tygrys-duzy drapiezny ssak łozyskowy z rodziny kotowatych.Najwiekszy z zyjacych w wspolczesnie czterech wielkich,ryczacych kotow rodzaju pantery,jeden z najwiekszych drapieznikow ladowych.Wielkoscia ustepuje jedynie niektorym niedzwiedziom.W niektorych regionach Indii tygrysy uwazane sa za zwierzeta swiata.Dorosle samce osiagaja ponad 300 kg masy ciala przy ponad 3 m calkowitej dlugosci.Rekordowa masa ciala samca tygrysa syberyjskiego wynosi 423 kg.Nieco wieksze od niego byly wymarle smilodony i lwy jaskiniowe. Doskonale skacze.bardzo dobrze plywa,poluje zwykle samotnie.Dawniej liczny w calej Azji zawsze budzacy groze,stal sie obiektem polowan dla sporu,pieniedzy lub w odwecie z powodu jakie stanowili zagrozenie dla ludzi i zwierzat hodowlanych.doskonałego przystosowania do drapieżnego trybu życia jest budowa szczęki tygrysa uzębienie tnąco kruszące z silnie rozwiniętymi kłami i łamaczami. W szczęce osadzonych jest 30 zębów. Długie na 75 do 90 mm kły służą do zabijania ofiary i rozrywania mięsa.
Najlepiej rozwiniętym zmysłem tygrysów jest słuch. Wychwytują dźwięki o częstotliwości od 200 Hz do 100 kHz, pięciokrotnie wyższe niż słyszane przez człowieka (do 20 kHz). Prawdopodobnie tygrysy potrafią rozpoznać gatunki zwierząt po wydawanych przez nie odgłosach, co wyjaśniałoby dużą precyzję w odnajdywaniu ulubionych gatunków.
Zmysł węchu u tygrysa nie należy do wysoko rozwiniętych. Jest zdecydowanie słabszy niż u psów. Do rozpoznawania zapachów wykorzystywany jest pomocniczo narząd Jacobsona. Podobnie do lwów, aby ułatwić dopływ powietrza do receptorów węchowych, tygrysy otwierają pysk i wysuwają język w charakterystycznym grymasie.
Jak wszystkie wielkie koty z rodzaju pantery, tygrys potrafi ryczeć. Głos ryczącego króla dżungli słyszany jest z odległości 3 km. Tygrys potrafi też świetnie pływać, a płynąc może zabić ściganą ofiarę. Bardzo dobrze czuje się w wodzie, potrafi przepłynąć rzekę o szerokości 6–8 km, a z nurtem rzeki 29 km.Budowa siatkówki oka umożliwia tygrysom widzenie w ciemnościach (widzą sześciokrotnie lepiej niż człowiek). Obecność dobrze rozwiniętych pręcikow wskazuje na możliwość widzenia barw. Tygrysy mają okrągłe źrenice i żółte tęczówki. W nocy światło odbite od oczu tygrysa przybiera kolor od czerwonożółtego do niebieskozielonego – w zależności od źródła światła i kąta jego padania.
Jest uzależnione od podgatunku i pory roku, od żółtawego do czerwonopomarańczowego z czarnymi, wyrazistymi pręgami. Boki głowy i strona brzuszna są białe. Kształt i rozmieszczenie pręg są zależne od podgatunku, a szczegółowy układ – unikalny dla każdego osobnika – może stanowić podstawę do identyfikacji. Podgatunki północne mają generalnie jaśniejsze futro.Owłosienie tygrysów pełni funkcję zmysłu dotyku. Wibryssy występują na brwiach, policzkach i – najdłuższe, mierzące do 15 cm – na górnej wardze po obydwu stronach pyska. Włosy czuciowe rozłożone są nierównomiernie na całej skórze zwierzęcia. U podgatunków południowych przeciętna długość włosów waha się od 7–20 mm na grzbiecie do 15–35 mm na brzuchu. Gęstość futra jest zależna od czynników geograficznych i pory roku.
