Postawę rycerzy niezłomnych i wiernych doskonale przedstawiaa eposy:,,Iliada" Homera oraz ,,Pieśń o Rolandzie". Dzieło Homera w literaturze określane jest jako epos starożytny, natomiast ,,Pieśń o Rolandzie" zaliczana jest do grona pieśni ,,chanson de geste", które stanowią bohaterskie czyny. Pieśni te nazwane zostały eposami rycerskimi i stanowią średniowieczną realizację eposu starożytnego. Pierwszym z bohaterów stawianych za wzór rycerski jest Hektor- jedna z głównych postaci mitu o wojnie trojańskiej w ,,Iliadzie" Homera. Drugą osobą jest Roland-tytułowa postać średniowiecznego eposu rycerskiego. Hektor to syn władcy Troi, Priama i jego żony Hekabe. Autor przedstawia go jako rycerza bez skazy, którego cechuje uczciwość, odwaga, męstwo, szlachetność, waleczność oraz troska o własny honor. Jest człowiekiem spokojnym i zrównoważonym. W podejmowaniu decyzji zawsze kieruje się rozsądkiem. Hektor, broniąc ojczyzny, wykazuje prawdziwy patriotyzm. Dla Troi gotów jest poświęcić własne życie. Pomimo iż stanowi groźnego przeciwnika, to jest świadom potęgi Achillesa, dlatego też,kiedy zostany wyzwany przez niego na pojedynek, przezwycięża swoje obawy i staje z nim do walki. Podczas pojedynku odznacza się także większą szlachetnością niż jego przeciwnik, o czym świadczy fragment ,,Iliady": ,,nie pohańbię ja zwłok twych niegodne, jeżeli mi starczy sił z Zeusową pomocą, by życia ciebie pozbawić". Gdy sam zostaje śmiertelnie ugodzony dzidą, potrafi powstrzymać swoją dumę i upokorzyć się przed Achillesem, prosząc o godne potraktowanie jego zwłok po śmierci. Roland natomiast jest wasalem króla Karola Wielkiego. Podobnie jak Hektor jest uosobieniem wszelkich cnót, jakimi są: odwaga, waleczność, męstwo i wierność. Poza tymi cechami, którymi kierowana się w starożytności, do ideału rycerza średniowiecznego przyłączona została dodatkowo ideologia chrześcijańska. W odróżnieniu od bohatera ,,Iliady", który w życiu kierował się honorem i walką w obronie ojczyzny, Roland dołączył wiarę w Boga; to w Jego imieniu walczy i ,,nawraca". Podczas jednej z takich walk przeciwko niewiernym Hiszpanom, rycerz odznacza się wielkim oddaniem wyznaczonym przez siebie wartościom. Nawet w obliczu nieuchronnej klęski, kiedy giną jego towatzysze,lęk przed utratą honoru a tym samym zhańbieniem siebie i ojczyzny, jest większy niż obawa przed śmiercią. Bohater w związku z tym przeżywa rozterkę: czy wezwać pomoc, czy też pozostać bohaterem do samego końca. Miecz stanowi symbol jego rycerskiej dumy :,,o ciebie mieczu gryzie mnie ból i troska. Raczej umrzeć niż się zostawić poganami! Boże ojcze nie ścierp, aby Francja doznała takiego wstydu." W obliczu nadchodzącej śmierci żałuje za swoje grzechy i prosi Boga o przebaczenie. Umiera jako zwycięzca z twarzą zwróconą do wroga. Jego dusza zostaje wzięta prosto do nieba. Hektor i Roland to postacie, które niewątpliwie zasługują na to, by określić je mianem rycerzy niezłomnych i wiernych. Pomomo iż dzielą ich od siebie różnica czasó i światopogląd, to łączy szacunek i wierność wyznawanym wartością a także cel, do którego zostali stworzeni. Z godnością reprezentują ideały tej grupy społecznej, do której należą. Poddanie się wrogowi bez walki oznaczałoby brak honoru, który to stanowi postawę do uważania się za rycerza i daje powód do dumy. Zarówno Hektor jak i Roland są bohaterami wyidealizowanymi. W utworach ukazana jest ich doskonałość i wyjątkowość. Dzięki temu jednak stają się wzorcami godnymi do naśladowania dla naszej epoki.
