Question

Napisz wypracowanie na temat mszaków i paproci.
Proszę pomożcie !
daje naj ;)

Answer 1

MSZAKI
Pierwsze rośliny lądowe, które wykształciły prymitywne tkanki; nie są roślinami naczyniowymi, nie mają więc możliwości efektywnego przewodzenia wody i substancji pokarmowych wytworzonych w procesie fotosyntezy, mimo że pojawiają się prymitywne elementy tkanki przewodzącej. Osiągają ograniczoną wielkość. Reprezentowane są przez trzy grupy systematyczne roślin (porostnicowe, jungermaniowe mchy), zróżnicowanych morfologicznie i anatomicznie, między którymi pokrewieństwo jest dalekie i kontrowersyjne (są sztuczną jednostką systematyczną tworzoną przez kilka niezależnych linii rozwojowych). Cechą wspólną wszystkich wymienionych grup jest: obecność jednego telomu w sporoficie, przewaga (dominowanie) gametofitu nad sporofitem oraz podobne cykle rozwojowe.
Ogólna charakterystyka i znaczenie mszaków:
Torfowce to silnie wyspecjalizowana grupa mchów. Charakterystyczną cechą torfowców jest silne, stale rosnące rozgałęzienie w górnej części łodyżki oraz duży udział martwych, dużych i regularnie rozłożonych komórek w liściach i łodygach – komórki wodonośne. Komórki te nie zawierają chloroplastów, pozostają jasne, co nadaje torfowcom charakterystyczną bladozieloną barwę.
- Najwyższy poziom organizacji wewnętrznej gametofitów osiągnęły wątrobowce, których przedstawicielem jest porostnica wielokształtna. Tak wysoki poziom aparatu asymilacyjnego i transpiracyjnego jest niespotykany w gametofitach żadnej innej grupy roślin. Gametofit porostnicy ma postać łatkowatą, liściokształtną, przytwierdzony jest do podłoża chwytnikami. Anatomia tego haploidalnego pokolenia jest bardzo złożona i przypomina liść rośliny wyższej. Występują w nim: skórka pokryta warstwą kutikuli, aparaty szparkowe o charakterystycznej budowie, komory powietrzne przylegające do nich, miękisz asymilacyjny oraz miękisz spichrzowy.
Dojrzały żeński organ płciowy, czyli rodnia, jest wielokomórkowy i jednowarstwowy, w jej dolnej części znajduje się jedna komórka jajowa. Śluz wypełniający komórki rodni zawiera kwas jabłkowy, działający chemotaktycznie na plemniki.
U większości mszaków występują zarodniki zwane izosporami, rozwijające się zazwyczaj w jednopienne gametofity (zawierają rodnie i plemnie).

PAPROTNIKI
Paprotniki są bardzo starą grupą roślin. Przodkowie paprotników pojawili się w erze paleozoicznej na przełomie syluru i dewonu, około 420 milionów lat temu. Były to pierwsze rośliny lądowe, u których występowała wzniesiona pionowo łodyga, a w jej centralnej części znajdowała się wiązka przewodząca wodę, złożona z martwych komórek. Przedstawiciele to: Rhynia, Psilophyton, Asteroxylon. Są to rośliny wymarłe.
Wymarłe paprocie drzewiaste, które osiągnęły największy rozwój w karbonie, uformowały najbogatsze złoża węgla kamiennego. Do wymarłych paprotników zaliczamy także lepidodendrony i sigilarie, kopalnych przodków widłakowych (do dziś przetrwały spośród tej grupy wodne porybliny), klinolisty i kalamity, wymarłą grupę skrzypowych oraz wymarłe staropaprocie (megafyton) przedstawicieli współczesnych paprociowych.
Występują powszechnie w lasach strefy umiarkowanej oraz strefy tropikalnej, gdzie wykazują największą różnorodność form. Drzewiaste paprocie są rodzimymi roślinami wilgotnych lasów tropikalnych; występują w Nowej Zelandii, w Afryce Południowej.
Najważniejszym ich osiągnięciem ewolucyjnym, w porównaniu z mszakami, jest rozwinięcie diploidalnych tkanek sporofitu, a tym samym wykształcenie sprawnych tkanek przewodzących, wzmacniających i okrywających. Są pierwszymi organowcami. Tkanka przewodząca, którą tworzy ksylem i floem, umożliwia im osiąganie większych rozmiarów (do 18 m w strefach tropikalnych), zaś tkanka okrywająca skuteczniej chroni przed wysychaniem i uniezależnia wegetację pokolenia diploidalnego od obecności wody w otoczeniu.
Paprotniki są roślinami wieloletnimi. Wykształciły korzenie, zazwyczaj kłączowe łodygi oraz liście o dużych powierzchniach asymilacyjnych. U niektórych gatunków wyróżniamy dwa rodzaje liści: płonne służące do asymilacji, bez zarodników – trofofile oraz służące do rozmnażania, z zarodnikami – sporofile. Zarodnie, które u mszaków znajdowały się na szczycie sporofitu, umieszczone są na liściach lub w zakończeniach pędów.
U wszystkich zachodzi przemiana pokoleń. Dominuje diploidalny, trwały, samodzielny sporofit zbudowany z korzeni, łodyg i liści; gametofit jest silnie zredukowany, zamiera po usamodzielnieniu się sporofitu.
- Wyróżniamy paprotniki:
jednakozarodnikowe o nieróżnicowanych zarodnikach (izospory), należy do nich większość paproci, skrzypy i widłaki,
oraz paprotniki różnozarodnikowe wytwarzające dwa rodzaje zarodników: małe mikrospory i duże makrospory (heterospory). Zaliczamy do nich paprocie wodne oraz widliczki należące do widłakowych.

Answer 2

BRUNATNICE ZIELENICE KRASNOROSTY

1.WĘGLOWODANY(laminaryna i mannitol)tłuszcze. 1.SKROBIA 1.SKROBIA KRASNOROSTOWA,TŁUSZCZE

2.FUKOKSANTYNA,CHLOROFIL a, cKAROTEN.Główny ksantofil to fukoksantyna. 2.CHLOROFIL, KAROTENKSANTOFIL.CHLOROFIL a, bGłówny ksantofil to luteina i zeaksantyna. 2.FIKOERYTRYNINAFIKOCYJANINACHLOROFIL a, dKAROTEN. Główny ksantofil to luteina i zeaksantyna oraz fikobiliny.

1.PRODUKTY FOTOSYNTEZY.2.BARWNIKI FOTOSYNTETYCZNE.

BUNATNICE:

Rozmnażają się bezpłciowo(przez zoospory i aplanospory) oraz płciowo sposobami oogami, anizogamii,izogamii.

KRASNOROSTY:

Rozmnażają się poprzez przemianę pokoleń gametofitu(występują narządy płciowe,lęgnie zwane też karpogonami i plemnie tzw.spermatangium),sporofitu.

ZIELENICE:

Rozmnażają się bezpłciowo przez podział komórek, fragmentację plech lub wytwarzanie spor: ruchliwych zoospor i nieruchliwych aplanospor.

Płciowo rozmnażają się sposobem izogamii, anizogamii, oogami, niektóre również poprzez przemianę pokoleń.

ROZMNAŻANIE BRUNATNIC( na przykładzie morszczynu).

Morszczyn rozmnaża się wegetatywnie- przez fragmentację plechy oraz płciowo. W okresie rozmnażania płciowego na wierzchołkach rozgałęzień plechy rozwijają się komórki jajowe w lęgniach i plemniki w plemniach.