W pierwszym kwartale 2010 r. Zakład Narodowy im. Ossolińskich wydał kolejną pozycję z serii biografie, tym razem poświęconą brytyjskiej królowej Wiktorii, autorstwa Mariusza Misztala. Wiktoria Hanowerska to niewątpliwie jedna z najbardziej znanych monarchiń. Ponad 60-letni okres panowania tej władczyni nazwany został od jej imienia epoką wiktoriańską, charakteryzującą się rozkwitem imperium brytyjskiego i surową moralnością.
Mariusz Misztal w swej obszernej biografii królowej Wiktorii prezentuje ją, jako osobę z krwi i kości, a nie tylko postać polityczną, jak robi to wielu autorów. W książce oprócz ważnych skądinąd wątków historii politycznej w sposób wyrazisty zostało ukazane życie codzienne brytyjskiej królowej we wszystkich jego aspektach i okresach.
Autor starał się także nakreślić psychologiczną charakterystykę postaci samej władczyni jak i osób z jej otocznia. Czytelnik zagłębiający się w lekturę pracy wchodzi w sam środek dworskiego życia XIX-wiecznego władcy jednego z najpotężniejszych, jeśli nie najpotężniejszego kraju świata w ówczesnym czasie. Książka łamie wiele utartych powszechnie opinii o królowej. Jednym z nich jest fakt, iż, pomimo że była synonimem rygorystycznej moralności, jednak wbrew powszechnemu mniemaniu nie należała do osób tłumiących emocje i czerpała radość z pożycia małżeńskiego.
Podstawą źródłową na której oparto książkę są wydane w języku angielskim dzienniki królowej i osób z jej otoczenia, jak i korespondencja kierowana do Wiktorii i od niej wychodząca. Badanie tych źródeł niewątpliwie ułatwiło autorowi wykształcenie. Mariusz Misztal ukończył studia magisterskie na kierunku filologii angielskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim. Tam także zdobył tytuł doktora nauk humanistycznych, kończąc studia w zakresie historii. W 2002 r. uzyskał habilitację na ówczesnej Wyższej Szkole Pedagogicznej, obecnie Uniwersytecie Pedagogicznym im. KEN w Krakowie, gdzie pracuje do chwili obecnej. Autor, specjalizujący się dotychczas w historii Wielkiej Brytanii czasów nowożytnych, pisząc biografię królowej Wiktorii postanowił zająć się czasami późniejszymi. Oprócz pozycji poświęconych dynastiom Tuodorów i Stuartów jest także autorem m. in.Historii Malty wydanej w 2002 r. również przez wydawnictwo Ossolineum, której wznowienie wyszło w 2007 r. Historyk publikuje książki zarówno w języku polskim, jak i angielskim.
Książka wydana jest w estetycznej formie, posiada twardą oprawę. Składa się z trzech rozdziałów. Każdy z nich ma kilka podrozdziałów tematycznych. Pierwsza część biografii opisuje młodośc przyszłej królowej, druga okres, kiedy Wiktora była już monarchinią, ale także żoną i matką, zaś ostatnia poświęcona jest jej wdowiemu życiu. Książka zawiera tablice genealogiczne rodziny Wiktorii oraz jej męża, jak i dynastii zapoczątkowanej przez nią i Alberta Sasko-Koburskiego. Posiada także indeks osobowy i kilkanaście barwnych ilustracji (portretów królowej, zdjęć monarchini i jej pomników, fotografii i portretów osób najbliższych rodzinnie i politycznie) zamieszczonych w środku książki na papierze kredowym. Przypisy umieszczone zostały na końcu. Książka nie posiada wstępu. Być może został on pominięty ze względu na obszerność biografii.
Życiorys królowej Wiktorii jest niewątpliwie lekturą obowiązkową dla każdego historyka, a w szczególności dla osób zajmujących się badaniem historii XIX-wieku. Książka autorstwa Mariusza Misztala jest pierwszą polską biografią władczyni. Do tej pory w języku polskim wychodziły jedynie przekłady jej życiorysów z języka angielskiego, czy francuskiego. Zachęcam do przeczytania tej pozycji także wszystkich tych, którzy zainteresowani są zakulisowym życiem dworskim. Zamiast oglądać niewiele mówiące kadry ze ślubu księcia Wiliama, warto sięgnąć po lekturę biografii jego krewnej panującej przed ponad wiekiem.
