PRL, czyli Polska Rzeczpospolita Ludowa to przede wszystkim oficjalna nazwa państwa polskiego w latach 1952 - 1989. Okres ten jest także wciąż budzącym dyskusje i liczne kontrowersje pasmem wydarzeń w historii naszego kraju. Najbardziej istotny pewnik stanowi jednak fakt, że niemożliwa jest jego jednoznaczna ocena. >Próbując zakwalifikować czasy PRL - u do koszyka wydarzeń zdecydowanie pozytywnych lub negatywnych dla Polski, rozpoczęłam jego ocenę pod kątem kilku automatycznie nasuwających się aspektów. >Pod kątem historycznym jest to niewątpliwie paradoksalny okres dziejów. Pokazuje bowiem jak w zadziwiający sposób kraj od początku do końca II wojny światowej opierający się niemieckiej agresji z łatwością pozwolił na długoletnią, radziecką dominację. W ciągu zaledwie trzech lat - od powstania w 1944 roku pierwszych z pozoru nic nieznaczących ośrodków władzy komunistycznej jak KRN i PKWN władze radzieckie zdążyły doprowadzić do całkowitej eliminacji opozycji w 1947r. Przez następne pięć lat do 1952 roku zdołały one zręcznie zbudować własne instytucje ustrojowe, będące fundamentem nowego państwa komunistycznego, które aż do 1989 roku było postrzegane jako jeden z czołowych partnerów ZSRR. >Politycznie czasy PRL - u to przede wszystkim lata będące przejawem klęski, słabości państwa polskiego na arenie międzynarodowej. Doskonale ujawnia to fakt, że światowe mocarstwa jak USA, Francja, czy Anglia za główny cel swojej polityki zagranicznej uznawały sojusze z ZSRR, ignorując istnienie państwa polskiego. >Pod względem ekonomicznym i przemysłowym czasy PRL - u to pasmo nieudanych i komicznych eksperymentów władzy. Należą do nich słynne plany gospodarcze jak choćby plan sześcioletni realizowany w latach 1950 - 1955. Wszelkie socjalistyczne priorytety jak kolektywizacja rolnictwa, nacjonalizacja przemysłu i gwałtowny rozwój przemysłu ciężkiego okazały się katastrofalne w skutkach. Ich efektem była jedynie likwidacja prywatnego handlu i usług, zniszczenie polskich, rodzimych gospodarstw rolnych i pauperyzacja ludności. >Także sfery społeczna i kulturalna to obszary życia, które w sposób wręcz groteskowy ukazują paradoks i niedorzeczność PRL - u. Niezwykle ironiczne i przesycone typowym czarnym angielskim poczuciem humoru są przejawy tzw. "realizmu socjalistycznego". Kult pracy i wyższość kolektywizmu całkowicie zdominowały naukę, sztukę i kulturę. Sylwetka górnika Wincentego Pstrowskiego jako "przodownika pracy", czy słynne plakaty obrazujące postać kobiety traktorzystki, to obecnie typowo komiczne sceny z najprawdziwszej, "z krwi i kości" satyry polskiej XX wieku. >Pomimo, że w świetle powyższych przykładów epoka PRL - u jest pasmem nieszczęść, dramatów, to jednak czasy te można nazwać zjawiskiem genialnym, pięknym i wartościowym. >Dlaczego genialnym? Odpowiedź jest prosta - bo wciąż aktualnym. Pomimo burzliwie przebiegającego procesu transformacji ustrojowej i rozwoju demokracji obecne władze państwa polskiego działają w sposób bardzo zbliżony do komunistycznego. Czy nie jest charakterystyczne dla polskich polityków XXI wieku działanie polegające na prowadzeniu destrukcyjnej polityki przy równoczesnych hasłach dobrobytu i zdrowej, normalnej sytuacji w kraju. Rosnące wciąż kolejki przed okienkami dla bezrobotnych, czy ubiegających się o zasiłki są rozmiarami niezwykle podobne do tych z czasów PRL - u, w których oczekujący mieli za cel realizację tzw. "kartek żywnościowych". >Polska jest także wbrew pozorom państwem słabym i dającym się wykorzystywać, godząc się na zagraniczna dominację. Kiedyś władze PRL - u doprowadzały kraj do bankructwa ekonomicznego i katastrofy przemysłowej. Dziś polscy politycy za grosze wyprzedają zakłady, firmy i przedsiębiorstwa, pozwalając właścicielom kapitału zagranicznego na dokonywanie tanich i jednostronnie dochodowych inwestycji w Polsce. >Okres PRL - u bez wątpienia można też nazwać pięknym. Powodem dla wystawienia takiej oceny jest fakt, że w tym czasie można