Question

Napisz wiadomości o czasowniku.Co nazywa, odmiana przez:czasy,liczby,rodzaje,tryby.Oraz formy osobowe i nieosobowe.Tylko szybko. prosze

Answer 1

Czasownik to część mowy nazywająca czynności. Odpowiada na pytania co robi? co się z nim dzieje? np. idzie, mówi, skacze itd.
Czasownik odmienia się przez: 

osoby:
l.poj.               l.m.
1 osoba-ja   1 osoba-my 
2 osoba-ty   1 osoba-wy
3 osoba-on  3 osoba-oni, one
ona, ono

czasy:
-przeszły (już się stało)
-teraźniejszy(teraz się dzieje)
-przyszły(będzie się działo)

liczby
liczba pojedyncza (l.poj.)
liczba mnoga (l.m.)

tryby:
-oznajmujący (informuje o czynnościach w czasie przeszłym, teraźniejszym i przyszłym np. mówię, wróciłam, pójdę, )
-rozkazujący (nakłania kogoś do zrobienia czegoś np. mów, wróć, idź)
-przypuszczający (stwierdza, że coś jest możliwe, że może się wydarzyć np. mówiłabym, wróciłabym, poszłabym)

rodzaje:
l.poj.
rodzaj męski (on) np. czytał, pisał, malował
rodzaj żeński (ona) np. liczyła, patrzyła
rodzaj nijaki (ono) np. siedziało, jadło
l.m.
rodzaj męskoosobowy (oni) np. pisali, mówili
rodzaj niemęskoosobowy (one) np. czytały, będą czytały

formy:
osobowe, czyli można określić osobę czasownika np. mówi, pisze
nieosobowa (bezokolicznik), czyli nie można określić osoby czasownika np. czytać, robić, pisać. Kończy się na -ć, -c np. działać, piec (ciasto) lub może kończyć się na -no, -to np. czytano, sprzątnięto.

Answer 2

Czasownik to część mowy, która odpowiada na pytania: co robi? co się z nim dzieje? Czasownik nazywa czynności lub stany, np.: czynności – tańczyć, śpiewać, myć się stany – spać, leżeć, wisieć Czasownik odmienia się przez osoby, liczby i czasy. Odmiana czasownika przez liczby i osoby liczba pojedyncza liczba mnoga 1 osoba (ja) czytam 1 osoba (my) czytamy 2 osoba (ty) czytasz 2 osoba (wy) czytacie 3 osoba (ona, ona, ono) czyta 3 osoba (oni, one) czytają Odmiana czasownika przez czasy czas przeszły – czasownik mówi o tym, co już się zdarzyło, np. czytałem, bawiłem się, zjadłem czas teraźniejszy – czasownik mówi o tym, co właśnie się dzieje, np. czytam, bawię się, jem czas przyszły – czasownik mówi o tym, co dopiero się wydarzy, np. przeczytam, pobawię się, zjem Czasownik może występować w dwóch formach: forma osobowa – to taka, która pozwala określić, kto wykonuje czynność, np. śpiewa – on / ona / ono, gram – ja, mówisz – ty, krzykną – oni forma nieosobowa – to taka, która nie pozwala określić, kto wykonuje czynność, np. przyniesiono – ktoś przyniósł, nie wiadomo, kto. Formą nieosobową jest też bezokolicznik, czyli postać czasownika zakończona na -ć lub -c, np. stać, schować, iść Niektóre bezokoliczniki sprawiają problemy z zapisaniem ich, bo kończą się na -ść lub -źć. jeśli w formie osobowej czasownika występuje -z-, w bezokoliczniku piszemy -źć, np. znalazł – znaleźć, wiózł – wieźć, odgryzł – odgryźć jeśli w formie osobowej czasownika nie występuje -z-, w bezokoliczniku piszemy -ść-, np. przyszedł – przyjść, wiódł – wieść, zjadł – zjeść Czasownik w czasie przeszłym Czasownik w czasie przeszłym odmienia się także przez rodzaje. W liczbie pojedynczej czasownik może mieć: rodzaj męski – np. (on) przyszedł, zabrał, upuścił rodzaj żeński – np. (ona) przyszła, zabrała, upuściła rodzaj nijaki – np. (ono) przyszło, zabrało, upuściło W liczbie mnogiej czasownik może mieć: rodzaj męskoosobowy – np. (oni) przyszli, zabrali, upuścili; stosujemy go w przypadku, gdy opisywaną czynność wykonywała grupa ludzi, w tym co najmniej jedna osoba płci męskiej (chłopcy, lekarze, nauczyciele, górnicy lub dziewczynka i chłopiec, nauczycielki i dyrektor – śpiewali). rodzaj niemęskoosobowy – np. (one) przyszły, zabrały, upuściły; stosujemy, jeśli dana czynność wykonywana jest przez osoby płci żeńskiej, zwierzęta, rośliny, rzeczy, używamy rodzaju niemęskoosobowego (dziewczynki, kaczki, psy, szczenięta – szły, kwiaty – rosły, szafki – skrzypiały).