tygrys-duzy drapiezny ssak łozyskowy z rodziny kotowatych.Najwiekszy z zyjacych w wspolczesnie czterech wielkich,ryczacych kotow rodzaju pantery,jeden z najwiekszych drapieznikow ladowych.Wielkoscia ustepuje jedynie niektorym niedzwiedziom.W niektorych regionach Indii tygrysy uwazane sa za zwierzeta swiata.Dorosle samce osiagaja ponad 300 kg masy ciala przy ponad 3 m calkowitej dlugosci.Rekordowa masa ciala samca tygrysa syberyjskiego wynosi 423 kg.Nieco wieksze od niego byly wymarle smilodony i lwy jaskiniowe. Doskonale skacze.bardzo dobrze plywa,poluje zwykle samotnie.Dawniej liczny w calej Azji zawsze budzacy groze,stal sie obiektem polowan dla sporu,pieniedzy lub w odwecie z powodu jakie stanowili zagrozenie dla ludzi i zwierzat hodowlanych.doskonałego przystosowania do drapieżnego trybu życia jest budowa szczęki tygrysa uzębienie tnąco kruszące z silnie rozwiniętymi kłami i łamaczami. W szczęce osadzonych jest 30 zębów. Długie na 75 do 90 mm kły służą do zabijania ofiary i rozrywania mięsa.
Najlepiej rozwiniętym zmysłem tygrysów jest słuch. Wychwytują dźwięki o częstotliwości od 200 Hz do 100 kHz, pięciokrotnie wyższe niż słyszane przez człowieka (do 20 kHz). Prawdopodobnie tygrysy potrafią rozpoznać gatunki zwierząt po wydawanych przez nie odgłosach, co wyjaśniałoby dużą precyzję w odnajdywaniu ulubionych gatunków.
Zmysł węchu u tygrysa nie należy do wysoko rozwiniętych. Jest zdecydowanie słabszy niż u psów. Do rozpoznawania zapachów wykorzystywany jest pomocniczo narząd Jacobsona. Podobnie do lwów, aby ułatwić dopływ powietrza do receptorów węchowych, tygrysy otwierają pysk i wysuwają język w charakterystycznym grymasie.
Jak wszystkie wielkie koty z rodzaju pantery, tygrys potrafi ryczeć. Głos ryczącego króla dżungli słyszany jest z odległości 3 km. Tygrys potrafi też świetnie pływać, a płynąc może zabić ściganą ofiarę. Bardzo dobrze czuje się w wodzie, potrafi przepłynąć rzekę o szerokości 6–8 km, a z nurtem rzeki 29 km.Budowa siatkówki oka umożliwia tygrysom widzenie w ciemnościach (widzą sześciokrotnie lepiej niż człowiek). Obecność dobrze rozwiniętych pręcikow wskazuje na możliwość widzenia barw. Tygrysy mają okrągłe źrenice i żółte tęczówki. W nocy światło odbite od oczu tygrysa przybiera kolor od czerwonożółtego do niebieskozielonego – w zależności od źródła światła i kąta jego padania.
Jest uzależnione od podgatunku i pory roku, od żółtawego do czerwonopomarańczowego z czarnymi, wyrazistymi pręgami. Boki głowy i strona brzuszna są białe. Kształt i rozmieszczenie pręg są zależne od podgatunku, a szczegółowy układ – unikalny dla każdego osobnika – może stanowić podstawę do identyfikacji. Podgatunki północne mają generalnie jaśniejsze futro.Owłosienie tygrysów pełni funkcję zmysłu dotyku. Wibryssy występują na brwiach, policzkach i – najdłuższe, mierzące do 15 cm – na górnej wardze po obydwu stronach pyska. Włosy czuciowe rozłożone są nierównomiernie na całej skórze zwierzęcia. U podgatunków południowych przeciętna długość włosów waha się od 7–20 mm na grzbiecie do 15–35 mm na brzuchu. Gęstość futra jest zależna od czynników geograficznych i pory roku.