becia24
Koronacja – uroczysty akt intronizacji suwerennego władcy związany z przekazaniem mu insygniów władzy. W kulturze zachodniej drobiazgowo rozbudowany obrządek połączony najczęściej z liturgią mszalną. Większość monarchii europejskich zaprzestała organizowania ceremonii koronacyjnych na przełomie XIX i XX wieku. Obecnie tylko królowie Wielkiej Brytanii i królowie Tonga poddają się rytuałowi koronacji połączonej z liturgią mszalną. Inni monarchowie składają przysięgę na konstytucję w parlamencie lub ich intronizacja ma charakter świecki.
1 votes Thanks 0
dam125
Koronacja – uroczysty akt intronizacji suwerennego władcy związany z przekazaniem mu insygniów władzy. W kulturze zachodniej drobiazgowo rozbudowany obrządek połączony najczęściej z liturgią mszalną.
Zwyczaj koronacji związany z nałożeniem na głowę monarchy wieńca lub diademu narodził się w starożytności. Praktykowany był początkowo na Bliskim Wschodzie i w Persji. Z czasem jednak obrzęd ten przyjął się też w innych częściach świata. Ceremonia koronacji funkcjonowała w starożytnym Egipcie, gdzie dwaj arcykapłani wcielający się w rolę bogów Horusa i Tota przekazywali nowemu faraonowi podwójną koronę Górnego i Dolnego Egiptu oraz pastorał Heka i bicz Nehaha. W Asyrii nowy władca poprzedzany przez kapłana wzywającego imienia boga, niesiony był procesyjnie do świątyni Aszura w mieście Aszur, gdzie oddawał hołd wizerunkowi boga, następnie zaś namaszczany był przez kapłanów i przyjmował insygnia władzy. W starożytnym Rzymie, ze względu na silne wpływy tradycji republikańskiej, początek panowania nowego cesarza wiązał się wyłącznie ze złożeniem stosownych ofiar.
1 votes Thanks 0
pol09
Koronacja –akt intronizacji suwerennego władcy związany z przekazaniem mu insygniów władzy. Zwyczaj koronacji związany z nałożeniem na głowę monarchy wieńca lub diademu narodził się w starożytności. Praktykowany był początkowo na Bliskim Wschodzie i w Persji. Z czasem jednak obrzęd ten przyjął się też w innych częściach świata. Ceremonia koronacji funkcjonowała w starożytnym Egipcie, gdzie dwaj arcykapłani wcielający się w rolę bogów Horusa i Tota przekazywali nowemu faraonowi podwójną koronę Górnego i Dolnego Egiptu oraz pastorał Heka i bicz Nehaha. W Asyrii nowy władca poprzedzany przez kapłana wzywającego imienia boga, niesiony był procesyjnie do świątyni Aszura w mieście Aszur, gdzie oddawał hołd wizerunkowi boga, następnie zaś namaszczany był przez kapłanów i przyjmował insygnia władzy. W starożytnym Rzymie, ze względu na silne wpływy tradycji republikańskiej, początek panowania nowego cesarza wiązał się wyłącznie ze złożeniem stosownych ofiar.
Zwyczaj koronacji związany z nałożeniem na głowę monarchy wieńca lub diademu narodził się w starożytności. Praktykowany był początkowo na Bliskim Wschodzie i w Persji. Z czasem jednak obrzęd ten przyjął się też w innych częściach świata. Ceremonia koronacji funkcjonowała w starożytnym Egipcie, gdzie dwaj arcykapłani wcielający się w rolę bogów Horusa i Tota przekazywali nowemu faraonowi podwójną koronę Górnego i Dolnego Egiptu oraz pastorał Heka i bicz Nehaha. W Asyrii nowy władca poprzedzany przez kapłana wzywającego imienia boga, niesiony był procesyjnie do świątyni Aszura w mieście Aszur, gdzie oddawał hołd wizerunkowi boga, następnie zaś namaszczany był przez kapłanów i przyjmował insygnia władzy. W starożytnym Rzymie, ze względu na silne wpływy tradycji republikańskiej, początek panowania nowego cesarza wiązał się wyłącznie ze złożeniem stosownych ofiar.
Zwyczaj koronacji związany z nałożeniem na głowę monarchy wieńca lub diademu narodził się w starożytności. Praktykowany był początkowo na Bliskim Wschodzie i w Persji. Z czasem jednak obrzęd ten przyjął się też w innych częściach świata. Ceremonia koronacji funkcjonowała w starożytnym Egipcie, gdzie dwaj arcykapłani wcielający się w rolę bogów Horusa i Tota przekazywali nowemu faraonowi podwójną koronę Górnego i Dolnego Egiptu oraz pastorał Heka i bicz Nehaha. W Asyrii nowy władca poprzedzany przez kapłana wzywającego imienia boga, niesiony był procesyjnie do świątyni Aszura w mieście Aszur, gdzie oddawał hołd wizerunkowi boga, następnie zaś namaszczany był przez kapłanów i przyjmował insygnia władzy. W starożytnym Rzymie, ze względu na silne wpływy tradycji republikańskiej, początek panowania nowego cesarza wiązał się wyłącznie ze złożeniem stosownych ofiar.