1. Przedstawienie bohaterów. Główni bohaterowie to Odyseusz i jego przyjaciele, w utworze występuje również rodzina Odysa i różne stworzenia, bogowie oraz boginie, np.: cyklopi, król wiatrów, czarodziejka Kirke, syreny, potwory morskie: Scylla i Charybda, nimfa Kalipso.
2. Etapy tułaczki Odysa. a. Kraina Lotofagów: Mit opowiada o podróży Odyseusza (syna Laertesa) statkiem do domu (do Itaki), po wojnie trojańskiej, zapoczątkowanej „odwiedzinami” w krainie Lotofagów. Dla tych, którzy widzieli ten ląd, był przecudny, rosło tam dużo lotosów o tak wybornym smaku, że kiedy kilkoro z załogi Odysa spróbowało ziela, nie chcieli wracać do domu, więc bohater musiał ich zawlec na statek siłą.
b. Ziemia Cyklopów: Później flota Odyseusza przybiła do ziemi, która należała do cyklopów (olbrzymów z jednym okiem pośrodku czoła). Największy z nich miał na imię Polifem i był synem Posejdona (władcy mórz). Załoga wraz z synem Laertesa zatrzymała się w jaskini wielkiego cyklopa i kiedy ten wrócił i ich zobaczył, przestraszyli się go bardzo. Rzeczywiście, wyróżniał się wzrostem... Pożarł część załogi zostawiając sobie Odyseusza na koniec. Lecz bohater znalazł rozwiązanie; przedstawił się jako Nikt, co było częścią podstępu. Upił potwora winem, a kiedy olbrzym został otumaniony, wsadził mu rozżarzoną gałąź do jedynego oka, tym samym oślepiając go. Zdobył nad przeciwnikiem przewagę, co otworzyło nowe możliwości. Odys wraz z przyjaciółmi przywiązali się do brzuchów baranów, które Polifem wypuszczał z jaskini. W ten sposób udało im się wymknąć tak, że cyklop niczego nie zauważył. Kiedy wyczuł, że w jamie nie ma już nikogo, zwołał innych i oznajmił im, że Nikt wypalił mu oko. Ci uznali, że Olbrzym bredzi i nie pomogli mu. Sam nie mógł się zemścić aż do chwili, gdy Odyseusz zuchwale wykrzyczał: „Słuchaj, cyklopie, jeśli ktokolwiek zapyta, kto cię oślepił, powiedz: ten, co zburzył Troję, syn Laertesa!”. Potwór wykorzystał to i poprosił swego ojca, żeby ten tak zarządził losem Odysa, aby ten nie dotarł do domu, a jeśli nawet pisane jest mu tam dopłynąć, niech dotrze bez towarzyszy i w biedzie, również biedę zastając w ojczystym domu.
c. Spotkanie z królem wiatrów Eolem: Kiedy Odys dopłynął do wyspy Eolii, król wiatrów (Eol) dał mu worek skórzany, gdzie były zamknięte wszystkie wiatry. Wypuściwszy tylko te pomyślne, dziewięć dni i nocy żeglował bez przeszkód. Myślał, że dotrze do Itaki następnego dnia, ale kiedy zasnął w nocy, jego przyjaciele, myśląc że w miechu są jakieś skarby, wypuścili resztę wiatrów, za sprawą których statek powędrował daleko, w przeciwnym kierunku od zamierzonego.
Kiedy Odyseusz przybył na wyspę syren, nie wiedział co się wydarzy. Spoglądając w morze zobaczył jedną kobietę, później kilka, były to piękne kobiety, syreny. Wpatrywał się w nie, zobaczył, że chcą go zmanipulować, tak samo jak innych ludzi, spojrzał na jedną z nich. Oczywiście był zauroczony ich wyglądem, ale mimo tego, nie dał się im omamić. X DD Taka prawda.
Tułaczka Odyseusza
1. Przedstawienie bohaterów.
Główni bohaterowie to Odyseusz i jego przyjaciele, w utworze występuje również rodzina Odysa i różne stworzenia, bogowie oraz boginie, np.: cyklopi, król wiatrów, czarodziejka Kirke, syreny, potwory morskie: Scylla i Charybda, nimfa Kalipso.
2. Etapy tułaczki Odysa.
a. Kraina Lotofagów:
Mit opowiada o podróży Odyseusza (syna Laertesa) statkiem do domu (do Itaki), po wojnie trojańskiej, zapoczątkowanej „odwiedzinami” w krainie Lotofagów. Dla tych, którzy widzieli ten ląd, był przecudny, rosło tam dużo lotosów o tak wybornym smaku, że kiedy kilkoro z załogi Odysa spróbowało ziela, nie chcieli wracać do domu, więc bohater musiał ich zawlec na statek siłą.
b. Ziemia Cyklopów:
Później flota Odyseusza przybiła do ziemi, która należała do cyklopów (olbrzymów z jednym okiem pośrodku czoła). Największy z nich miał na imię Polifem i był synem Posejdona (władcy mórz). Załoga wraz z synem Laertesa zatrzymała się w jaskini wielkiego cyklopa i kiedy ten wrócił i ich zobaczył, przestraszyli się go bardzo. Rzeczywiście, wyróżniał się wzrostem... Pożarł część załogi zostawiając sobie Odyseusza na koniec. Lecz bohater znalazł rozwiązanie; przedstawił się jako Nikt, co było częścią podstępu. Upił potwora winem, a kiedy olbrzym został otumaniony, wsadził mu rozżarzoną gałąź do jedynego oka, tym samym oślepiając go. Zdobył nad przeciwnikiem przewagę, co otworzyło nowe możliwości. Odys wraz z przyjaciółmi przywiązali się do brzuchów baranów, które Polifem wypuszczał z jaskini. W ten sposób udało im się wymknąć tak, że cyklop niczego nie zauważył. Kiedy wyczuł, że w jamie nie ma już nikogo, zwołał innych i oznajmił im, że Nikt wypalił mu oko. Ci uznali, że Olbrzym bredzi i nie pomogli mu. Sam nie mógł się zemścić aż do chwili, gdy Odyseusz zuchwale wykrzyczał: „Słuchaj, cyklopie, jeśli ktokolwiek zapyta, kto cię oślepił, powiedz: ten, co zburzył Troję, syn Laertesa!”. Potwór wykorzystał to i poprosił swego ojca, żeby ten tak zarządził losem Odysa, aby ten nie dotarł do domu, a jeśli nawet pisane jest mu tam dopłynąć, niech dotrze bez towarzyszy i w biedzie, również biedę zastając w ojczystym domu.
c. Spotkanie z królem wiatrów Eolem:
Kiedy Odys dopłynął do wyspy Eolii, król wiatrów (Eol) dał mu worek skórzany, gdzie były zamknięte wszystkie wiatry. Wypuściwszy tylko te pomyślne, dziewięć dni i nocy żeglował bez przeszkód. Myślał, że dotrze do Itaki następnego dnia, ale kiedy zasnął w nocy, jego przyjaciele, myśląc że w miechu są jakieś skarby, wypuścili resztę wiatrów, za sprawą których statek powędrował daleko, w przeciwnym kierunku od zamierzonego.
Kiedy Odyseusz przybył na wyspę syren, nie wiedział co się wydarzy. Spoglądając w morze zobaczył jedną kobietę, później kilka, były to piękne kobiety, syreny. Wpatrywał się w nie, zobaczył, że chcą go zmanipulować, tak samo jak innych ludzi, spojrzał na jedną z nich. Oczywiście był zauroczony ich wyglądem, ale mimo tego, nie dał się im omamić. X DD Taka prawda.