Feudalizm ukształtował się w Europie Zachodniej między X a XII w. W Polsce odnosił się tylko do Kościoła. Dominowała w feudalizmie wielka własność ziemska, zaś feudałowie dominowali nad chłopami. W społeczeństwie istniał podział na rycerzy i chłopów: rycerze przejęli od chłopów powinności polityczne, a chłopi utrzymywali rycerzy. W warstwie feudałów powstały stosunki zależności osobistej pomiędzy seniorem a wasalem – człowiekiem wolnym, ale zależnym od seniora, od którego otrzymywał ziemię, opiekę i ochronę. Podstawą utrzymania feudałów była renta feudalna składana przez chłopów. Obejmowała: czynsz - płacony w pieniądzu za użytkowanie ziemi; pańszczyznę – przymusową darmową pracę na ziemi pana, oraz daninę – płaconą w produktach. Za przestępstwa i wykroczenia feudał pobierał grzywnę. Majątek ziemski zwany feudum lub lennem był nadawany przez seniora wasalowi w zamian za służbę. Wasal miał dochować wierności seniorowi, obowiązek walki zbrojnej i udzielania rady. Lenno było dziedziczne. W systemie lennym podstawą więzi ekonomicznych było nadanie ziemi. Ziemię użytkowali chłopi, na których ciążyły obowiązki wobec pana, mającego również obowiązki względem swego seniora. Nadanie lenna – inwestytura - była to ceremonia z przekazaniem symbolu nadania dóbr i władzy: chorągwi, włóczni lub w przypadku duchownego - pastorału i pierścienia.
Feudalizm ukształtował się w Europie Zachodniej między X a XII w. W Polsce odnosił się tylko do Kościoła. Dominowała w feudalizmie wielka własność ziemska, zaś feudałowie dominowali nad chłopami. W społeczeństwie istniał podział na rycerzy i chłopów: rycerze przejęli od chłopów powinności polityczne, a chłopi utrzymywali rycerzy. W warstwie feudałów powstały stosunki zależności osobistej pomiędzy seniorem a wasalem – człowiekiem wolnym, ale zależnym od seniora, od którego otrzymywał ziemię, opiekę i ochronę. Podstawą utrzymania feudałów była renta feudalna składana przez chłopów. Obejmowała: czynsz - płacony w pieniądzu za użytkowanie ziemi; pańszczyznę – przymusową darmową pracę na ziemi pana, oraz daninę – płaconą w produktach. Za przestępstwa i wykroczenia feudał pobierał grzywnę. Majątek ziemski zwany feudum lub lennem był nadawany przez seniora wasalowi w zamian za służbę. Wasal miał dochować wierności seniorowi, obowiązek walki zbrojnej i udzielania rady. Lenno było dziedziczne. W systemie lennym podstawą więzi ekonomicznych było nadanie ziemi. Ziemię użytkowali chłopi, na których ciążyły obowiązki wobec pana, mającego również obowiązki względem swego seniora. Nadanie lenna – inwestytura - była to ceremonia z przekazaniem symbolu nadania dóbr i władzy: chorągwi, włóczni lub w przypadku duchownego - pastorału i pierścienia.