zaobserwować wiele przykładów rzadkiej, godnej podziwu postawy obywatelskiej. Przykładem czynnej postawy ludzi, którzy mieli odwagę, by walczyć o swoje prawa jako obywatele Polski, mogą być choćby strajki z lat 1956, 1968, 1970, 1976, czy w końcu znany wszystkim strajk w Stoczni Gdańskiej. W imię obrony istotnych dla jednostki ludzkiej ideałów społecznych, politycznych poległo wiele osób jak np. w czasie masakry w Stoczni Gdańskiej w 1970 roku, czy w Poznaniu w 1956. >Drugim powodem, dla dość szokującego w pierwszym momencie stwierdzenia o pięknie PRL - u jest walka Kościoła o wolność wyznania i możliwość kultywowania wiary katolickiej. Szczególnie lata pięćdziesiąte, na które przypadła kulminacja represji ze strony władz komunistycznych, ukazują piękną, bo bohaterską walkę o wiarę. Symbolem wspomnianych przeze mnie wydarzeń stał się przede wszystkim kardynał Stefan Wyszyński, który cierpliwie znosił wszystkie prześladowania w postaci aresztowań i internowania. Mówiąc o walce Kościoła w czasach PRL - u, nie można zapomnieć o postaci księdza Jerzego Popiełuszki, czy w końcu Jana Pawła II. Męczeńska śmierć z rąk SB jednego z najwspanialszych duszpasterzy i wybór na papieża Polaka - Karola Wojtyły to wydarzenia, które jak już wcześniej wspomniałam pozwalają na ocenę PRL - u jako choć dramatycznego, to jednak pięknego okresu w dziejach historii Polski. >Kończąc moje rozważania na temat oceny PRL, chciałabym stwierdzić, że należy te czasy nazwać także w pewnym sensie wartościowymi. Są one bowiem swojego rodzaju lekcją, z której powinno się wyciągnąć odpowiednie wnioski. PRL pokazał, że Polacy mogą liczyć sami na siebie. Bez złudzeń należy przyjąć prawdę, że pomoc krajów Europy Zachodniej jest niemożliwa. Polscy politycy natomiast powinni stać się dobrymi gospodarzami, działającymi w końcu na korzyść kraju, by kiedyś nie znaleźć się w przysłowiowej "paszczy lwa", będącej synonimem utraty wolności i bycia niewolnikiem we własnym kraju. Licze na naj
PRL, czyli Polska Rzeczpospolita Ludowa to przede wszystkim oficjalna nazwa państwa polskiego w latach 1952 - 1989. Okres ten jest także wciąż budzącym dyskusje i liczne kontrowersje pasmem wydarzeń w historii naszego kraju. Najbardziej istotny pewnik stanowi jednak fakt, że niemożliwa jest jego jednoznaczna ocena. >Próbując zakwalifikować czasy PRL - u do koszyka wydarzeń zdecydowanie pozytywnych lub negatywnych dla Polski, rozpoczęłam jego ocenę pod kątem kilku automatycznie nasuwających się aspektów. >Pod kątem historycznym jest to niewątpliwie paradoksalny okres dziejów. Pokazuje bowiem jak w zadziwiający sposób kraj od początku do końca II wojny światowej opierający się niemieckiej agresji z łatwością pozwolił na długoletnią, radziecką dominację. W ciągu zaledwie trzech lat - od powstania w 1944 roku pierwszych z pozoru nic nieznaczących ośrodków władzy komunistycznej jak KRN i PKWN władze radzieckie zdążyły doprowadzić do całkowitej eliminacji opozycji w 1947r. Przez następne pięć lat do 1952 roku zdołały one zręcznie zbudować własne instytucje ustrojowe, będące fundamentem nowego państwa komunistycznego, które aż do 1989 roku było postrzegane jako jeden z czołowych partnerów ZSRR. >Politycznie czasy PRL - u to przede wszystkim lata będące przejawem klęski, słabości państwa polskiego na arenie międzynarodowej. Doskonale ujawnia to fakt, że światowe mocarstwa jak USA, Francja, czy Anglia za główny cel swojej polityki zagranicznej uznawały sojusze z ZSRR, ignorując istnienie państwa polskiego. >Pod względem ekonomicznym i przemysłowym czasy PRL - u to pasmo nieudanych i komicznych eksperymentów władzy. Należą do nich słynne plany gospodarcze jak choćby plan sześcioletni realizowany w latach 1950 - 1955. Wszelkie socjalistyczne priorytety jak kolektywizacja rolnictwa, nacjonalizacja przemysłu i gwałtowny rozwój przemysłu ciężkiego okazały się katastrofalne w skutkach. Ich efektem była jedynie likwidacja prywatnego handlu i usług, zniszczenie