Question

Napisz wypracowanie na temat "Plusy i minusy demokracji ateńskiej". 1-2 strony A4. Osobę, która to napisze proszę, aby przesłała mi to na wiadomość, a później tylko tu napisała że wysłała rozwiązanie. (chodzi o to, aby nikt tego nie odpisał) Daję "najlepsze rozwiązanie". Jeśli ktoś chce to zrobić, niech zrobi to bardzo dobrze.

Answer 1

Plusy i minusy demokracji Ateńskich.
Ateńska demokracja przypada na okres klasyczny w dziejach Grecji (V-IV p.n.e). Była ona bezpośrednia, Ateńczycy niewybierali posłów do zgromadzenia. KAżdy obywatel Ateński po ukończeniu 18 roku życia mógł osobiście stawic sie na Zgromadzeniu Ludowym. Miał on równe z innymi prawo zabirania głosu, wnoszenia poprawek, głosowania w sprawie wojny i pokoju, powoływania armii, podatków, wydatków publicznych i wielu innych spraw. Mogly w zgromadzeniu uczestniczyc tysiace obywateli, porządek obrad ustalała Rada Pięciuset, wyłaniana drogą losowania na roczną kadencję. W Atenach nie było zawodowych urzędników, rozmaite urzędy piastowali obywatele, zwykle wyłaniani drogą losowania na jednoroczną kadencję. Taki sposób wyboru na urzędy Grecy uważali za sprawiedliwy, pozbawiony podejrzeń o zakulisowe negocjacje, konszachty i przekupstwo. Jedynie o wyborze 10 strategów przezornie decydowało głosowanie. Byli to bowiem najwyżsi urzędnicy, którzy kierowali polityką państwa ateńskiego, w czasie wojny dowodzili jego armią i flotą. Ateńczycy obawiali się powrotu tyranii, dlatego stosowali rokrocznie procedurę ostracyzmu. Jeśli na specjalnie zwołanym Zgromadzeniu Ludowym większośc przez podniesienie ręki opowiadała sie za jej zastosowaniem, wówczas kazdy uczestnik zapisywał na glinianej skorupce imię obywatela, którego podejrzewał o niebezpieczne dla demokracji ambicje polityczne. Obywatel, którego imię wymieniono najczęściej, musiał na 10 lat udac się na wygnanie. Nie tracił praw obywatelskich (jednynie je zawieszano), nie tracił też majątku,a po 10 latach mógł wrócic do ojczyzny.
Kilka pokoleń udoskonalało ateńską demokracje. Rozkwit osiągnęła ona w połowie V w.p.n.e.. za czasów najwybitniejszego ateńskiego męża stanu, Peryklesa. Wtedy nawet niezamożni obywatele znajdowali czas i środki, by uczestniczyc w życiu publicznym. Działalnośc publiczna wymagała umiejętności racjonalnego myślenia, budowania przekonujących argumentów, sztuki wysławiania się. Nauczyciele zwani sofistami, uczyli takich umiejętnosci. Niektórzy politycy w Atenach dzięki sztuce wymowy zdobyli duże wpływy. Nazwano ich demagogami, czyli tymi, którzy prowadzą, przekonują lud. Najsłynniejszym był Demostenes (w Atenach). Nawoływał on w zjadliwych mowach do obrony greckiej demokracji przed zagrożeniem ze strony króla macedońskiego Filipa.