Napisz wypracowanie o twoich relacjach na temat obrazu Michała Anioła "Stworzenie Adama". Można korzystac z internetu, brac z tamtad informacje odnosnie wygladu i jakie on ma znaczenie, ale nie kopiowac calych wypracowan z internetu. maja to byc osobiste relacje czemu mi sie ten obraz spodobal... i opinie na jeo temat (wymysl) . i jakie ma znaczenie ... ! proszee. jak najszybciej : p
lenowa
Obraz, a dokładniej fresk Michała Anioła 'Stworzenie Adama zdobi wnętrze Kaplicy Sykstyńskiej, jednej z najsłynniejszych świątyń. Fresk został wykonany na zlecenia Papieża Juliusza II, powstawał w latach 1531– 1541. Dzieło to bardzo mi się spodobało, dlatego też postanowiłam głębiej zastanowić się nad jego przekazem, znaczeniem.
Prawą stronę obrazu wypełnia postać Boga Ojca, którego unoszą ramiona aniołów. Znajduje się na tle spokojnego, łagodnego nieba. Szaty, które Stwórca ma na sobie oraz płaszcz okrywający grupę aniołów są zwiewne, podkreślają łagodny ruch wiatru. Nadaje to postaci Boga lekkość, wskazuje na sielankowy charakter przedstawienia postaci. Oczy Boga skupione są na postaci Adama znajdującego się po lewej stronie fresku. Bóg Ojciec w delikatnym geście wysuwa rękę w kierunku młodego, pięknie zbudowanego mężczyzny. Z jego palców płynie tchnienie życia. Adam unosi swe ciało jakby było ono przyciągane przez siłę Boga. Twarz człowieka nie wyraża emocji. Szeroko otwarte oczy spoglądają spokojnie w kierunku Stwórcy. Palce obydwu postaci niemal stykają się ze sobą. Siła płynąca od Boga wypełnia ciało Adama. Jest stworzone ono na podobieństwo Wszechmocnego. Bóg unosi się w przestworzach, w objęciach aniołów, Adam znajduje się na ziemi.
Z obrazu emanują emocje takie jak spokój, ład, harmonia. Wpatrując się w niego niemal czuję siłę, moc płynącą od Boga. Zgodnie z renesansowa koncepcją podkreślającą piękno ciała człowieka, Michał Anioł przedstawił nagie ciało Adama. Bóg okryty jest jedynie lekką, zwiewną szatą, pod którą zarysowane są idealne męskie kształty. Fresk zwraca też uwagę harmonijną kompozycją, idealnymi wręcz proporcjami. Zachwyca prostotą, klasycznym renesansowym pięknem. Patrząc na obraz odczuwam, jakbym sama znajdowała się w miejscu tchnięcia życia w Adama. W dziele tym urzekła mnie doskonałość stylu malarskiego Michała Anioła, jego niesamowita dbałość o szczegóły. Podoba mi się przesłanie obrazu: Bóg stworzył człowieka z niespotykaną troską o detale, z czułością godną prawdziwego Ojca. Jest on stworzony na podobieństwo Boga. Dzieło podkreśla ten fakt: Adam różni się od Boga tylko wiekiem: brak mu siwej brody. Proporcje ciał obu postaci są niemal identyczne.
Fresk doskonałego twórcy renesansu, Michała Anioła urzekł mnie głównie swoim przesłaniem. Poza ogromnym talentem twórcy dostrzec można także przekaz dotyczący wyobrażenia malarza na temat Boga, stworzenia człowieka. Spodobało mi się również to, że na obrazie nie ma osoby dominującej, żaden gest nie wyraża dominacji jednej postaci nad drugą. Bóg jest tu równorzędnym przyjacielem człowieka. Zachwyca mnie także harmonia i spokój bijące z tego dzieła.
Prawą stronę obrazu wypełnia postać Boga Ojca, którego unoszą ramiona aniołów. Znajduje się na tle spokojnego, łagodnego nieba. Szaty, które Stwórca ma na sobie oraz płaszcz okrywający grupę aniołów są zwiewne, podkreślają łagodny ruch wiatru. Nadaje to postaci Boga lekkość, wskazuje na sielankowy charakter przedstawienia postaci. Oczy Boga skupione są na postaci Adama znajdującego się po lewej stronie fresku. Bóg Ojciec w delikatnym geście wysuwa rękę w kierunku młodego, pięknie zbudowanego mężczyzny. Z jego palców płynie tchnienie życia. Adam unosi swe ciało jakby było ono przyciągane przez siłę Boga. Twarz człowieka nie wyraża emocji. Szeroko otwarte oczy spoglądają spokojnie w kierunku Stwórcy. Palce obydwu postaci niemal stykają się ze sobą. Siła płynąca od Boga wypełnia ciało Adama. Jest stworzone ono na podobieństwo Wszechmocnego. Bóg unosi się w przestworzach, w objęciach aniołów, Adam znajduje się na ziemi.
Z obrazu emanują emocje takie jak spokój, ład, harmonia. Wpatrując się w niego niemal czuję siłę, moc płynącą od Boga. Zgodnie z renesansowa koncepcją podkreślającą piękno ciała człowieka, Michał Anioł przedstawił nagie ciało Adama. Bóg okryty jest jedynie lekką, zwiewną szatą, pod którą zarysowane są idealne męskie kształty. Fresk zwraca też uwagę harmonijną
kompozycją, idealnymi wręcz proporcjami. Zachwyca prostotą, klasycznym renesansowym pięknem. Patrząc na obraz odczuwam, jakbym sama znajdowała się w miejscu tchnięcia życia w Adama. W dziele tym urzekła mnie doskonałość stylu malarskiego Michała Anioła, jego niesamowita dbałość o szczegóły. Podoba mi się przesłanie obrazu: Bóg stworzył człowieka z niespotykaną troską o detale, z czułością godną prawdziwego Ojca. Jest on stworzony na podobieństwo Boga. Dzieło podkreśla ten fakt: Adam różni się od Boga tylko wiekiem: brak mu siwej brody. Proporcje ciał obu postaci są niemal identyczne.
Fresk doskonałego twórcy renesansu, Michała Anioła urzekł mnie głównie swoim przesłaniem. Poza ogromnym talentem twórcy dostrzec można także przekaz dotyczący wyobrażenia malarza na temat Boga, stworzenia człowieka. Spodobało mi się również to, że na obrazie nie ma osoby dominującej, żaden gest nie wyraża dominacji jednej postaci nad drugą. Bóg jest tu równorzędnym przyjacielem człowieka. Zachwyca mnie także harmonia i spokój bijące z tego dzieła.