Aby obliczyć równanie płaszczyzny prostopadłej do dwóch danych płaszczyzn, należy najpierw obliczyć ich wektory normalne, a następnie wykorzystać ich iloczyn wektorowy. Równanie płaszczyzny prostopadłej można zapisać w postaci Ax + By + Cz + D = 0, gdzie A, B i C to współrzędne wektora normalnego, a D to stała.
Zacznijmy od obliczenia wektorów normalnych dla danych płaszczyzn A1x + B1y + C1z + D1 = 0 i A2x + B2y + C2z + D2 = 0. Wektory te można obliczyć ze wzoru:
n1 = [A1; B1; C1]
n2 = [A2; B2; C2]
Następnie należy obliczyć iloczyn wektorowy tych wektorów, który da nam wektor normalny do płaszczyzny prostopadłej:
n = cross(n1, n2)
Teraz, aby obliczyć stałą D, podstawiamy współrzędne punktu P(a, b, c) do równania płaszczyzny prostopadłej i rozwiązujemy równanie:
D = -dot(n, [a; b; c])
Całkowite równanie płaszczyzny prostopadłej ma teraz postać:
n(1)*x + n(2)*y + n(3)*z + D = 0
Ostatecznie, możemy napisać program w Scilabie, który będzie wykonywał te obliczenia dla dowolnych wartości parametrów A1, B1, C1, D1, A2, B2, C2, D2, a, b i c:
Program:
// Wprowadzenie danych
A1 = 1
B1 = 2
C1 = 3
D1 = 4
A2 = 5
B2 = 6
C2 = 7
D2 = 8
a = 9
b = 10
c = 11
// Obliczenie wektorów normalnych
n1 = [A1; B1; C1]
n2 = [A2; B2; C2]
// Obliczenie wektora normalnego do płaszczyzny prostopadłej
n = cross(n1, n2)
// Obliczenie stałej D
D = -dot(n, [a; b; c])
// Wyświetlenie wyniku
disp(n(1)*x + n(2)*y + n(3)*z + D + " = 0")
Uwaga!
Pamiętaj, że powyższy program działa tylko dla konkretnych wartości współczynników i punktu P, a w praktyce należy podać właściwe wartości dla każdego przypadku!
Odpowiedź:
Teoria:
Aby obliczyć równanie płaszczyzny prostopadłej do dwóch danych płaszczyzn, należy najpierw obliczyć ich wektory normalne, a następnie wykorzystać ich iloczyn wektorowy. Równanie płaszczyzny prostopadłej można zapisać w postaci Ax + By + Cz + D = 0, gdzie A, B i C to współrzędne wektora normalnego, a D to stała.
Zacznijmy od obliczenia wektorów normalnych dla danych płaszczyzn A1x + B1y + C1z + D1 = 0 i A2x + B2y + C2z + D2 = 0. Wektory te można obliczyć ze wzoru:
n1 = [A1; B1; C1]
n2 = [A2; B2; C2]
Następnie należy obliczyć iloczyn wektorowy tych wektorów, który da nam wektor normalny do płaszczyzny prostopadłej:
n = cross(n1, n2)
Teraz, aby obliczyć stałą D, podstawiamy współrzędne punktu P(a, b, c) do równania płaszczyzny prostopadłej i rozwiązujemy równanie:
D = -dot(n, [a; b; c])
Całkowite równanie płaszczyzny prostopadłej ma teraz postać:
n(1)*x + n(2)*y + n(3)*z + D = 0
Ostatecznie, możemy napisać program w Scilabie, który będzie wykonywał te obliczenia dla dowolnych wartości parametrów A1, B1, C1, D1, A2, B2, C2, D2, a, b i c:
Program:
// Wprowadzenie danych
A1 = 1
B1 = 2
C1 = 3
D1 = 4
A2 = 5
B2 = 6
C2 = 7
D2 = 8
a = 9
b = 10
c = 11
// Obliczenie wektorów normalnych
n1 = [A1; B1; C1]
n2 = [A2; B2; C2]
// Obliczenie wektora normalnego do płaszczyzny prostopadłej
n = cross(n1, n2)
// Obliczenie stałej D
D = -dot(n, [a; b; c])
// Wyświetlenie wyniku
disp(n(1)*x + n(2)*y + n(3)*z + D + " = 0")
Uwaga!
Pamiętaj, że powyższy program działa tylko dla konkretnych wartości współczynników i punktu P, a w praktyce należy podać właściwe wartości dla każdego przypadku!
Wyjaśnienie:
myślę, że pomogłem, liczę na najj:)