Mary zostaje tymczasowo umieszczona w domu pastora, który ma piątkę dzieci, jednak wszystkie przekonują się szybko, jak bardzo niesympatyczna jest panna Lennox, skutkiem czego dziewczynka musi się bawić w samotności, co nie przeszkadza jej zupełnie. Od Bazylego, jednego z synów pastora dowiaduje się także, że za parę dni wyjedzie do Anglii, do wuja Archibalda Cravena, który jako krewny jej rodziny ma przejąć nad nią opiekę. W Londynie odbiera Mary pani Medlock, gospodyni w domu Cravena. Jest to osoba o surowym usposobieniu, obojętna zupełnie wobec dziewczynki, jednakże dla zabicia czasu w podróży opowiada jej o miejscu, do którego jadą. Dom wuja jest potężną posiadłością o niemal stu pokojach, położoną na skraju wrzosowiska, otoczoną parkiem i ogrodami. Wuj nie życzy sobie zakłócania jego spokoju, dlatego Mary może korzystać jedynie z części domu przeznaczonej dla niej. Pani Medlock opowiada również o żonie Cravena, którą bardzo kochał, a po której śmierci bardzo się zmienił, jak twierdzi pani Medlock – po prostu „zdziwaczał’.
Główną bohaterką powieści jest Mary Lennox, która przyszła na świat w Indiach. Jej ojciec był wysokim urzędnikiem administracji kolonialnej, matka zajmowała się głównie życiem towarzyskim: balami i spotkaniami. Wychowywanie córeczki pozostawiali hinduskiej niańce. Pozbawiona rodzicielskiej opieki Mary terroryzowała służbę, była dzieckiem chorowitym, niegrzecznym i niemiłym. Gdy miała dziesięć lat, jej rodzice zginęli podczas epidemii cholery. Opiekę nad nią przejął stryj Archibald Craven, bezdzietny wdowiec. Dziewczynka pojechała do Anglii, do położonej na wrzosowiskach posiadłości wuja. Jednak i tu wydaje się być pozostawiona sama sobie – wuj w domu nie mieszka, a gospodyni od razu oznajmia, że nie ma obowiązku zajmowania się nią, poza zaspokajaniem podstawowych potrzeb.
Niepotrafiąca nawiązać właściwych kontaktów z otoczeniem Mary początkowo w dalszym ciągu jest niemiła w stosunku do służby wuja, lekceważąc ich i usiłując wymóc takie traktowanie siebie, do jakiego przywykła w Indiach. Jej stosunek zaczyna się zmieniać pod wpływem prostodusznej, sympatycznej i szczerze Mary współczującej młodej służącej Marty, która, sama mając liczne rodzeństwo, potrafi zrozumieć potrzeby dziecka. Dużą rolę odgrywa też budzenie się zainteresowania przyrodą i ruch na świeżym powietrzu w wielkim ogrodzie otaczającym pałac Cravena. Mary spotyka tam ogrodnika Bena Weatherstaffa, ponurego milczka, w którym czuje pokrewną duszę.
Pałacowe tereny kryją tajemnicę – otoczony wysokim murem, zamknięty ogród. Maryprzypadkowo, obserwując gila, odnajduje do niego klucz. Ten skryty przed ludźmi zakątek zaczyna uważać za swoje królestwo. Ale tajemnicę kryje też wielki dom – dziewczynka słyszy w nocy czyjeś krzyki, a domownicy zbywają jej dociekania.
Mary zostaje tymczasowo umieszczona w domu pastora, który ma piątkę dzieci, jednak wszystkie przekonują się szybko, jak bardzo niesympatyczna jest panna Lennox, skutkiem czego dziewczynka musi się bawić w samotności, co nie przeszkadza jej zupełnie. Od Bazylego, jednego z synów pastora dowiaduje się także, że za parę dni wyjedzie do Anglii, do wuja Archibalda Cravena, który jako krewny jej rodziny ma przejąć nad nią opiekę. W Londynie odbiera Mary pani Medlock, gospodyni w domu Cravena. Jest to osoba o surowym usposobieniu, obojętna zupełnie wobec dziewczynki, jednakże dla zabicia czasu w podróży opowiada jej o miejscu, do którego jadą. Dom wuja jest potężną posiadłością o niemal stu pokojach, położoną na skraju wrzosowiska, otoczoną parkiem i ogrodami. Wuj nie życzy sobie zakłócania jego spokoju, dlatego Mary może korzystać jedynie z części domu przeznaczonej dla niej. Pani Medlock opowiada również o żonie Cravena, którą bardzo kochał, a po której śmierci bardzo się zmienił, jak twierdzi pani Medlock – po prostu „zdziwaczał’.
Główną bohaterką powieści jest Mary Lennox, która przyszła na świat w Indiach. Jej ojciec był wysokim urzędnikiem administracji kolonialnej, matka zajmowała się głównie życiem towarzyskim: balami i spotkaniami. Wychowywanie córeczki pozostawiali hinduskiej niańce. Pozbawiona rodzicielskiej opieki Mary terroryzowała służbę, była dzieckiem chorowitym, niegrzecznym i niemiłym. Gdy miała dziesięć lat, jej rodzice zginęli podczas epidemii cholery. Opiekę nad nią przejął stryj Archibald Craven, bezdzietny wdowiec. Dziewczynka pojechała do Anglii, do położonej na wrzosowiskach posiadłości wuja. Jednak i tu wydaje się być pozostawiona sama sobie – wuj w domu nie mieszka, a gospodyni od razu oznajmia, że nie ma obowiązku zajmowania się nią, poza zaspokajaniem podstawowych potrzeb.
Niepotrafiąca nawiązać właściwych kontaktów z otoczeniem Mary początkowo w dalszym ciągu jest niemiła w stosunku do służby wuja, lekceważąc ich i usiłując wymóc takie traktowanie siebie, do jakiego przywykła w Indiach. Jej stosunek zaczyna się zmieniać pod wpływem prostodusznej, sympatycznej i szczerze Mary współczującej młodej służącej Marty, która, sama mając liczne rodzeństwo, potrafi zrozumieć potrzeby dziecka. Dużą rolę odgrywa też budzenie się zainteresowania przyrodą i ruch na świeżym powietrzu w wielkim ogrodzie otaczającym pałac Cravena. Mary spotyka tam ogrodnika Bena Weatherstaffa, ponurego milczka, w którym czuje pokrewną duszę.
Pałacowe tereny kryją tajemnicę – otoczony wysokim murem, zamknięty ogród. Maryprzypadkowo, obserwując gila, odnajduje do niego klucz. Ten skryty przed ludźmi zakątek zaczyna uważać za swoje królestwo. Ale tajemnicę kryje też wielki dom – dziewczynka słyszy w nocy czyjeś krzyki, a domownicy zbywają jej dociekania.
MAM NADZIEJE ŻE SIE PRZYDA