polskich, rodzimych gospodarstw rolnych i pauperyzacja ludności. >Także sfery społeczna i kulturalna to obszary życia, które w sposób wręcz groteskowy ukazują paradoks i niedorzeczność PRL - u. Niezwykle ironiczne i przesycone typowym czarnym angielskim poczuciem humoru są przejawy tzw. "realizmu socjalistycznego". Kult pracy i wyższość kolektywizmu całkowicie zdominowały naukę, sztukę i kulturę. Sylwetka górnika Wincentego Pstrowskiego jako "przodownika pracy", czy słynne plakaty obrazujące postać kobiety traktorzystki, to obecnie typowo komiczne sceny z najprawdziwszej, "z krwi i kości" satyry polskiej XX wieku. >Pomimo, że w świetle powyższych przykładów epoka PRL - u jest pasmem nieszczęść, dramatów, to jednak czasy te można nazwać zjawiskiem genialnym, pięknym i wartościowym. >Dlaczego genialnym? Odpowiedź jest prosta - bo wciąż aktualnym. Pomimo burzliwie przebiegającego procesu transformacji ustrojowej i rozwoju demokracji obecne władze państwa polskiego działają w sposób bardzo zbliżony do komunistycznego. Czy nie jest charakterystyczne dla polskich polityków XXI wieku działanie polegające na prowadzeniu destrukcyjnej polityki przy równoczesnych hasłach dobrobytu i zdrowej, normalnej sytuacji w kraju. Rosnące wciąż kolejki przed okienkami dla bezrobotnych, czy ubiegających się o zasiłki są rozmiarami niezwykle podobne do tych z czasów PRL - u, w których oczekujący mieli za cel realizację tzw. "kartek żywnościowych". >Polska jest także wbrew pozorom państwem słabym i dającym się wykorzystywać, godząc się na zagraniczna dominację. Kiedyś władze PRL - u doprowadzały kraj do bankructwa ekonomicznego i katastrofy przemysłowej. Dziś polscy politycy za grosze wyprzedają zakłady, firmy i przedsiębiorstwa, pozwalając właścicielom kapitału zagranicznego na dokonywanie tanich i jednostronnie dochodowych inwestycji w Polsce. >Okres PRL - u bez wątpienia można też nazwać pięknym. Powodem dla wystawienia takiej oceny jest fakt, że w tym czasie można zaobserwować wiele przykładów rzadkiej, godnej podziwu postawy obywatelskiej. Przykładem czynnej postawy ludzi, którzy mieli odwagę, by walczyć o swoje prawa jako obywatele Polski, mogą być choćby strajki z lat 1956, 1968, 1970, 1976, czy w końcu znany wszystkim strajk w Stoczni Gdańskiej. W imię obrony istotnych dla jednostki ludzkiej ideałów społecznych, politycznych poległo wiele osób jak np. w czasie masakry w Stoczni Gdańskiej w 1970 roku, czy w Poznaniu w 1956. >Drugim powodem, dla dość szokującego w pierwszym momencie stwierdzenia o pięknie PRL - u jest walka Kościoła o wolność wyznania i możliwość kultywowania wiary katolickiej. Szczególnie lata pięćdziesiąte, na które przypadła kulminacja represji ze strony władz komunistycznych, ukazują piękną, bo bohaterską walkę o wiarę. Symbolem wspomnianych przeze mnie wydarzeń stał się przede wszystkim kardynał Stefan Wyszyński, który cierpliwie znosił wszystkie prześladowania w postaci aresztowań i internowania. Mówiąc o walce Kościoła w czasach PRL - u, nie można zapomnieć o postaci księdza Jerzego Popiełuszki, czy w końcu Jana Pawła II. Męczeńska śmierć z rąk SB jednego z najwspanialszych duszpasterzy i wybór na papieża Polaka - Karola Wojtyły to wydarzenia, które jak już wcześniej wspomniałam pozwalają na ocenę PRL - u jako choć dramatycznego, to jednak pięknego okresu w dziejach historii Polski. >Kończąc moje rozważania na temat oceny PRL, chciałabym stwierdzić, że należy te czasy nazwać także w pewnym sensie wartościowymi. Są one bowiem swojego rodzaju lekcją, z której powinno się wyciągnąć odpowiednie wnioski. PRL pokazał, że Polacy mogą liczyć sami na siebie. Bez złudzeń należy przyjąć prawdę, że pomoc krajów Europy Zachodniej jest niemożliwa. Polscy politycy natomiast powinni stać się dobrymi gospodarzami, działającymi w końcu na korzyść kraju, by kiedyś nie znaleźć się w przysłowiowej "paszczy lwa", będącej synonimem utraty wolności i bycia niewolnikiem we własnym kraju. Licze na naj