Uznawany za najwybitniejszego poetę polskiego, jeden z czterech wieszczów romantycznych, jeden z największych twórców europejskich swej epoki. Urodził się w roku 1798 w Zaosiu koło Nowogródka (obecnie tereny Białorusi). Studiował historię i filologię w Wilnie, tam też po raz pierwszy wziął udział w działalności spiskowej, za co zesłany został w głąb Rosji. W tym samym czasie doświadczył Mickiewicz uczucia, które wywarło piętno na całym jego życiu – nieszczęśliwie zakochał się w Marii (Maryli) Wereszczakównie, ta zaś poślubiła innego… Po opuszczeniu Rosji poeta przez dwa lata podróżował po Europie – trasa romantycznej wędrówki biegła m.in. przez Berlin, Drezno, Pragę, Weimar, Wenecję, Rzym, Neapol, Genewę. Znaczyły ją kolejne utwory literackie i… kolejne romanse – wieszcz był bowiem, jak przystało na wielkiego romantyka, niezmiernie kochliwy. W 1831 podjął próbę przyłączenia się do powstania, dotarł jednak zaledwie do Wielkopolski (co go zatrzymało – niewiadomo – biografowie węszą tu kolejny romans…). Stamtąd – już na zawsze – udał się Mickiewicz na emigrację: mieszkał, pracował i tworzył w Lozannie, potem zaś w Paryżu, gdzie wykładał również w College de France. Założył rodzinę, publikował, gorąco kibicował ruchom wolnościowym rodzącym się w Europie. Próbował stworzyć własny oddział we Włoszech, zaś w 1855 wyjechał do Konstantynopola, by wspomóc oddziały zbrojące się do walki z Rosją. Tam zmarł 26 listopada 1855 roku.
23 votes Thanks 19
kasia1970
A.M..urodził się 24 grudnia 1798r na Litwie.Uczęszczał do szkoły w Nowogródku,a w 1815 r rozpoczął studia na Uniwersytecie Wileńskim.Najpierw studiował matematykę potem literaturę.Z kilkoma kolegami założył Towarzystwo Filomatów i Towarzystwo Filaretów,czyli miłośników nauki.Po skończeniu studiów Adam Mickiewicz wyjechał do Kowna,gdzie pracował jako nauczyciel.W 1822 roku wydał"Ballady i romanse".Towarzystwo Filaretów,które powstało bez zgody władz rosyjskich,uznano za spisek przeciwko Rosji i jej władcy,carowi.Adama Mickiewicza i jego kolegów aresztowano,zamknięto w więzieniu.Potem odbył się proces,w którym zapadły surowe wyroki.Adam Mickiewicz musiał wyjechać w głąb Rosji i nigdy już nie mógł powrócić na Litwę.Wyjechał do Paryża,do Francji.Przybył tam jako znany już poeta,autor"Dziadów","Grażyny",Konrada Wallenroda".W Paryżu napisał ostatnie i największe dzieło swego życia,zatytułowane"Pan Tadeusz",które ukazało się drukiem w 1834 roku.Przez rok przebywał w Szwajcarii,gdzie na Uniwersytecie w Lozannie wykładał literaturę klasyczną(grecką i rzymską).Powrócił do Paryża.Kiedy wybuchła wojna rosyjsko-turecka wyjechał do Konstantypola,by zorganizować tam Legion polski(wojsko)do walki z Rosją.Niestety,zachorował na cholerę i zmarł w 1855roku.Jego prochy sprowadzono do Polski i złożono w podziemiach katedry na Wawelu.
Uznawany za najwybitniejszego poetę polskiego, jeden z czterech wieszczów romantycznych, jeden z największych twórców europejskich swej epoki. Urodził się w roku 1798 w Zaosiu koło Nowogródka (obecnie tereny Białorusi). Studiował historię i filologię w Wilnie, tam też po raz pierwszy wziął udział w działalności spiskowej, za co zesłany został w głąb Rosji. W tym samym czasie doświadczył Mickiewicz uczucia, które wywarło piętno na całym jego życiu – nieszczęśliwie zakochał się w Marii (Maryli) Wereszczakównie, ta zaś poślubiła innego… Po opuszczeniu Rosji poeta przez dwa lata podróżował po Europie – trasa romantycznej wędrówki biegła m.in. przez Berlin, Drezno, Pragę, Weimar, Wenecję, Rzym, Neapol, Genewę. Znaczyły ją kolejne utwory literackie i… kolejne romanse – wieszcz był bowiem, jak przystało na wielkiego romantyka, niezmiernie kochliwy. W 1831 podjął próbę przyłączenia się do powstania, dotarł jednak zaledwie do Wielkopolski (co go zatrzymało – niewiadomo – biografowie węszą tu kolejny romans…). Stamtąd – już na zawsze – udał się Mickiewicz na emigrację: mieszkał, pracował i tworzył w Lozannie, potem zaś w Paryżu, gdzie wykładał również w College de France. Założył rodzinę, publikował, gorąco kibicował ruchom wolnościowym rodzącym się w Europie. Próbował stworzyć własny oddział we Włoszech, zaś w 1855 wyjechał do Konstantynopola, by wspomóc oddziały zbrojące się do walki z Rosją. Tam zmarł 26 listopada 1855 roku.