Napisz rozprawkę na temat "Historia tańca jest ściśle związana z dziejami człowieka (na przykład szamańskie zwyczaje)". Swoją pracę uargumentuj podając przykłady z literatury [ale na poziomie gimnazjum]. Prosze o pomoc, bo lubiue pisac prace z polskiego, ale ten tmat to jakies gowno :) DAJE 100 PKT
mateuszmateusz94
Taniec to dla wielu ludzi rozrywka, dla innych życiowa droga, jednak człowiek zapomina o historii tańca, o tym, że taniec towarzyszył ludziom od zawsze. Na wstępie warto zauważyć, iż bezsprzecznie już pierwotni znali wartość tańca. To właśnie oni ułożyli pierwsze kroki taneczne. Wierzyli, że poprzez taniec zaklinają przyrodę i rzeczywistość. Z kolei trzeba dodać, że człowiek antyczny określił rolę i zadanie tańca. W opinii Sokratesa taniec pełnił rolę wychowawczą, uważał go za bardzo ważny element wychowania obywatela. Po trzecie należy nadmienić, iż średniowieczne społeczeństwo stworzyło swój odrębny i unikatowy światopogląd: dans macabre. W ich przekonaniu śmierć była nieunikniona i dosięgnie każdego człowieka, bez względu na wszystko. Pogląd ten zapisali w obrazie, bowiem przedstawiali oni rozkładające się ludzkie szczątki, które zapraszają do tzw. „tańca śmierci” przedstawicieli wszystkich stanów społeczeństwa. Następnie warto podkreślić fakt, że bez wątpienia taniec nieustannie się rozwija. Dzieje się, ponieważ człowiek wciąż chce poznawać coś nowego i innowacyjnego. W renesansie nastąpił ogromny przełom w historii tańca: powstał balet, opera, a na bale zaczęto zakładać maski. Człowiek ciągle dąży do perfekcyjnego tańca, dlatego w balecie klasycznym określono twarde reguły, którymi musi kierować się tancerz. Po piąte należy zauważyć, iż taniec wyrażał także patriotyzm, łączył nękanych obywateli i mobilizował do walki z agresorem. Tańce narodowe tańczono najczęściej w obliczu zagrożenia, wynarodowienia. Wówczas taniec pomaga ludziom zjednoczyć się, przypomnieć świetlane lata historii narodu. Tańce narodowe szczególną rolę odegrały w czasie obu wojen, a w Polsce w czasie rozbiorów. Kończąc warto przyjrzeć się czasom współczesnym. Teraz taniec jest wyzwoleniem, pozwala tancerzowi pokazać się z jak najlepszej strony, odkryć siebie i maksymalnie wykorzystać swoje możliwości zarówno taneczne jak i aktorskie. Taniec jest źródłem radości, uczy człowieka systematyczności i dążenia do swojego celu. Pełni rolę wychowawczą, ale także pozwala odejść od codzienności i przenieść się w świat odległy, tajemniczy – świat tańca.
Na wstępie warto zauważyć, iż bezsprzecznie już pierwotni znali wartość tańca. To właśnie oni ułożyli pierwsze kroki taneczne. Wierzyli, że poprzez taniec zaklinają przyrodę i rzeczywistość.
Z kolei trzeba dodać, że człowiek antyczny określił rolę i zadanie tańca. W opinii Sokratesa taniec pełnił rolę wychowawczą, uważał go za bardzo ważny element wychowania obywatela.
Po trzecie należy nadmienić, iż średniowieczne społeczeństwo stworzyło swój odrębny i unikatowy światopogląd: dans macabre. W ich przekonaniu śmierć była nieunikniona i dosięgnie każdego człowieka, bez względu na wszystko. Pogląd ten zapisali w obrazie, bowiem przedstawiali oni rozkładające się ludzkie szczątki, które zapraszają do tzw. „tańca śmierci” przedstawicieli wszystkich stanów społeczeństwa.
Następnie warto podkreślić fakt, że bez wątpienia taniec nieustannie się rozwija. Dzieje się, ponieważ człowiek wciąż chce poznawać coś nowego i innowacyjnego. W renesansie nastąpił ogromny przełom w historii tańca: powstał balet, opera, a na bale zaczęto zakładać maski. Człowiek ciągle dąży do perfekcyjnego tańca, dlatego w balecie klasycznym określono twarde reguły, którymi musi kierować się tancerz.
Po piąte należy zauważyć, iż taniec wyrażał także patriotyzm, łączył nękanych obywateli i mobilizował do walki z agresorem. Tańce narodowe tańczono najczęściej w obliczu zagrożenia, wynarodowienia. Wówczas taniec pomaga ludziom zjednoczyć się, przypomnieć świetlane lata historii narodu. Tańce narodowe szczególną rolę odegrały w czasie obu wojen, a w Polsce w czasie rozbiorów.
Kończąc warto przyjrzeć się czasom współczesnym. Teraz taniec jest wyzwoleniem, pozwala tancerzowi pokazać się z jak najlepszej strony, odkryć siebie i maksymalnie wykorzystać swoje możliwości zarówno taneczne jak i aktorskie.
Taniec jest źródłem radości, uczy człowieka systematyczności i dążenia do swojego celu. Pełni rolę wychowawczą, ale także pozwala odejść od codzienności i przenieść się w świat odległy, tajemniczy – świat tańca.