Napisz wypracowanie na kartkę A4 z 'Krzyżaków' na temat: 'która panna lepsza dla rycerza; - charakterystyka porównawcza Danusi i Jagienki
Zgłoś nadużycie!
Danusia i Jagienka należą do postaci pierwszoplanowych powieści historycznej pt. "Krzyżacy". Obie były córkami rycerzy, półsierotami. Jagienka Zychówna była pietnastoletnią jedynaczką wśród dwóch braci, natomiast Danusia Jurandówna miała dwanaście lat i nie miała rodzeństwa.
Jagienka to energiczna, zwinna i pogodna dziewczyna. Danuśka zaś była powolna. często chodziła zadumana i niezdecydowana. Pietnastolatka była średniego wzrostu , dobrze zbudowana. Miała szerokie ramiona, czerwone usta i modre oczka. Jej codzienne ubranie stanowił rozpięty na przodzie kożuszek i buty. W niedziele najczęściej ubierała się w odzież z czerwonej tkaniny, czerwone rękawiczki. Na głowie nosiła kapturek, spod którego wystawały dwa warkocze. Zupełnie inaczej wyglądała Danusia. Była wysoka i szczupła. miała bladą twarz, delikatną cerę i błękitne oczy. Swoje jasne włosy ozdabiała polnymi kwiatami. Jako dwórka księżnej Anny Danuty musiała ładnie wyglądać. Dlategoteż nosiła długie suknie w błękitnym kolorze. Zakładała również długie płaszcze oraz buty sznurowane aż za kostki. Obie bochaterki odznaczały się elegancją i gracją. Córka Zycha była pracowita i gospodarna. Musiała zajmwać się domem i mlodszym rodzeństwem. Świetnie jeździła konno i potrafiła strzelać z łuku i kuszy. Często wyruszała do lasu, by pomóc Zbyszkowi upolować niedźwiedzia. Umiała też pływać. Różniła się od niej dwunastoletnia Jurandówna. Była nieśmiała i bojaźliwa. Gdy się wstydziła, chowała się za księżną. Była dziecinna, rozpieszczona i niesamodzielna. Wszędzie wychodziła z innymi dwórkami. Dopiero kiedy Zbyszko był ranny, zrodzia się jej prawdziwa miłość do niego. Starannie i troskliwie się nim opiekowała.
Uważam, że Jagienka i Danusia to dwie pozytywne osobowości. Jednakchciałabym być taka jak Jagienka; pracowita i zaradna.
0 votes Thanks 1
ania219
W powieści Henryka Sienkiewicza pt.: "Krzyżacy" głównymi bohaterkami są Danusia Jurandówna ze Spychawa oraz Jagienka Zychówna ze Zgorzelic. W chwili, gdy poznajemy Danusię jest ona dwunastoletnią dziewczynką. To jedyna córka Juranda ze Spychowa. Jej matka zmarła w czasie ataku Krzyżaków na Złotoryje. Została oddana pod opiekę księżnej Anny Danuty. Była niskiego wzrostu. Miała piękne blond włosy opadające na ramiona. Ubierała się jak pani dworu. Była bardzo dziecinna i niedojrzała. Kiedy się cieszyła, klaskała wesoło w ręce, kiedy była smutna - płakała. Według niej życie było jak bajka. Postępowała tak, jak kazali jej dorośli. Ze ślubowania Zbyszka cieszyła się jak z nowej zabawki. Była bardzo cicha, kochająca i ufna. Przez te cechy nie wytrzymała brutalnego porwania i popadła w obłęd. Jagienka była córką Zycha ze Zgorzelic. Nie miała matki, ale posiadała liczne rodzeństwo. Była ulubienicą Opata z Tulczy oraz Wilka i Cztana - jej zalotników. Na dworze księżnej Aleksandry stanowiła jedną z ulubionych dwórek. Była piękną, ciemnowłosą dziewczyną o zgrabnej figurze. Miała rumiane policzki i mądre spojrzenie. Nosiła luźne, rozwiane koszule i spódnice do jazdy konno. Włosy przeważnie plotła w warkocz. Miała dobre serce, współczuła biednym i pokrzywdzonym. Odznaczała się przy tym dużą inteligencją i sprytem. Pomagała ludziom potrzebującym i chorym. Zajmowała się cierpiącymi, więc cechowała ją ogromna dobroć. Starała się zawse służyć radą i wskazówką. Jagienka miała pod opieką Maćka, Juranda, a natsępnie trumnę Danusi. Ze wszystkim poradziła sobie bordzo dobrze, mimo, że wszystko robiła sama. Tryskała energią i życzliwością. Nie pozwalała swoim zalotnikom na kokieterowanie. Jagienka często wykonywałą typowo męskie zajęcia takie jak: polowanie, jazda konno, strzelanie z łuku i władanie bronią. Bardzo kochała Zbyszka z Bogdańca. Jednak wiedząc, że on kocha inną, nie narzucała mu się ze swoim uczuciem. Gdy dostrzegła na leśnej drodze Juranda, całego okaleczonego, uratowała życie ojcu swojej rywalki. Jej dobroć i cierpliwość zostały w końcu nagrodzone. Z tych dwóch postaci bardziej polubiłam Jagienkę, ponieważ potrafiła znaleźć się w każdej sytuacji. Myślę, że powinniśmy brać przykład z kobiety, która zawsze sobie poradzi, a nie z dziecinnej dziewczynki, która nie ma własnego zdania.
