadania w 1967 roku o wydarzeniach sprzed ponad 20 lat oraz pojawia się narrator bohater, który uczestniczył w powstaniu. Ten pierwszy przypomina przeszłość komentuje ją, nie wie wszystkiego o powstaniu, przyznaje się do luk w pamięci. Całość wojennych realiów nie obejmuje również drugi z narratorów, opowiada wyłącznie o tym, czego sam doświadczył, co widział i słyszał. Skupia uwagę na zewnętrzności zjawisk, nie analizuje swych przeżyć możliwości poznawczych, bywa dziecięco naiwny. Taka narracja współdecyduje o tym, że czytelnicy odbierają utwór jako autentyczną relację, sugestywną i sprawiającą wrażenie prawdziwej. Pisarstwo Mikrona Białoszewskiego jest jednym z najoryginalniejszych w powojennej literaturze polskiej.