Maurycego Świętego włócznia, symbol władzy królów i cesarzy niemieckich. W grocie włóczni, wg legendy, tkwił gwóźdź z krzyża Chrystusowego (Jezusa). Włócznia należała początkowo do cesarza Konstantyna Wielkiego, w 926 przeszła na własność Henryka I.
Kopię włóczni wręczył cesarz Otton III Bolesławowi Chrobremu w czasie zjazdu gnieźnieńskiego (1000). Gest cesarski był uznaniem niezależności księcia polskiego i przyzwoleniem na koronację. Włócznia przekazana Bolesławowi Chrobremu znajduje się w skarbcu katedry krakowskiej
Włócznia Świętego Maurycego, Święta i Niosąca Krzyż Lanca Cesarska (łac. Sancta et Crucifera Imperialis Lancae) – broń ceremonialna uznawana za symbol władzy cesarzy Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego. Według pierwotnej, średniowiecznej legendy miała należeć do św. Maurycego, chrześcijańskiego męczennika i centuriona rzymskiej Legii Tebańskiej, który żył w III wieku. W grocie włóczni według tradycji znajduje się gwóźdź z krzyża Jezusa Chrystusa, w związku z tym dla części chrześcijan ma ona wartość relikwii. W przeszłości włócznia była symbolem legitymizacji władzy nadanej od Boga cesarzowi rzymskiemu, dlatego noszono ją przed władcą Niemiec i stawiano przy jego tronie. Cesarz Karol Wielki kazał pochować się w pozycji siedzącej z kopią włóczni w dłoni. Kopie włóczni cesarskiej otrzymali w różnych okresach m.in.: książę Polski Bolesław I Chrobry, król Węgier Stefan I Święty, hrabia Alzacji Gerhard, książę czeski Brzetysław II.
Maurycego Świętego włócznia, symbol władzy królów i cesarzy niemieckich. W grocie włóczni, wg legendy, tkwił gwóźdź z krzyża Chrystusowego (Jezusa). Włócznia należała początkowo do cesarza Konstantyna Wielkiego, w 926 przeszła na własność Henryka I.
Kopię włóczni wręczył cesarz Otton III Bolesławowi Chrobremu w czasie zjazdu gnieźnieńskiego (1000). Gest cesarski był uznaniem niezależności księcia polskiego i przyzwoleniem na koronację. Włócznia przekazana Bolesławowi Chrobremu znajduje się w skarbcu katedry krakowskiej
Włócznia Świętego Maurycego, Święta i Niosąca Krzyż Lanca Cesarska (łac. Sancta et Crucifera Imperialis Lancae) – broń ceremonialna uznawana za symbol władzy cesarzy Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego. Według pierwotnej, średniowiecznej legendy miała należeć do św. Maurycego, chrześcijańskiego męczennika i centuriona rzymskiej Legii Tebańskiej, który żył w III wieku. W grocie włóczni według tradycji znajduje się gwóźdź z krzyża Jezusa Chrystusa, w związku z tym dla części chrześcijan ma ona wartość relikwii. W przeszłości włócznia była symbolem legitymizacji władzy nadanej od Boga cesarzowi rzymskiemu, dlatego noszono ją przed władcą Niemiec i stawiano przy jego tronie. Cesarz Karol Wielki kazał pochować się w pozycji siedzącej z kopią włóczni w dłoni. Kopie włóczni cesarskiej otrzymali w różnych okresach m.in.: książę Polski Bolesław I Chrobry, król Węgier Stefan I Święty, hrabia Alzacji Gerhard, książę czeski Brzetysław II.