Napisz w jaki sposób kompozytorzy tworzący w epoce romantyzmu starali się realizować styl narodowy.(ma być na jedną stronę!!!)
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
W połowie XIX wieku od wpływem budzącego się poczucia narodowej odrębności powstały w muzyce szkoły narodowe, akcentujące elementy rodzime. Czynnikiem inspirującym twórczość muzyczną stał się rodzimy folklor, w tematyce oper i poematów symfonicznych nawiązywano często do scen z historii narodu.
Najwcześniej powstała szkoła rosyjska. Nowy etap w muzyce rosyjskiej zapoczątkował Michał Glinka. Stworzył on podstawy stylu narodowego, które rozwinęli później kompozytorzy tzw. Potężnej Gromadki. Wykorzystanie rosyjskiej pieśni ludowej zdecydowało o narodowym charakterze jego dzieł. Jego twórczość stanowi syntezę muzyki zachodnio – europejskiej z tradycjami rodzimymi. Silny wpływ na kompozytorów Potężnej Gromadki wywarła także twórczość Aleksandra Dargomyżskiego.
Potężna Gromadka to grupa kompozytorów rosyjskich, w skład której wchodzili: Milij Bałakiriew, Aleksander Borodin, Cezar Cui, Modest Musorgski, Mikołaj Rimski – Korsakow. Hasła tej grupy wyrosły z budzącego się wówczas poczucia narodowego. Kompozytorzy stawiali sobie za cel stworzenie stylu narodowego w muzyce rosyjskiej przez nawiązanie do tradycji M. Glinki i A. Dargomyżskiego i połączenie najnowszych zdobyczy kompozytorskich muzyki zachodnio – europejskiej z pierwiastkami narodowymi. Postulaty te realizowali przez zwrot do rosyjskiej pieśni ludowej, wykorzystanie jej charakterystycznych cech tonalnych oraz podjęcie tematyki narodowo – historycznej i legendarnej w operach i utworach programowych.
Pod koniec XIX wieku nastąpił rozkład grupy. Kompozytorzy Potężnej Gromadki przyczynili się do stworzenia rosyjskiego stylu narodowego, odegrali też poważną rolę w rozwoju muzyki europejskiej.
Wzrastające poczucie narodowe pozwoliło rozwinąć swą działalność wielkim indywidualnościom twórczym, korzystającym świadomie z tradycji, również na gruncie muzyki czeskiej. Byli to dwaj kompozytorzy: Bedrich Smetana oraz Antonin Dworzak.
W XIX wieku, podobnie jak w innych krajach, także w Skandynawii powstały dzieła zainspirowane własną narodowością.Najwybitniejszymi twórcami byli: Edvard Grieg, przedstawiciel muzyki norweskiej oraz Jean Sibelius, przedstawiciel muzyki fińskiej.
Edvard Grieg stworzył oryginalny styl, nawiązujący do norweskiego folkloru. Główną jego dziedziną twórczości była muzyka fortepianowa: „Utwory liryczne”, koncert fortepianowy a-moll. Inne kompozycje to: muzyka do dramatów „Peer Gynt” H. Ibsena ( ujęta w dwie suity ), opracowania pieśni i tańców ludowych, utwory kameralne.
Jean Sibelius nawiązywał do rodzimego folkloru, czerpiąc tematykę z fińskich legend i poezji, zwłaszcza z narodowego eposu „Kalevala”.
Polską twórczość narodową reprezentują kompozytorzy: F. Chopin, S. Moniuszko oraz H. Wieniawski.
Dla Fryderyka Chopina najważniejszymi wartościami były dom rodzinny i kraj, co często podkreślał w swoich listach. Te tęsknoty przekładał na przepiękną, subtelną, wzruszającą muzykę. W każdym utworze łączył bogate treści emocjonalne z doskonałością formy, często czerpiąc inspiracje z polskiego folkloru. Był mistrzem stylizacji - przetwarzania elementów folkloru polskiego. Wyrazem tego stało się stworzenie licznych polonezów, mazurków (zawierających cechy mazura, kujawiaka i oberka), czy krakowiaków oraz pieśni związane z tematyka ludową.
Natomiast Stanisław Moniuszko przede wszystkim twórcą polskiej opery narodowej i pieśni. Jego opery np. ,,Halka " (pierwsza polska opera narodowa) i ,,Straszny dwór " nazywamy operami narodowymi, ze względu na: przekazywaną treść, akcję, która rozgrywa się w Polsce, oraz muzykę - nawiązującą do muzycznych tradycji narodowych.
Ponadto Moniuszko napisał ponad 300 pieśni solowych. Najpopularniejsze to : „Dziad i baba”, „Pieśń wieczorna”, „O, matko moja”, „ Prząśniczka”, "Czaty", "Znasz-li ten kraj", "Trzech Budrysów".
Charakterystycznymi utworami H. Wieniawskiego, inspirowanymi muzyką ludową są np. mazurki: Mazurek d-moll op. 3 i Mazuerk charakterystyczny "Dudziarz".
Pozdrawiam.