Question

Napisz wypracowanie na temat jakiegoś zabytku w polsce

jakiej klasy jest ten zabytek
- co dokładnie można tam zobaczyc
- dlaczego ci sie podoba

Answer 1

Zabytki Krakowa

Brama Floriańska w Krakowie pochodzi z początku XIV w. Liczy od gałki hełmu 34,5 m wysokości. Nad bramą wejściową znajdował się kiedyś orzeł zastąpiony w 1882 r. orłem piastowskim według projektu Jana Matejki. Wewnątrz znajduje się klasyczny ołtarz z początku XIX w. z późnobarokową kopią cudownego obrazu Matki Boskiej Piastowskiej. Od strony miasta widnieje płaskorzeźba wyobrażająca św. Floriana.
Zbudowano ją ok. 1300 r., mieści się ona w kwadratowej baszcie z dzikiego kamienia. W latach 1565-1566 w pobliżu Bramy Floriańskiej zbudowany został Arsenał Miejski. W XVI w. mieściły się w Bramie stajnie miejskie, nazywane ówcześnie nastellą. Zwieńczenie Bramy Floriańskiej zostało wykonane w 1660 r. W 1694 r. przeprowadzony został jej gruntowny remont.
Na początku XIX w. rozwijający się Kraków zaczął zajmować tereny starych i zniszczonych murów obronnych. Prof. Feliks Radwański wywalczył 13 stycznia 1827 w senacie Rzeczypospolitej Krakowskiej decyzję o pozostawieniu dla potomnych fragmentów średniowiecznej fortyfikacji. Zachowały się więc części murów, a mianowicie Barbakan i Brama Floriańska.
Na Bramie od strony Kleparza wita zaciekawionych przybyszów wykuty w kamieniu Orzeł Piastowski, wykonany przez Zygmunta Langmana (1860-1924) według projektu znanego artysty Jana Matejki. Od strony miasta natomiast ozdobą bramy jest płaskorzeźba św. Floriana z XVIII w. Przy portalu bramnym zachowały się prowadnice na kratę. W Bramie Floriańskiej znajduje się nawet klasycystyczny ołtarz z późnobarokową kopią Matki Boskiej Piaskowej.
Przez bramę biegł trakt do Kleparza koło Kościoła św. Floriana.
Barbakan - budowla obronna, służąca do zwiększenia ochrony bramy. Składał się z osłoniętego przejścia (tzw. szyi), która łączyła mur obronny z np.: basztą, wieżą, basteją, rondelą, tarasem, bastionem lub rawelinem. Barbakan rozpowszechnił się w średniowieczu i w różnych formach przetrwał do połowy XVIII w.
Najstarszy zachowany barbakan w Europie pochodzi z I połowy XIII w. i znajduje się w Carcassonne we Francji. W Polsce zachowały się: barbakan w Krakowie (XV w.), w zamku biskupim w Siewierzu (XVI w.), na Jasnej Górze (XVII w.) oraz ruiny barbakanu w Bieczu, natomiast obecny barbakan warszawski jest prawie w całości rekonstrukcją powojenną.
Historycznie na ziemiach polskich istniały również barbakany we Włocławku, Fromborku, Opolu i we Wrocławiu(XV/XVIw.).
Krakowskie Sukiennice podlegały przez wieki wielu przemianom i ich obecny kształt w niczym nie przypomina dawnych Sukiennic. Już w roku 1257 książę Bolesław Wstydliwy przy lokacji Krakowa zobowiązał się postawić kramy sukienne. Stanowiły one podwójny rząd kramów kamiennych,tworzących jakby uliczkę po środku Rynku. Sukiennice w tej postaci przetrwały do połowy XIV stulecia.
Nowe, murowane Sukiennice wystawił król Kazimierz III Wielki. Środkowa hala o długości 108 m, szerokości 10 m z dwoma rzędami kramów na głębokość 7,5 m. W osi długiej było to 18 kramów, które nakryte były sklepieniami, a otwarte do wnętrza ostrołukowymi lub półkolistymi portalami. Od strony południowej i północnej wybudowano zdwojone, ostrołukowe arkady.
Przypominały one już kształtem obecne Sukiennice. Budowla ta przetrwała jako gotycka do 1555 roku, kiedy spłonęła. Wkrótce przystąpiono do odnowienia spalonych Sukiennic. Pracami kierował mistrz Pankracy, który zasklepił kolebkowo wielką halę Sukiennic. Wtedy budynek zwieńczono attyką o podziałach arkadowych i grzebieniu z maszkaronami projektu Santi Gucciego. Dobudowano także kolumnowe loggie, prawdziwą renesansową ozdobę Sukiennic, które zaprojektował Jan Maria Padovano. Można śmiało powiedzieć, że renesansowa przebudowa Sukiennic stworzyła wybitne dzieło sztuki.
