Powiastka "Rękawiczka" to utwór epicko - literacki, także udramatyzowany Występuje tu typowa dla ballady sceneria romantyczna, czyli groźna natura. Bohaterami nadrzędnymi tej powiastki są: rycerz Emrod i księżniczka Marta, natomiast bohaterami podrzędnymi: rycerze, książęta, król, a także zwierzęta. Marta jest piękną księżniczką, której nie brak adoratorów. Jest ona tak podła, że rzuca swoją rękawiczkę między rozwścieczone walką ze sobą zwierzęta: tygrysa i lamparty. Chciała tym wyeksponować najodważniejszego rycerza, którego by pokochała i poślubiła.Na jej wyzwanie wyrywa się tylko Emrod, który odważnie i śmiało wchodzi między zwierzęta i bierze rękawiczkę. Później rzuca rękawiczkę w twarz księżniczki i odchodzi nie pojawiwszy się więcej. Jest on bohaterem fantastycznym, ponieważ nie zdarzyłoby się nigdy tak, że normalny człowiek wchodzi między rozwścieczone i bardzo głodne zwierzęta wychodząc z tego bez szwanku. W dodatku nie wziąwszy za to zasłużonej nagrody. Gdym to ja był na jego miejscu, to na pewno nie wszedłbym między te zwierzęta, a gdyby nawet i to mi się udało, to nie robiłbym tego na próżno. Wziąłbym za to należną mi nagrodę tj. rękę pięknej księżniczki. Emrod wykpił tym czynem księżniczkę i pokazał, że można poświęcić się dla kogoś, narażając własne życie, i nie wziąć za to nagrody.
Utwór składa się z 7 strof o różnych ilościach wersów. Ballada Schillera zawiera dość mało środków stylistycznych. W większości są to epitety, np.: ogromne lwisko, szybkie skoki, zwycięska chwała, i powtórzenia, np.: król skinął, już. Ballada "Rękawiczka" Friedricha Schillera jest małym buntem przeciwko feudalizmowi. Schiller walczy o swobodę jednostki, o uniezależnienie od pana feudalnego. Cały utwór jest przygotowaniem do sceny końcowej, czyli wypowiedzi Emroda. Koniec ballady jest bardzo zaskakujący: Emrod nie bierze zasłużonej nagrody. Powiastka "Rękawiczka" jest dla mnie trudnym do odbioru utworem ze względu na sens sceny końcowej. Ballada ta stanowi wyraz nienawiści do możnych tego świata.
Powiastka "Rękawiczka" to utwór epicko - literacki, także udramatyzowany Występuje tu typowa dla ballady sceneria romantyczna, czyli groźna natura.
Bohaterami nadrzędnymi tej powiastki są: rycerz Emrod i księżniczka Marta, natomiast bohaterami podrzędnymi: rycerze, książęta, król, a także zwierzęta.
Marta jest piękną księżniczką, której nie brak adoratorów. Jest ona tak podła, że rzuca swoją rękawiczkę między rozwścieczone walką ze sobą zwierzęta: tygrysa i lamparty. Chciała tym wyeksponować najodważniejszego rycerza, którego by pokochała i poślubiła.Na jej wyzwanie wyrywa się tylko Emrod, który odważnie i śmiało wchodzi między zwierzęta i bierze rękawiczkę. Później rzuca rękawiczkę w twarz księżniczki i odchodzi nie pojawiwszy się więcej. Jest on bohaterem fantastycznym, ponieważ nie zdarzyłoby się nigdy tak, że normalny człowiek wchodzi między rozwścieczone i bardzo głodne zwierzęta wychodząc z tego bez szwanku. W dodatku nie wziąwszy za to zasłużonej nagrody. Gdym to ja był na jego miejscu, to na pewno nie wszedłbym między te zwierzęta, a gdyby nawet i to mi się udało, to nie robiłbym tego na próżno. Wziąłbym za to należną mi nagrodę tj. rękę pięknej księżniczki. Emrod wykpił tym czynem księżniczkę i pokazał, że można poświęcić się dla kogoś, narażając własne życie, i nie wziąć za to nagrody.
Utwór składa się z 7 strof o różnych ilościach wersów. Ballada Schillera zawiera dość mało środków stylistycznych. W większości są to epitety, np.: ogromne lwisko, szybkie skoki, zwycięska chwała, i powtórzenia, np.: król skinął, już.
Ballada "Rękawiczka" Friedricha Schillera jest małym buntem przeciwko feudalizmowi. Schiller walczy o swobodę jednostki, o uniezależnienie od pana feudalnego. Cały utwór jest przygotowaniem do sceny końcowej, czyli wypowiedzi Emroda. Koniec ballady jest bardzo zaskakujący: Emrod nie bierze zasłużonej nagrody. Powiastka "Rękawiczka" jest dla mnie trudnym do odbioru utworem ze względu na sens sceny końcowej. Ballada ta stanowi wyraz nienawiści do możnych tego świata.