Napisz uczucia, objawy fizyczne i środki językowe.
ROMEO
Kręćcie się, kiedy chcecie, jam do tego
Dziś niesposobny. [...]
Nie, doprawdy.
Wy macie lekkie trzewiki, to tańczcie;
Mnie ołów serce tłoczy, ledwie mogę
Ruszyć się z miejsca. [...]
Nie mnie, tkniętemu srodze jego strzałą, Strzeliście wzbijać się na jego skrzydłach; Nie mnie się wznosić nad poziom, co nosząc
Brzemię miłości, na poziom upadam.
MERKUCJO
A gdybyś upadł z nią, ją byś obrzemił,
Tak delikatną rzecz przygniótłbyś srodze.
ROMEO
Nazywasz miłość rzeczą delikatną?
Zbyt, owszem, twarda, szorstka i koląca. [...] Niech trzpioty łechcą nieczułą posadzkę! Pochodni dla mnie! bom ja dziś skazany, Stać nieruchomie i martwym być widzem.
MERKUCJO
Jak ów pachołek, co świeci swej pani,
Stój, jak chcesz, byleś tylko nie stał o to, Co cię tak martwi, a w czym (z całym winnym
Uszanowaniem dla twojej miłości)
Jak w błocie, widzę, po uszy zagrzązłeś. [...]
ROMEO
Uważamy
Za rzecz stosowną pójść tam na ten festyn,
Chociaż logiki w tym nie ma. […..]
Boję się, czyli nie przyjdziem za wcześnie;
Bo moja dusza przeczuwa, że jakieś
Nieszczęście, jeszcze wpośród gwiazd wiszące,
Złowrogi bieg swój rozpocznie od daty
Uciech tej nocy i kres zamkniętego
W mej piersi, zbyt już nieznośnego życia
Przyśpieszy jakimś strasznym śmierci ciosem.
ROMEO
Kręćcie się, kiedy chcecie, jam do tego
Dziś niesposobny. [...]
Nie, doprawdy.
Wy macie lekkie trzewiki, to tańczcie;
Mnie ołów serce tłoczy, ledwie mogę
Ruszyć się z miejsca. [...]
Nie mnie, tkniętemu srodze jego strzałą, Strzeliście wzbijać się na jego skrzydłach; Nie mnie się wznosić nad poziom, co nosząc
Brzemię miłości, na poziom upadam.
MERKUCJO
A gdybyś upadł z nią, ją byś obrzemił,
Tak delikatną rzecz przygniótłbyś srodze.
ROMEO
Nazywasz miłość rzeczą delikatną?
Zbyt, owszem, twarda, szorstka i koląca. [...] Niech trzpioty łechcą nieczułą posadzkę! Pochodni dla mnie! bom ja dziś skazany, Stać nieruchomie i martwym być widzem.
MERKUCJO
Jak ów pachołek, co świeci swej pani,
Stój, jak chcesz, byleś tylko nie stał o to, Co cię tak martwi, a w czym (z całym winnym
Uszanowaniem dla twojej miłości)
Jak w błocie, widzę, po uszy zagrzązłeś. [...]
ROMEO
Uważamy
Za rzecz stosowną pójść tam na ten festyn,
Chociaż logiki w tym nie ma. […..]
Boję się, czyli nie przyjdziem za wcześnie;
Bo moja dusza przeczuwa, że jakieś
Nieszczęście, jeszcze wpośród gwiazd wiszące,
Złowrogi bieg swój rozpocznie od daty
Uciech tej nocy i kres zamkniętego
W mej piersi, zbyt już nieznośnego życia
Przyśpieszy jakimś strasznym śmierci ciosem.
Odpowiedź:
Uczucia Romea, jakie wyraża w powyższym fragmencie tekstu, to głównie smutek i przygnębienie, spowodowane jego nieodwzajemnioną miłością do Julii oraz przeczuciem zbliżającej się tragedii.
Objawy fizyczne, jakie można zauważyć u Romea, to m.in. ciężkie serce, które tłoczy na niego jak ołów oraz ogólna niemoc, która uniemożliwia mu tańczenie i ruszanie się z miejsca.
Środki językowe, jakie stosuje Shakespeare, aby oddać emocje Romea, to m.in. metafory, takie jak "ołów serce tłoczy" czy "brzemię miłości", oraz antytezy, takie jak "nieczuła posadzka" vs. "martwy bycie widzem" czy "miłość rzecz delikatna" vs. "twarda, szorstka i koląca". Stosuje też dialogi między postaciami, aby uwydatnić rozterki Romea, jakie w tym fragmencie przedstawia