Napisz rozprawkę na temat: Uczuciowość człowieka kształtuje się w domu. PLIS NIE Z INTERNETU ! :c ;) daje najj :3
tygrysica997
Chciałabym potwierdzić tezę "Uczuciowość człowieka kształtuje się w domu". Uważam, że to jak nas wychowali rodzice, ma duży wpływ na naszą przyszłość i na nasze zachowanie. Pierwszym argumentem , który to potwierdzi, będzie sytuacja, kiedy widzimy jakiegoś nieprzytomnego człowieka na ulicy. To czy do niego podejdziemy , udzielimy pomocy, czy też zadzwonimy po karetkę , zależy tylko od nas. Jeżeli w domu rodzice dawali nam dobry przykład zachowamy się na pewno godnie i odpowiedzialnie. To rodzice od naszych dziecinnych lat dawali nam swój autorytet; uważaliśmy ich za wzór do naśladowania. Jeżeli oni nie pokazali nam wrażliwości na cierpienie innego człowieka, to nasza kariera dobroci jest raczej na złej drodze. Kolejnym argumentem jest pomoc drugiemu człowiekowi w bardzo błahej sytuacji. Np: możemy pomóc komuś w zadaniu domowym,pocieszyć go lub zrobić inny dobry uczynek. Takie sytuacje napotykają nas codziennie,nie da się ich ominąć. Ostatnią rzeczą jaką przytoczę są nasze osobiste uczucia. Tak naprawdę każdy człowiek potrafi kochać , ale nie każdy umie i jest w stanie je okazać. Dla przykładu, matka, która całuje swoje dziecko na Dobranoc, przytula,pociesza, często powtarza jak bardzo kocha swoje dziecko, jest warta szacunku. Nie powinniśmy się wstydzić naszych uczuć. Jednak jeżeli rodzice nie okazywali nam tego w swoim młodych latach, to my mając swoje dzieci również będziemy się bać okazać fizycznie swoje emocje i uczucia. Często nie wiemy jak to zrobić, ponieważ nikt nas o tym nie uświadomił. Podsumowując nasi rodzice i wychowanie w domu odgrywa bardzo duża rolę w naszym życiu. Myślę , że udowodniłam tą tezę i do wielu osób dotrą te słowa.
"Uczuciowość człowieka kształtuje się w domu". Uważam, że to jak nas wychowali rodzice, ma duży wpływ na naszą przyszłość i na nasze zachowanie. Pierwszym argumentem , który
to potwierdzi, będzie sytuacja, kiedy widzimy jakiegoś nieprzytomnego człowieka na ulicy. To czy do niego podejdziemy , udzielimy pomocy, czy też zadzwonimy po karetkę , zależy tylko od nas. Jeżeli w domu rodzice dawali nam dobry przykład zachowamy się na pewno godnie i odpowiedzialnie. To rodzice od naszych dziecinnych lat dawali nam swój autorytet; uważaliśmy ich za wzór do naśladowania. Jeżeli oni nie pokazali nam wrażliwości na cierpienie innego człowieka, to nasza kariera dobroci jest raczej na złej drodze.
Kolejnym argumentem jest pomoc drugiemu człowiekowi
w bardzo błahej sytuacji. Np: możemy pomóc komuś w zadaniu domowym,pocieszyć go lub zrobić inny dobry uczynek. Takie sytuacje napotykają nas codziennie,nie da się ich ominąć.
Ostatnią rzeczą jaką przytoczę są
nasze osobiste uczucia. Tak naprawdę każdy człowiek potrafi kochać , ale nie każdy umie i jest w stanie je okazać. Dla przykładu, matka, która całuje swoje dziecko na Dobranoc, przytula,pociesza, często powtarza jak bardzo kocha swoje dziecko, jest warta szacunku. Nie powinniśmy się wstydzić naszych uczuć. Jednak jeżeli rodzice nie okazywali nam tego w swoim młodych latach, to my mając swoje dzieci również będziemy się bać okazać fizycznie swoje emocje i uczucia. Często nie wiemy jak to zrobić, ponieważ nikt nas o tym nie uświadomił.
Podsumowując nasi rodzice i wychowanie
w domu odgrywa bardzo duża rolę w naszym życiu.
Myślę , że udowodniłam tą tezę i do wielu osób dotrą te słowa.
liczę na naj :)