Jagienka to energiczna, zwinna i pogodna dziewczyna. Danuśka zaś była powolna. często chodziła zadumana i niezdecydowana.
Pietnastolatka była średniego wzrostu , dobrze zbudowana. Miała szerokie ramiona, czerwone usta i modre oczka. Jej codzienne ubranie stanowił rozpięty na przodzie kożuszek i buty. W niedziele najczęściej ubierała się w odzież z czerwonej tkaniny, czerwone rękawiczki. Na głowie nosiła kapturek, spod którego wystawały dwa warkocze.
Zupełnie inaczej wyglądała Danusia. Była wysoka i szczupła. miała bladą twarz, delikatną cerę i błękitne oczy. Swoje jasne włosy ozdabiała polnymi kwiatami. Jako dwórka księżnej Anny Danuty musiała ładnie wyglądać. Dlategoteż nosiła długie suknie w błękitnym kolorze. Zakładała również długie płaszcze oraz buty sznurowane aż za kostki.
Obie bochaterki odznaczały się elegancją i gracją. Córka Zycha była pracowita i gospodarna. Musiała zajmwać się domem i mlodszym rodzeństwem. Świetnie jeździła konno i potrafiła strzelać z łuku i kuszy. Często wyruszała do lasu, by pomóc Zbyszkowi upolować niedźwiedzia. Umiała też pływać.
Różniła się od niej dwunastoletnia Jurandówna. Była nieśmiała i bojaźliwa. Gdy się wstydziła, chowała się za księżną. Była dziecinna, rozpieszczona i niesamodzielna. Wszędzie wychodziła z innymi dwórkami. Dopiero kiedy Zbyszko był ranny, zrodzia się jej prawdziwa miłość do niego. Starannie i troskliwie się nim opiekowała.
Uważam, że Jagienka i Danusia to dwie pozytywne osobowości. Jednakchciałabym być taka jak Jagienka; pracowita i zaradna.
W chwili, gdy poznajemy Danusię jest ona dwunastoletnią dziewczynką. To jedyna córka Juranda ze Spychowa. Jej matka zmarła w czasie ataku Krzyżaków na Złotoryje. Została oddana pod opiekę księżnej Anny Danuty.
Była niskiego wzrostu. Miała piękne blond włosy opadające na ramiona. Ubierała się jak pani dworu.
Była bardzo dziecinna i niedojrzała. Kiedy się cieszyła, klaskała wesoło w ręce, kiedy była smutna - płakała. Według niej życie było jak bajka. Postępowała tak, jak kazali jej dorośli. Ze ślubowania Zbyszka cieszyła się jak z nowej zabawki. Była bardzo cicha, kochająca i ufna. Przez te cechy nie wytrzymała brutalnego porwania i popadła w obłęd.
Jagienka była córką Zycha ze Zgorzelic. Nie miała matki, ale posiadała liczne rodzeństwo. Była ulubienicą Opata z Tulczy oraz Wilka i Cztana - jej zalotników. Na dworze księżnej Aleksandry stanowiła jedną z ulubionych dwórek.
Była piękną, ciemnowłosą dziewczyną o zgrabnej figurze. Miała rumiane policzki i mądre spojrzenie. Nosiła luźne, rozwiane koszule i spódnice do jazdy konno. Włosy przeważnie plotła w warkocz.
Miała dobre serce, współczuła biednym i pokrzywdzonym. Odznaczała się przy tym dużą inteligencją i sprytem. Pomagała ludziom potrzebującym i chorym. Zajmowała się cierpiącymi, więc cechowała ją ogromna dobroć. Starała się zawse służyć radą i wskazówką. Jagienka miała pod opieką Maćka, Juranda, a natsępnie trumnę Danusi. Ze wszystkim poradziła sobie bordzo dobrze, mimo, że wszystko robiła sama. Tryskała energią i życzliwością. Nie pozwalała swoim zalotnikom na kokieterowanie. Jagienka często wykonywałą typowo męskie zajęcia takie jak: polowanie, jazda konno, strzelanie z łuku i władanie bronią.
Bardzo kochała Zbyszka z Bogdańca. Jednak wiedząc, że on kocha inną, nie narzucała mu się ze swoim uczuciem. Gdy dostrzegła na leśnej drodze Juranda, całego okaleczonego, uratowała życie ojcu swojej rywalki. Jej dobroć i cierpliwość zostały w końcu nagrodzone.
Z tych dwóch postaci bardziej polubiłam Jagienkę, ponieważ potrafiła znaleźć się w każdej sytuacji. Myślę, że powinniśmy brać przykład z kobiety, która zawsze sobie poradzi, a nie z dziecinnej dziewczynki, która nie ma własnego zdania.