Postawę rycerzy niezłomnych i wiernych doskonale przedstawiaa eposy:,,Iliada" Homera oraz ,,Pieśń o Rolandzie". Dzieło Homera w literaturze określane jest jako epos starożytny, natomiast ,,Pieśń o Rolandzie" zaliczana jest do grona pieśni ,,chanson de geste", które stanowią bohaterskie czyny. Pieśni te nazwane zostały eposami rycerskimi i stanowią średniowieczną realizację eposu starożytnego. Pierwszym z bohaterów stawianych za wzór rycerski jest Hektor- jedna z głównych postaci mitu o wojnie trojańskiej w ,,Iliadzie" Homera. Drugą osobą jest Roland-tytułowa postać średniowiecznego eposu rycerskiego.
Hektor to syn władcy Troi, Priama i jego żony Hekabe. Autor przedstawia go jako rycerza bez skazy, którego cechuje uczciwość, odwaga, męstwo, szlachetność, waleczność oraz troska o własny honor. Jest człowiekiem spokojnym i zrównoważonym. W podejmowaniu decyzji zawsze kieruje się rozsądkiem. Hektor, broniąc ojczyzny, wykazuje prawdziwy patriotyzm. Dla Troi gotów jest poświęcić własne życie. Pomimo iż stanowi groźnego przeciwnika, to jest świadom potęgi Achillesa, dlatego też,kiedy zostany wyzwany przez niego na pojedynek, przezwycięża swoje obawy i staje z nim do walki. Podczas pojedynku odznacza się także większą szlachetnością niż jego przeciwnik, o czym świadczy fragment ,,Iliady": ,,nie pohańbię ja zwłok twych niegodne, jeżeli mi starczy sił z Zeusową pomocą, by życia ciebie pozbawić". Gdy sam zostaje śmiertelnie ugodzony dzidą, potrafi powstrzymać swoją dumę i upokorzyć się przed Achillesem, prosząc o godne potraktowanie jego zwłok po śmierci. Roland natomiast jest wasalem króla Karola Wielkiego. Podobnie jak Hektor jest uosobieniem wszelkich cnót, jakimi są: odwaga, waleczność, męstwo i wierność. Poza tymi cechami, którymi kierowana się w starożytności, do ideału rycerza średniowiecznego przyłączona została dodatkowo ideologia chrześcijańska. W odróżnieniu od bohatera ,,Iliady", który w życiu kierował się honorem i walką w obronie ojczyzny, Roland dołączył wiarę w Boga; to w Jego imieniu walczy i ,,nawraca". Podczas jednej z takich walk przeciwko niewiernym Hiszpanom, rycerz odznacza się wielkim oddaniem wyznaczonym przez siebie wartościom. Nawet w obliczu nieuchronnej klęski, kiedy giną jego towatzysze,lęk przed utratą honoru a tym samym zhańbieniem siebie i ojczyzny, jest większy niż obawa przed śmiercią. Bohater w związku z tym przeżywa rozterkę: czy wezwać pomoc, czy też pozostać bohaterem do samego końca. Miecz stanowi symbol jego rycerskiej dumy :,,o ciebie mieczu gryzie mnie ból i troska. Raczej umrzeć niż się zostawić poganami! Boże ojcze nie ścierp, aby Francja doznała takiego wstydu." W obliczu nadchodzącej śmierci żałuje za swoje grzechy i prosi Boga o przebaczenie. Umiera jako zwycięzca z twarzą zwróconą do wroga. Jego dusza zostaje wzięta prosto do nieba.
Hektor i Roland to postacie, które niewątpliwie zasługują na to, by określić je mianem rycerzy niezłomnych i wiernych. Pomomo iż dzielą ich od siebie różnica czasó i światopogląd, to łączy szacunek i wierność wyznawanym wartością a także cel, do którego zostali stworzeni. Z godnością reprezentują ideały tej grupy społecznej, do której należą. Poddanie się wrogowi bez walki oznaczałoby brak honoru, który to stanowi postawę do uważania się za rycerza i daje powód do dumy. Zarówno Hektor jak i Roland są bohaterami wyidealizowanymi. W utworach ukazana jest ich doskonałość i wyjątkowość. Dzięki temu jednak stają się wzorcami godnymi do naśladowania dla naszej epoki.