Question

Napisz wywiad ze śmiercią. Zachowaj formę wywiadu. Na dwie strony z zeszytu - prace samodzielna. potrzebuje na dzisiaj!!!!

Answer 1

Witaj !-Krzyknęła śmierć

OO Czy to już ?-odpowiedzialam

Nie nie -znacznie odpowiedziała śmierć

Więc czego odemnie chcesz ?

porozmawiać-odpowiedziała przygnębionym głosem

O czym ?- zapytałam.

Wiesz ostattnio zdałam sobie sprwe jak bardzo wazna role odgrywam z życiu człowiek.

Tak masz racje-zdecydowałam.

Żyje tak po prostu by żyć.

I co mi z tego ?

Mam dla ludzi zazwyczaj same złe wiadomośi 

A czy po mnie kiedyś przyjdzie śmierć?

Napewno przyjdzie, a po mnmie zdrazisz za ile lat ?

Niemoge-tajemnica służbowa

W porządku,sądze że powineś przemyśleć niektóre sprawy dotyczące twegożycia

Masz raecje tak zrobie. A teraz wybacz dusze mnie wzywają !

Dziękuje Ci za dobe rady

nie ma za co ciesze sie ze sie moglam z toba tym podzielic

do usłyszenia !

Answer 2

Dziś porozmawiam ze śmiercią.

- Ludzie cię nie lubią. Wiesz dlaczego?

- Czasem sama siebie nie lubię.

- Bywa, że zbierasz  wielkie żniwa. Umierają ludzie, giną zwierzęta? Dlaczego jesteś taka bezlitosna?

- Czasem jestem jak wybawienie. Ludzie chorują ciężko, przez lata. Kiedy zamkną oczy ich dusza odłącza się od  chorego ciała i jest nareszczie szczęśliwa, wolna.

- Pozostaje jednak pustka po zmarłym, żal, rozpacz. Nie chwyta cię to za serce? Ty wogóle masz serce? Masz współczucie?

- Jestem bezlitosna. Blada śmierć z kosą. Tak postrzegają mnie ludzie.

- A jaka jesteś naprawdę?

- Jestem jak Czarny Anioł, który wyciąga rękę w długim tunelu, jestem jak ptak, który mieni się wszystkimim kolorami tęczy, jak delfin, który wesoło pluska się w morzu.

- Pięknie się przedstawiasz. A robisz wiele krzywdy.

- To nie krzywda. Mówi się, że wszystko jest zapisane w gwiazdach, że na każdego przychodzi jego czas.Ja jestem od wykonywania tej "brudnej roboty".

- Zabierasz bliskich.

- Odchodzą sami, ja ich tylko przeprowadzam przez ten próg między jawą a snem, między życiem doczesnym a życiem, którego będą doświadczać po śmierci ciała.

- Czy musisz to robić? Czy ludzie muszą odchodzić z tego świata?

- Ludzie się starzeją, ludzie się rodzą. Ludzie żyją i czerpią z życia to co chcą. W pewnym momencuie przychodzi na nich czas. Są potrzebni w innym miejscu. Na ich miejsce przychodzą nowi, młodzi, którzy dorastają i również umierają. Takie jest prawo natury. Na tym polega życie.

- Ale często zabierasz kogoś z nienacka. Zostawiasz przerażliwy  ból, tym którzy zostają.

- Czasem sami jesteście sobie winni. Nie dbacie o siebie, nie szanujecie swoich bliskich. Czasem to kara, to wydarzenie, które ma was ludzi nauczyć pokory , szacunku i dystansu do siebie i innych.

- Nie przekonujesz mnie takimi słowami. Nie pocieszasz mnie tym. To przygnębiające, że jesteś, że ciągle gdzieś krążysz pomiędzy nami.

- Tak musi być. Tak było zawsze i tak będzie dopóki bedzie życie nawaszej planecie. Nic tego nie zmieni.

- Masz chyba rację. Trzeba tylko czerpać z życia i le się da nie robiąc przy tym krzywdy innym. Nigdy nie wiesz kiedy nadejdzie na ciebie pora.

- Właśnie! Czerpać z życia garściami ale rozsądnie i tak, by nikogo nie skrzywdzić.

- A może w końcu się z tobą oswoję?

- Minie jeszcze wiele czasu ale im będziesz starsza tym łagodniej zaczniesz mnie traktować i liczyć się z tym, że kiedyś i po ciebie przyjdę....

 

:) Jak z horroru:)