Odpowiedź:
Wyjaśnienie:
W pierwszym kwartale 2010 r. Zakład Narodowy im. Ossolińskich wydał kolejną pozycję z serii biografie, tym razem poświęconą brytyjskiej królowej Wiktorii, autorstwa Mariusza Misztala. Wiktoria Hanowerska to niewątpliwie jedna z najbardziej znanych monarchiń. Ponad 60-letni okres panowania tej władczyni nazwany został od jej imienia epoką wiktoriańską, charakteryzującą się rozkwitem imperium brytyjskiego i surową moralnością.
Mariusz Misztal w swej obszernej biografii królowej Wiktorii prezentuje ją, jako osobę z krwi i kości, a nie tylko postać polityczną, jak robi to wielu autorów. W książce oprócz ważnych skądinąd wątków historii politycznej w sposób wyrazisty zostało ukazane życie codzienne brytyjskiej królowej we wszystkich jego aspektach i okresach.
Autor starał się także nakreślić psychologiczną charakterystykę postaci samej władczyni jak i osób z jej otocznia. Czytelnik zagłębiający się w lekturę pracy wchodzi w sam środek dworskiego życia XIX-wiecznego władcy jednego z najpotężniejszych, jeśli nie najpotężniejszego kraju świata w ówczesnym czasie. Książka łamie wiele utartych powszechnie opinii o królowej. Jednym z nich jest fakt, iż, pomimo że była synonimem rygorystycznej moralności, jednak wbrew powszechnemu mniemaniu nie należała do osób tłumiących emocje i czerpała radość z pożycia małżeńskiego.
Podstawą źródłową na której oparto książkę są wydane w języku angielskim dzienniki królowej i osób z jej otoczenia, jak i korespondencja kierowana do Wiktorii i od niej wychodząca. Badanie tych źródeł niewątpliwie ułatwiło autorowi wykształcenie. Mariusz Misztal ukończył studia magisterskie na kierunku filologii angielskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim. Tam także zdobył tytuł doktora nauk humanistycznych, kończąc studia w zakresie historii. W 2002 r. uzyskał habilitację na ówczesnej Wyższej Szkole Pedagogicznej, obecnie Uniwersytecie Pedagogicznym im. KEN w Krakowie, gdzie pracuje do chwili obecnej. Autor, specjalizujący się dotychczas w historii Wielkiej Brytanii czasów nowożytnych, pisząc biografię królowej Wiktorii postanowił zająć się czasami późniejszymi. Oprócz pozycji poświęconych dynastiom Tuodorów i Stuartów jest także autorem m. in.Historii Malty wydanej w 2002 r. również przez wydawnictwo Ossolineum, której wznowienie wyszło w 2007 r. Historyk publikuje książki zarówno w języku polskim, jak i angielskim.
Książka wydana jest w estetycznej formie, posiada twardą oprawę. Składa się z trzech rozdziałów. Każdy z nich ma kilka podrozdziałów tematycznych. Pierwsza część biografii opisuje młodośc przyszłej królowej, druga okres, kiedy Wiktora była już monarchinią, ale także żoną i matką, zaś ostatnia poświęcona jest jej wdowiemu życiu. Książka zawiera tablice genealogiczne rodziny Wiktorii oraz jej męża, jak i dynastii zapoczątkowanej przez nią i Alberta Sasko-Koburskiego. Posiada także indeks osobowy i kilkanaście barwnych ilustracji (portretów królowej, zdjęć monarchini i jej pomników, fotografii i portretów osób najbliższych rodzinnie i politycznie) zamieszczonych w środku książki na papierze kredowym. Przypisy umieszczone zostały na końcu. Książka nie posiada wstępu. Być może został on pominięty ze względu na obszerność biografii.
Życiorys królowej Wiktorii jest niewątpliwie lekturą obowiązkową dla każdego historyka, a w szczególności dla osób zajmujących się badaniem historii XIX-wieku. Książka autorstwa Mariusza Misztala jest pierwszą polską biografią władczyni. Do tej pory w języku polskim wychodziły jedynie przekłady jej życiorysów z języka angielskiego, czy francuskiego. Zachęcam do przeczytania tej pozycji także wszystkich tych, którzy zainteresowani są zakulisowym życiem dworskim. Zamiast oglądać niewiele mówiące kadry ze ślubu księcia Wiliama, warto sięgnąć po lekturę biografii jego krewnej panującej przed ponad wiekiem.