W latach 1875 - 1879 Sukiennice przebudowano według projektu Tomasza Prylińskiego. Dolna hala została przekształcona w ciąg drewnianych kramów handlowych, rozlokowanych wzdłuż ścian. Przebito przejście w poprzek Sukiennic i ozdobiono go ryzalitami. Na szczytach ryzalitów umieszczone zostały maszkarony, przedstawiające karykatury ówczesnych prezydentów Krakowa.
Obecnie na piętrze Sukiennic znajduje się Galeria Polskiego Malarstwa i Rzeźby XIX wieku. Stanowi ona oddział Muzeum Narodowego.
Kościół św. Franciszka z Asyżu i przylegający do niego klasztor franciszkanów to kompleks sakralny, znajdujący się w Krakowie przy placu Wszystkich Świętych 5.
W roku 1237 książę Henryk Pobożny sprowadził Franciszkanów z Pragi. Fundatorem kościoła był książę Bolesław Wstydliwy, który został tam pochowany wraz z siostrą bł. Salomeą. Zostali tu też pochowani synowie Władysława Łokietka (Stefan i Władysław). W XX w. pochowano tu również bł. Anielę Salawę. W 1249 roku kościół konsekrowano pod wezwaniem św. Franciszka z Asyżu. W 1. połowie XV wieku kościół znacznie rozbudowano. Największe nieszczęście dla kościoła stanowił pożar w 1850 roku. Spłonęła wtedy znaczna część świątyni. Najbardziej znani mieszkańcy klasztoru to: Benedykt Polak, bł. Rafał Chyliński św. Józef Sebastian Pelczar, Maksymilian Maria Kolbe.
Budowla W obecnym kształcie kościół Franciszkanów jest budowlą ceglaną orientowaną. Składa się z prezbiterium, transeptu i nawy oraz kilku kaplic. Wnętrze kościoła urządzone jest w stylu neogotyckim. Na szczególną uwagę zasługuje polichromia i witraże. Malowidła w prezbiterium oraz w transepcie są dziełem Stanisława Wyspiańskiego. Jednak jego najświetniejszą pracą w tym kościele jest witraż "Bóg Ojciec – Stań się" nad głównym wejściem. Witraż ten ukazuje Boga w momencie stwarzania świata. Ciekawostką jest fakt, że dzieło zostało odwrotnie ułożone, w związku z czym, patrząc z wnętrza kościoła, w geście stworzenia uniesiona jest lewa ręka Stwórcy.
W prezbiterium również znajdują się witraże projektu Stanisława Wyspiańskiego przedstawiające bł. Salomeę, św. Franciszka oraz żywioły.
Kaplice Kościół posiada trzy kaplice: Bł. Salomei, Męki Pańskiej i Matki Boskiej Bolesnej. Interesującą kaplicą jest kaplica Męki Pańskiej. Znajduje się tam figura Chrystusa Bolesnego, a na jej ścianach wiszą stacje Męki Pańskiej - dzieło Józefa Mehoffera. Jest tam też grób błogosławionej Anieli Salawy, krakowskiej służącej, beatyfikowanej w 1991 r. przez papieża Jana Pawła II.
W kaplicy Błogosławionej Salomei znajdują się szczątki błogosławionej. W 2 poł. XVII wieku postawiono tam nowy ołtarz z marmuru i alabastru z posągami m.in. księcia Bolesława Wstydliwego i jego matki księżnej Grzymisławy oraz z obrazem wyobrażającym wizję bł. Salomei. W niszy obok ołtarza umieszczona jest trumienka zawierająca kości księcia Bolesława Wstydliwego.
W kaplicy wystawiono naturalnej wielkości replikę Całunu Turyńskiego.
Trzecia kaplica to kaplica Matki Boskiej Bolesnej. Znajduje się tam cudowny obraz Matki Boskiej Bolesnej w otoczeniu aniołów trzymających insygnia Męki Pańskiej. To wizerunek Smętnej Dobrodziejki czczony od wieków przez lud Krakowa.
W krużgankach kościoła mieści się galeria portretów biskupów krakowskich. Przed kościołem znajduje się pomnik kardynała Adama Stefana Sapiehy, duchowego przywódcy narodu polskiego w czasie II wojny światowej i w okresie stalinizmu, zmarłego w 1951 roku. Obok bazyliki znajduje się klastor i Wyższe Seminarium Duchowne Fraciszkanów (OFMConv).